He's Like Him [Part 2]

66.3

POV Indy

Shawn en ik lopen hand in hand langs de grachten van Amsterdam. We lopen eerst naar het Centraal Station om Eef op te halen en daarna gaan we een rondvaart maken door de grachten van Amsterdam. Elke stap die we zetten, krijg ik meer vlinders in mijn buik. Ik heb Eef al zeker een half jaar niet meer gezien. Ik mis haar, ik mis haar oprecht.

Eenmaal op het station bekijk ik het bord: over één minuut en dan komt haar trein aan. Ik sta heen en weer te wiebelen op mijn benen. Shawn en zijn vrienden zien haar eerder dan ik, maar zodra mijn oog op haar blonde krullen vallen, ren ik als een gek op haar af. Ik hoor Shawn nog roepen dat ik niet moet rennen, maar ik kan het niet laten. Mijn beste vriendin is nog maar tien meter van me verwijderd. We vliegen elkaar in de armen en tranen rollen over onze wangen. "Ik heb je zo gemist." Zegt ze me. We lijken elkaar wel niet meer los te kunnen laten.

"Hey Eef." Zegt Shawn na een tijdje. Hij is vlak achter me aangerend om te zorgen dat ik niet zou vallen. "Shawn, it's been a while. Have you been working out?" Ze knijpt Shawn in zijn bovenarm en lacht dan naar me. "Je bent echt een droomman." Zegt ze lachend naar mij. Shawn wordt rood en wrijft in zijn nek. Eef gaat iedereen langs om zich voor te stellen en de mensen die ze al wel kent te begroeten. "I'm so ready for this tour." Zegt ze lachend.

Lopend door de straten van Amsterdam kletsen Eef en ik het één en ander bij. Het lijkt wel alsof we jaren niet gepraat hebben, maar eigenlijk hebben we elkaar bijna elke dag gesproken via Whatsapp of FaceTime.

"Hoe gaat het met de jongens?" Vraag ik Eef plagend. Ze haalt haar schouders op en zucht diep. "Ik denk dat hele relatie gedoe nietsvoor mij is."

"Oh. Ik ken nog wel een paar leuke jongens in Toronto."

"Kan leuk zijn voor een avondje." Zegt ze met een grote glimlach. Hoofdschuddend geef ik haar een zetje tegen haar schouder. "Idioot." Mompel ik.

"Jij zit anders helemaal onder de plak." Grapt ze terug. Ik rol met mijn ogen en ontken wat ze zojuist beweerde. We dollen nog even totdat Shawn tussen ons in kwam lopen. Hij slaat om ons allebei een arm heen en vraagt wat er zo grappig is. Eef en ik kijken elkaar en en proesten het dan uit van het lachen. "Indy just told me your dick is small." Ik geef haar meteen een harde klap tegen haar buik aan. Shawn kijkt me aan en is duidelijk beledigd. "I've never said that," zeg ik hem meteen, "she just made that up. I swear to god." 

"No worries. I know, " zegt hij met een knipoog, "I'll show you tonight." Eef kijkt me aan en ik voel mijn wangen opgloeien. We stoppen met wandelen als ook Mike zich met het gesprek gaat bemoeien.

"Mendes has a small dick." Plaagt hij Shawn. "That's not true!" Verdedig ik mijn man. Tot mijn geluk komen er net een aantal meiden naar ons toe en vragen ze om een foto. Daarmee is het onderwerp snel afgesloten, gelukkig maar. Ik hoop dat ze vergeten dat we het hierover hadden.

Na nog even gewandeld te hebben, komen we aan bij de rondvaartboot die we afgehuurd hebben. Als een echte gentlemen stapt Shawn als eerste in om vervolgens mijn hand vast te pakken en me in de boot te helpen. "Thank you, Mendes." Hij laat me direct een pirouette draaien en slaat me speels op mijn kont. De rest van de groep stapt ook aan boord en we nemen allemaal plaats.

We varen wat rond en hebben het over herinneringen van de vorige tour.
"Remember that one time Shawn forgot the lyrics to his own song." Lacht Mike. De rest van de groep moet ook lachen, maar Shawn daarentegen kijkt beschaamd weg. Ik aai met mijn hand door zijn haar en lach hem ook uit. "Really? You're my wife. You're supposed to support me." Klaagt Shawn iets wat geïrriteerd.

"Ah, poor kid." Plaagt Andrew hem.

"Well, I still remeber Mike felt off the stage." Kaatst Shawn terug.

"I remember when you felt off the stage when Dave Grohl was looking." Zegt Geoff dan.

Shawn rolt met zijn ogen en draait zich weer om richting het water. "You're all morons," mompelt hij, "but I still love you."

Na een rondvaart van bijna drie uur besluiten we nog wat te gaan eten in een klein cafeetje op de hoek van de straat. Het is er klein en knus: perfect dus. De groep van ongeveer tien mensen neemt plaats aan de tafel en we bestellen onze eerste ronde met drankjes.

Nathan lijkt meteen geamuseerd te zijn vanwege alle lichtjes die ze opgehangen hebben. Ze flikkeren één voor één en af en toe tegelijkertijd. "Shawn, I might have an idea."