CHAPTER 14
Arix's point of view
"So,what on earth are you doing here Sir?Don't you know that guy is not allowed here?"pangengestyon ni Zia kay Cale.
Kompleto kaming nasa kusina.Nakain na sila habang kaming dalawa ni Cale ay tahimik lang.Matapos kasing makita ni Elle si Cale ay inaya nya 'tong kumain.But of course,Cale refused.He said he's full which is right.Kakatapos nya lang kumain nang bumaba si Elle.
He fake a cough before answering.
"Am I not welcome here?"he asked.
Tumaas ang kilay ko sa nang dahil sa tanong nya.What do he think?Welcome sya dito?Oh,of course not.He's not welcome here and he is not allowed here.I wonder what will happen if one of the admins know about this."Yah."ako na ang sumagot sa tanong nya.Tiningnan nya ako ng matalim bago pilit na ngumiti sa mga kasama naming nakain.
"Uh,don't mind that girl.Bakit ka nga pala nandito?"tanong naman ni Alexa.Himala nga at ngayon lang sya umimik.Oh well,baka inaantok pa rin.
"I just visited someone."he answered.
I rolled my eyes heavenward.
Uh,seriously?I thought he came here because he is hungry and he wants to eat."What a liar."i murmured which is narinig ata nya.He gave me a death glare.I ignored him and took my cellphone which is nasa lap ko lang.I opened it at nag facebook.I started scrolling until one picture caught my attention.Is this me?Wait—i click the picture tapos zinoom ko.Picture kasi 'yon ng isang batang babae na nakasuot ng floral dress na katulad ng dress ko dati when I was five years old.It really looks like me.Pinagmasdan ko ng maigi ang litrato.The background here is also familiar to me.Uh,ako nga 'to.Ang naaalala ko ay that picture was taken when I was five years old back then.Nasa ibang bansa kami non,celebrating my parents anniversary.
Hindi ko na lang iyon pinansin at pinatay na ang phone.They're still asking question at Cale.At mukhang wala silang balak tumigil sa kakatanong.Bago pa iyon mangyari ay tumayo na ako at nakuha ko naman ang atensyon nila.
"He needs to go,bye bye!"hinila ko na sya papalabas ng dorm.Buti at maaga pa kaya wala pa masyadong tao sa hall.Well,meron naman kakaonti but I make sure na walang makakakita sa amin.Mahirap na,madami ng mga chismosa ngayon.
Binitiwan ko na ang kamay nya ng makahanap ako ng tagong lugar na walang makakakita samin.Its already 6:05 in the morning,yet madilim parin sa labas.Niyakap ko ang sarili ko nang humangin ng malakas.Geez!Sobrang lamig.
"Oh."sabi nya kasabay ng pag-abot nya ng jacket sakin.Ngayon ko lang narealize na naka short lang pala ako ng maikli at nakasando.Kaya naman pala nilalamig ako.My ghad!
Hindi na ako nagpabebe pa at sinuot na ang jacket na inabot nya."Thanks."
"Got to go."tumalikod na sya at nagsimula ng humakbang papalayo sa kinatatayuan ko.
"Wait!"tawag ko sa kanya.I have something to ask pa eh.I'm planning na umuwi muna sa bahay since weekend naman.At tsaka kukuha ako ng mga damit ko.Ang konti lang kasi ng dinala ko.And of course,I have other reason kung bakit ako uuwi.I just want to visit someone.
"What?"he didn't bother to look back and that made me pissed.He is really a jerk!
"Pwede bang lumabas ngayon?"
Sa pagkakataong ito,humarap na sya.Magkasalubong ang dalawa nyang kilay dagdagan pa natin ng nakakunot nyang noo."What do you mean?"he asked.
I stop myself to roll my eyes.Seriously?Is he that slow?"I want to go home."sagot ko.
"Hindi dapat ako ang tinatanong mo nyan.Ask the Dean instead.And by the way,mukha kang nirape."before I can react,wala na sya.
What the hell!Ako daw?Mukhang nirape?How dare him to say that!That bastard plus jerk plus asshole is really pissing me!
"Arix?"i look back when I heard that familiar voice.
His face is blank just like Cale.They are really friends.
Nakapamulsa sya at kunot ang noong nakatingin sa akin.Looks like hindi nya ako inaasahang makita dito and so as me."Hey,Kenzo."its the one and only Kenzo of the Student Council.The one who called me 'THE SOON TO BE SLAVE OF CALE'.Hanggang ngayon ay naiirita parin ako sa kanya.I think that word is a curse.Agh!
"What are you doing here?"he asked at iginala ang paningin nya sa paligid.
"....at this early?"
"Gumala lang."sagot ko sa tanong nya.He gave me a 'seriously look'.I nod my head.Yeah,i lied.Alangan namang sabihin ko na 'Hey!Hinatid ko dito yung kaibigan mo dahil pumasok sya sa girls dormitory'.Well,that's crazy!
"Ah.."
"Bout' you?"i asked in curiosity.
Saglit nya pa akong tiningnan bago mag-iwas ng tingin.He was roaming his eyes around."Nag jogging lang."he answered without looking at me.
Hinagod ko ng tingin ang kabuuan nya.Tumaas ang kilay ko.Nag jogging sya na ganyan ang suot?I can't help but to laugh.How stupid he is?Magsisinungaling na lang hindi pa sinabi ang possible reason.Duh.
"Try harder.Haha."
His aura becomes black.I think the monster is now pissed."Why are you laughing?"he asked with a cold voice.
His voice was cold as ice.Tipong kapag narinig mo ay manlalamig ka talaga at kakaripas na ng takbo.Dagdagan mo pa ng blangko nyang mukha.Well,sa tingin ko sanay na sa kanya ang mga tao dito o baka nagkakamali lang ako.Wala pa nga akong nakikitang tao na kumakausap sa kanya except sa mga friends nya.Looks like he don't like socializing with other people.
"You are not good in lying."i said,teasing him.He threw me a death glare before leaving this place.
"They are really weird."i murmured.Upon saying that,i decided to go back to the dorm and clean myself again.Matapos kong ayusin ang sarili ko ay isinukbit ko na sa balikat ko ang should bag na dadalhin ko.I head on the Dean's office direction para magpaalam.Pumayag naman agad ang Dean basta daw ay bumalik ako bago magdilim.Uh,mahigpit talaga ang mga admins dito.I decided to hail a cab para ihatid ako sa bahay.I really don't want to commute,but I don't have any choice.
*****

YOU ARE READING
She Is My Honey
Fiksi RemajaAnong gagawin mo kapag nalaman mong nabubuhay ka pala sa isang kasinungalingan?Mapapatawad mo ba ang mga taong nagsinungaling sayo?Tunghayan ang mga kasagutan sa istoryang SHE IS MY HONEY.