20. Nashville

1.3K 49 10
                                    

POV Indy

Ik open mijn ogen, een wit plafond. Dan kijk ik om me heen en zie ik meerdere verpleegkundigen om me heen staan. "Goodmorning Indy, how do you feel?" Ik knijp mijn ogen weer even dicht en open ze vervolgens. "Where am I?"

"You're in the Nashville General Hospital." Ik schud mijn hoofd en probeer uit bed te komen. "This isn't right. I was in London. I don't understand." De vrouw duwt me weer terug in mijn bed. "Don't worry, we've already called your husband." Ik knik en laat me rustig in het bed zakken.

"Indy!" Shawn komt bij me aan het bed zitten en pakt meteen mijn handen vast. "Shawn, your face." Hij lacht en schudt zijn hoofd. "Don't worry about me. How are you?" Nerveus  wrijft hij met zijn duim over mijn handpalm. "Just a bit dizzy, that's it." Shawn zucht opgelucht uit. "You can go home today. You're doing just fine." We knikken allebei. Gelukkig mag ik hier weg. Ik haat ziekenhuizen namelijk.

In de auto ga ik op de passagiersstoel zitten. Shawn neemt plaats achter het stuur en ik bekijk hem. De wond op zijn gezicht is groot. "What exactly happened?" Vraag ik hem.

"There was this crazy fan. She tried to run you over with a car." Ik verslik me in mijn eigen speeksel bij zijn woorden. Het was een fan? Één van Shawn's fans? "I managed to push you away in time but you fell really hard and..." hij maakt zijn zin niet af. "I'm sorry."

Ik pak voorzichtig zijn kin vast en druk mijn lippen op die van hem. "Thank you." Is het enige wat ik weet te zeggen. Hij lacht, het is een echte lach van opluchting. "I've this cute video of Nathan. Do you want to see it?" Ik pak zijn telefoon al uit zijn handen voordat ik antwoord geef.

-

-

"He misses you so much." Ik word helemaal gelukkig bij die gedachten. Ik mis hem ook namelijk. "Can we go to the hotel? I want to see my little boy." Shawn steekt de sleutel in het sleutelgat en draait hem om. "Of course."

Als ik binnenkom, zit daar de hele groep met smacht op mij te wachten. "Welcome home!" Roepen ze tegelijkertijd. Het is mijn huis niet, maar het idee is lief. "Thank you guys."

-

ShawnMendes: Hey Guys

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

ShawnMendes: Hey Guys. As a lot of you knew Indy was taken to hospital a couple days ago. She was almost hit by a car, but I managed to push her away in time. She landed with her head on the street and blacked out. The doctors decided to put her in coma for at least five days and she woke up today! They're fully recoverd now and I'm the happiest man alive. I love you @Indy
-

Als iedereen, behalve Andrew en Geoff, weg is, moet Shawn helaas ook weer naar een interview. Hij is al drie dagen langer in Nashville gebleven omdat hij mij niet nog een keer wou laten overplaatsen. "I want to come with you." Shawn schudt meteen zijn hoofd. "Don't even think about it."

"Shawn, men, listen." Geoff legt zijn hand op Shawn's schouder waardoor Shawn hem aankijkt. "Take her with you." Weer schudt hij zijn hoofd. "What if it happens again? The baby is fine, Indy is fine and I'm fine. Let's keep it that way." Dan loop ook ik naar Shawn toe. "Shawn, I don't want to live in hostage. I want to live my life, don't take it too serious." Uiteindelijk stemt Shawn met ons in, zolang Geoff maar de hele tijd aan mijn zijde blijft.

Bij het interview zitten Nathan, Geoff en ik achter de camera. Nathan ligt op mijn borst te slapen en het ziet er echt te lief uit.

"Yes with my birthday I was in Amsterdam." De interviewer knikt. "With my girlfriend," even valt Shawn stil, "she's my wife by now, sorry beautiful." Hij steekt zijn hand naar me op en lacht lief. "Yea we just had some dinner, had a few drinks. We just kinda relaxed." Even valt het interview stil. "We're basically just traveling around the world now that we're married. It's the best feeling I've ever had."

Ondertussen kijk ik naar het kleine jongetje in mijn armen. Zijn oogjes zijn gesloten en hij ademt zachtjes. Af en toe hoor je hem zelfs snurken. Dan kijk ik weer naar Shawn, ze lijken zo veel op elkaar. Maar dit jongetje, het baby'tje hier in mijn armen, is me zo veel waard. Ik zou alles en iedereen om me heen opgeven om hem te redden. Wat nou als ik met Nathan liep en die auto was er geweest? Nathan zou niet veilig zijn. Ik moet hem beschermen.

"I'm going for a quick walk."

He's Like Him [Part 2]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu