He's Like Him [Part 2]

66.10

POV Indy

Als we het terrein van van de begraafplaats oprijden, staat daar al een jongeman. Hij draagt een capuchon en een zonnebril, duidelijk herkenbaar voor mij. Ik stapte uit de auto en liep op de jongeman af. "Mendes, what are you doing here?"

"Nice to see you too, beautiful." Zijn handen legt hij op mijn heupen en hij drukt een korte kus op mijn lippen. "You don't have to do this alone." Zegt hij zachtjes. Hij trekt me dicht tegen zich aan en ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Ik ruik zijn aftershave en plotseling vliegen er miljoenen vlinders door mijn buik.

Jace komt aangelopen met Nathan in zijn armen en lacht. "Ik heb hem gebeld, want ik vond dat hij erbij moest zijn." Verontschuldigd hij zich. Shawn snapt niet wat Jace zegt, maar pakt dan Nathan van hem over. Hij kriebelt hem zachtjes in zijn nek waardoor hij begint te lachen.

"Ik wacht in de auto. Ik zie jullie straks wel." Jace geeft me een kus op mijn wang en wenst me sterkte. Hij is zo'n geweldige vent, echt, ik hou van hem met heel mijn hart. Ik hoop dat ook hij binnenkort een vriend vindt, dat verdiend hij echt.

Shawn pakt mijn hand vast en wrijft met zijn duim over mijn handpalm. In zijn andere arm draagt hij ons zoontje. Elke stap die we dichter bij het graf zetten, zorgt ervoor dat de brok in mijn keel groter wordt. Ik zie een witte grafsteen in de verte staan: dat moet hem zijn.

"This is it." Ik kijk naar de steen met de naam van mijn moeder erop. Haar graf staat hier als enige, net voor een soort heuveltje. Op het graf liggen een aantal bloemen met kaartjes. Ik wil er niet naar kijken, ik ben te bang voor wat ik zal zien staan.

Ik ga voor het graf zitten en kijk er alleen maar naar. Shawn hurkt naast me neer en legt zijn hand op mijn rug. Zachtjes wrijft hij hem heen en weer. Hij hoeft niet veel te doen om me te laten merken dat hij er voor me is.

"Do you wanna say something to her?" Vraagt hij na een tijdje. Ik haal mijn schouders op en voel dan een traan over mijn wang rollen. "I'm so sorry I wasn't there to organizes a funeral for her," zeg ik zachtjes, "and that I wasn't there when she needed me."

"You did all you could," zegt Shawn zachtjes, "there's nothing you could've done. You went to the Netherlands immediately and stayed with her the entire time." Ondertussen is hij achyer me komen zitten en drukt hij een kus op mijn kruin. Hij slaat zijn beide armen om mijn middel en trekt me dicht tegen zich aan.

"And she's so proud of you." Voegt hij er nog aan toe. Dat was voor mij de druppel. De muur die ik zo lang omhoog hield, stortte in door Shawn's lieve woorden. De tranen stromen als een waterval over mijn wangen, maar Shawn's sussende geluidjes zorgen ervoor dat ik me veilig voel. Ik kan bij hem uithuilen, ik kan mezelf bij hem laten gaan.

"Mam, we hadden ruzie over dit kindje in mijn buik," ik leg mijn hand op mijn buik en voel het meisje bewegen, "maar ik ga een moeder voor haar zijn die jij niet voor mij was. En het spijt me als je het er niet mee eens bent, maar dit is mijn leven."

Ik kijk naar Nathan die voor ons in het hoge gras aan het spelen is met de roos die ik voor mijn moeder had gekocht. "He knows the theme of the tour." Grapt Shawn. Op één of andere manier weet hij me te laten lachen, zelfa nu.

"Look Nathan, that's granny." Zegt Shawn tegen Nathan hij op schoot neemt. Het jongetje lacht en brabbelt erop los.

Na een aantal minuutjes vind ik het wel mooi geweest. Ik heb mijn moeder vertelt wat ik wilde, een last is van mijn schouders gevallen. Shawn zet Nathan voor de grap neer op zijn voetjes en houdt zijn beide handen vast. En dan daar, naast het graf van mijn moeder, zet Nathan zijn allereerste stapjes.

Shawn lacht breeduit en kijkt met trots naar zijn zoontje. "Indy, what the fuck!" Lachend laat het jongetje zich dan op zijn billen vallen. Shawn tikt hem op en kietelt hem in zijn nekje. "Did you just walk, big boy?" Nathan begint te schaterlachen door de woorden van zijn vader.

Lachend lopen Shawn en ik weer naar de auto van Jace.

Het is nu al een bijzondere dag. En het wordt alleen nog maar bijzonderder.