He's Like Him [Part 2]

62.3

POV Indy

Zenuwachtig zit ik in de taxi te wachten tot Geoff ons komt ophalen. Nathan ligt vredig in mijn armen te slapen, want ja, ook hij is erbij om Shawn te verrassen. Er staat een grote groep interviewers en fotografen te wachten om de volgende bekende persoon te ontvangen en op de foto te krijgen. "Indy?" De deur aan de andere kant van de taxi wordt geopend en blijkbaar was Geoff er al. "Shall we go? Shawn's busy with the camera's."

"Okay." Zucht ik. Dit is het minst leuke deel hieraan. Ik vind er echt niet aan om langs de fotografen te gaan en dat iedereen mij roept. Ik stap de auto uit en houdt en krijg een krant aangeboden. "Indy, wow, you look really hot." Stamelt Geoff als ik rechtop sta. "Thanks, it's Shawn's jacket."

Ik houd de krant voor mijn gezicht en Nathan heb ik in mijn andere hand. We lopen zo snel als het kan langs de mensen en ik heb maar een aantal mensen mijn naam horen roepen: de krant doet dus zijn werk.

Onderweg zie Shawn praten met een blonde vrouw in een roze jurk met gekke knopjes erop, we glippen achter het stel langs. Mijn hart bonkt in mijn keel als de vrouw me aankijkt en zich nog baar me omdraait. Als ze nu mijn naam noemt, is het voorbij, dan is de verrassing verpest. Gelukkig springt Andrew bij en fluistert de vrouw iets in haar oor.

We lopen zo snel mogelijk door naar de kleedkamers. Eenmaal in de kleedkamer die speciaal voor mij is aangewezen kan ik rustig ademhalen. Nathan kijkt me met zijn grote bruine ogen aan en lacht als ik hem over zijn wang aai. Ik plof op de bank en ook Geoff gaat lekker zitten. "That was close."

"I know."

De horror begint nu pas echt, want Shawn belt. Mijn hart klopt enorm hard. Heeft hij ons gezien? Ik houd mijn telefoon omhoog en Geoff zegt dat ik hem moet opnemen. Ik blaas mijn ingehouden adem uit en klik op het groene icoontje.

"Hey, everything okay?" Vraag ik voorzichtig. "Yes, now I am." Zegt hij tot mijn grote opluchting.

"What's Nathan doing?" Vraagt hij. Hij klinkt enorm zenuwachtig. Ik wil hem zo graag een knuffel geven en hem vertellen hoe goed hij het gaat doen. "He just fell asleep again, I just saw you and you look incredibly handsome."

"Oh stop." Zegt hij. Ik hoor aan zijn stem dat hij zich ongemakkelijk voelt. Ondertussen komt er een onbekende man mijn kamer in en het lijkt alsof hij mij iets gaat vertellen.

"I mean it," zeg ik Shawn om het gesprek snel af te kappen. Het is niet dat ik niet met hem wil praten, maar de man lijkt me erg ongeduldig. "Shawn, enjoy this day, I encourage you from our couch and when you come home we go to bed and watch those two great Awards."

"Idiot." Hoor ik hem mompelen. "I love you." Zegt hij er achteraan. Hij zegt het zo zacht en met zo'n diepe stem dat ik meteen hoor dat hij het echt meent.

"I love you too." Zeg ik hem. Daarna hoor ik drie piepjes.

"Sorry to interrupt," verontschuldigd de man zich, "we wanted to discuss the program real quick." Ik leg Nathan neer op het tapijt en ga bij de man staan.

De man vertelt me precies wanneer Shawn aan de beurt is om te zingen en waar ik moet wachten totdat we het podium op gaan. "As soon as Shawn walks up the stage, you can join him." Ik wrijf zenuwachtig in mijn handen. "Okay, thank you."

Ik neem weer plaats op de bank en Geoff komt naast me zitten. "Nervous?" Ik kijk hem met grote ogen aan en knik. "This is the biggelt award show in the world. I'm not even a singer and I got to perform."

"You're a good singer, Indy. Shawn would love to sing with you and the public would be just as much as surprised as Shawn." Ik knik en ga weer staan. Ik weet me geen houding te geven in deze situatie. Ik heb geen idee wat ik hiermee aan moet.

De televisie in de kamer staat aan en de show begint. Overal zijn lampjes te zien en vanuit de kamer hoor ik de stemmen van de presentatoren die door de zaal galmen. Ook het gejuich van de mensen is in onze kamer te horen.

Toen ik tegen Andrew zei dat het me een leuk idee leek om Shawn te verrassen door met hem op te treden, had ik me niet bedacht dat er zoveel mensen zouden kijken. En dat ik ga optreden bij de Grammy's. In Nederland is het niet enorm populair, maar in Canada en Amerika is het een hele happening.

"Indy, will you come with us? We'll bring you to the stage." Ik kijk op de klok en zie dat het bijna tijd is voor Shawn om op te treden. Ik sta op en bekijk mezelf nogmaals in de spiegel. Ik draag nu nog Shawn's zwarte colbert jasje, maar die gaat uit tijdens het optreden.

Zuchtend loop ik achter de mannen aan naar het podium, achtervolgd door Geoff die Nathan vastheeft. Als ik even mag spieken vanaf de andere kant van het podium, zie ik de hoeveelheid mensen die naar ons gaat kijken. Ik zie allerlei zangers, acteurs en ja, beroemde mensen, zitten.

What the fuck heb ik mezelf aangedaan?