He's Like Him [Part 2]

1.2

POV Indy

En ja hoor. Het is negen uur 's ochtends en de deurbel gaat. "Goedemorgen Indy en kleine Nathan." De vrouw geeft me een lieve glimlach. "Hoe is de eerste nacht alleen gegaan?" Vraagt ze dan.

"Het ging erg goed. Hij heeft heel de nacht doorgeslapen." De vrouw noteert het één en ander in een notieblokje. "Dat zal hij wel van zijn vader hebben." Voeg ik er nog lachend aan toe. De vrouw lacht zachtjes mee. "Over de vader gesproken, is hij nog in beeld?" Vraagt ze dan voorzichtig. "Ja, we zijn getrouwd. Mijn man is op dit moment in Engeland voor...," even twijfel ik over mijn woordkeus, "...een aantal zaken, maar hij komt vanavond weer thuis." Ook dat noteert ze. "Goed om te horen."

De vrouw heeft heel de dag schoongemaakt en kleine Nathan verzorgt. Ze heeft me van alles uitgelegd over het moederschap en heeft me geholpen met van alles en nog wat. Ze is zo lief. Ik had me geen betere kraamverzorgster kunnen wensen. En dat mag ze best weten.

"Fenna, mag ik je alvast heel erg bedanken." Zeg ik als ik haar een knuffel geef. "Geen dank hoor, ik doe het graag." Zegt ze lachend. Op datzelfde moment begint Nathan hard te huilen. "Het is denk tijd voor een schone luier." Zegt ze grappend.

Als de avond dan is aangebroken, komt mijn moeder op bezoek. Fenna zit even boven om Nathan op bed te leggen. "Hey lieverd, hoe gaat het met je?" Ze geeft me een kus op mijn wang. "Ja, gaat wel goed denk ik." Ze legt haar tas op tafel en vraagt waar Nathan is. "Fenna legt hem net op bed." Ze knikt en komt naast me zitten. "Hoe gaat het nou echt met je?" Ze legt haar hand op mijn knie en probeert mijn aandacht te trekken. "Het gaat wel. Ik mis Shawn gewoon." Ze knikt begrijpend. "Ik weet zeker dat hij te popelen staat om je een knuffel te geven."

Op dat moment gaat de deurbel. "Ik denk dat hij nu te popelen staat om je een knuffel te geven." Voegt ze er dan nog aan toe. Ik hijs mezelf zo snel mogelijk uit de bank en loop richting de deur. En geloof me maar als ik je vertel dat dat nog aardig wat pijn doet.

Na veel puffen en zuchten, kom ik aan bij de deur. Ik sla hem open en word meteen geknuffeld door Shawn, mijn man. "I've missed you, beautiful." Ik zak een beetje in elkaar omdat mijn buik zeer doet. Shawn slaat zijn arm om mijn middel en houdt me stevig vast. Hij drukt nog een paar kusjes op mijn wang. Daarna helpt hij me naar binnen en nemen we plaats op de bank als Fenna met Nathan in haar handen de kamer ingelopen komt. "Hij wilt niet slapen en ik geloof dat zijn papa hem wel wikt zien." Ze geeft de kleine jongen aan Shawn en hij staart naar hem.

Voor het eerst opent hij dan zijn oogjes. "They're brown." Zegt Shawn dan. "Just like yours." Zeg ik als ik voorzichtig een kusje op Shawns wang druk. Ik ben zo verliefd op die ogen van Shawn.

"Can you take a picture of us?" Shawn staat op en houdt de kleine jongen in zijn armen. "Yea of course."
   
-
👻 Indy:

-

"I'm happy you're home." Zeg ik als ik een kusje op zijn lippen plant. "Me too." Ik begin te glimlachen. "How did your performance go?" Hij begint te lachen van geluk. "It was amazing. Those people. I just wished you were there with me." Ik glimlach. "Me too." Zeg ik voordat Shawn languit op de bank gaat liggen.

-

ShawnMendes: Really missed this. So happy to be on stage again. I love you guys x
-