39.2

1.1K 44 34
                                    

POV Indy

Het vliegen duurde niet lang, maar anderhalf uur, en op het vliegveld van Toronto staat Shawn's familie ons op te wachten. Ik krijg meteen een dikke knuffel van Karen en ze vraagt hoe ik me voel. "Just a bit dizzy, that's all." Manuel neemt Nathan meteen van mij over en dan lopen we naar de auto. In de auto bespreken we het één en ander en besluiten we Aaliyah op te halen van haar sport.

We lopen de grote zaal in en ik zie tientallen meiden en jongens met hockeysticks. "Which one is Aaliyah?" Manuel wijst naar één van de meisje vlakbij het goal. De puck wordt naar haar toe geschoten en zij tikt hem zo in het doel. "Yes! Good job Aaliyah!" Roep ik. Aaliyah kijkt op en rent als een gek mijn kant op. "Nice goal!" Ik sluit haar in mijn armen en deuk een kus bovenop haar hoofd. "I've missed you so much." Glimlachend houdt ik haar vast en vertel haar hoeveel ik haar heb gemist.

"How's Shawn?" Vraagt ze me dan nieuwsgierig. "He'd doing well. Tonight are the Live Music Awards, shall we watch it together?" Ze knikt en vertelt dat ze zin heeft in een meidenavond. Dan wordt ze weer teruggeroepen door haar coach, dus rent ze weer naar haar team toe. "She's so sweet." Zeg ik tegen Karen en Manuel. "Yea, she's the best."

'S avonds eten we spaghetti met tomatensaus en gehaktballen. Na het eten zet Aaliyah een bak popcorn en een aantal kleedjes klaar. "I'm ready!" Roept ze terwijl ze zichzelf oprolt in het fleecedeken. Ook Nathan en ik komen erbij liggen. Nathan ligt tussen Aaliyah en mij in en brabbelt.

John Mayer staat op het podium en heeft zojuist een prijs ontvangen. Hij houdt een kort praatje en dan praat hij rechtstreeks richting Shawn en heeft het over het wisselen van tourmanagers. "Give it up for my son Shawn Mendes everyone!" Hij wijst naar Shawn. We zien Shawn's gezicht niet, maar ik, Aaliyah en zijn ouders ook trouwens, kan me precies voorstellen hoe het eruit gezien moet hebben. Shawn is namelijk een enorme fan van John Mayer.

Na een tijdje mogen Shawn en Andrew het podium op om geïnterviewd te worden. Ook Andrew is genomineerd voor de prijs van beste manager van het jaar. "Well, when we're on tour it's alway pretty stressful." Andrew knikt en zegt dat dat inderdaad zo is. "But I really love touring and now that my wife Indy and my son can come with us I'm even more excited. It's like a new big thing and I just van't wait for it to begin."

"I'm so thankful for Andrew that he made all of this happening. 'Cause I would never be able to manage all of this alone. And he's just the most amazing manager I could've wished for and I'm so glad to have him." Shawn haalt nerveus zijn hand door zijn haar en legt de microfoon even neer zodat ook Andrew even kan praten. "Shawn is just the cutest boy ever and I'm glad that he's happy now." Een enorme glimlach verschijnt op Shawn gezicht.

"Him and Indy are just so in love. It's crazy, sometimes a little ignoring, but it's still cute." Andrew klopt Shawn op zijn knie. Ondertussen zijn bij mij de tranen in mijn ogen gesprongen en heeft Karen mij een zakdoek aangegeven. "This is because of the pregnancy." Huil ik. Karen lacht en geeft me een knuffel. Ik voel me altijd zo geliefd bij Shawn, ik zou willen dat Shawn zich ook zo bij mijn familie zou voelen. Helaas heb ik bijna geen contact meer met mijn moeder. Ze is het niet helemaal met me eens dat ik weer terug bij Shawn ben.

"So cute," zegt de interviewster, "Shawn, would you say Indy and you are meant to be?" Shawn lacht nogmaals en gaat rechtop zitten. "Honestly yes." Mijn hart blijft te keer gaan telkens als hij wat liefs zegt. "I think not many human beings are able to expirience such a deep and stromg love as we do. We're just like my mom and dad, soulmates."

Ook Karen is haar tranen aan het wegvegen van haar wangen. Ik begin ook weer te huilen en Aaliyah lacht ons uit. "You're so emotional." Lacht ze terwijl ze een handje popcorn in haar mond stopt. "That's beautiful, Shawn."

"Shawn, what's the last thing you do before going on stage?" Vraagt de interviewster. "I kiss Indy like ten times." Het publiek lacht. "That's true." Voegt Andrew er lachend aan toe. "I'm crazy about her. Everytime I feel nervous she comes over and kisses me." Andrew knikt en houdt de microfoon stevig vast terwijl Shawn doorgaat met zijn verhaal. "And I'm just running back and forth trying to be back in time. And before going on I look at her and she's like 'dude you've gotta go now!' Het publiek lacht en ook ik lach. Het klopt inderdaad.

"Sometimes I'm trying to run to her and the security looks at me like," Shawn maakt grote ogen en doet de beveiliging na, "'dude you've got twenty seconds'. And I'll just say that I'll make it quick and run to Indy." Andrew zegt dat hij zich dan enorm gestrest voelt, maar dat Shawn het altijd redt om heen en weer te rennen.

He's Like Him [Part 2]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu