He's Like Him [Part 2]

41.2

POV Indy

Eenmaal aangekomen bij Ethan en Grayson geven Shawn en zij elkaar meteen een knuffel. "How are you daddy Mendes?" zegt Ethan wat sarcastisch. Lachend geeft Shawn hem een zetje tegen zijn borst. "I've the best time of my life, man. You should consider it, man."

"Indy, it's been a long time girl. How do you feel?" Vraagt Ethan als hij ook mij een knuffel geeft. Zijn armen zijn stevig om mijn middel geslagen. Ik voel zijn adem in mijn nek en ik vind dat hij me eigenlijk net iets te lang vasthoudt. "I feel pretty good actually, Thank you." Voorzichtig duw ik hem iets van me af, maar hij blijft me knuffelen.

"Oh my god, I forgot you're pregnant!" Roept Grayson niet wetend dat hij me redt van een heel ongemakkelijk moment met zijn tweelingbroer. "Shawn did a pretty good job again, he?" Lachend word ik in een knuffel met Grayson getrokken en hoor ik Shawn en Ethan lachen. Een seconden later valt de kinderwagen pas op en rennen ze er allebei op af.

"Oh my god, he's the absolute cutest!" Grayson knijpt in Nathan's wangen en hij lijkt het leuk te vinden aangezien hij breed aan het lachen is. "He's even cuter than Indy!" Voegt Ethan er nog aan toe. Ik kijk hem even raar aan en voel mijn wangen vuurrood worden, maar focus me dan weer op Nathan. "He looks like you, Shawn." Zegt Ethan uiteindelijk om de ongemakkelijke stilte te verbreken. "Yea, the Mendes' have strong genes."

Binnen gaan we op de bank zitten en krijgen we een kop thee aangeboden. We kletsen over hoe ons leven en dat van de jongens er nu uitziet. Shawn, Ethan en Grayson zijn namelijk samen begonnen met Vines maken en natuurlijk MagCon. In 2014 zijn ze uiteindelijk een andere kant op gegaan: Shawn is gaan zingen en de jongens zijn begonnen aan YouTube. Voor een seconden hebben Ethan en ik weer oogcontact, maar niet zoals je dat met iedereen hebt. Hij keek anders, bijna verliefd. Hij heeft dezelfde blik in zijn ogen als Shawn, maar ik weet niet of ik het fijn vind.

We besluiten na een tijdje maar om naar buiten te gaan, want het is nu nog mooi weer. We stappen in Ethan's jeep en rijden naar het park hier vlakbij. We voeren de eendjes en dan plast Grayson voor de grap in het water waardoor ze allemaal wegrijden. "You idiot!" Roept Ethan naar hem.

Na een dag lang in het park gewandeld te hebben, met Nathan gespeeld te hebben en bijgekletst te hebben, gaan we beginnen aan het eten. Omdat we geen sla meer hebben en we hamburgers gaan eten, gaan Ethan en ik naar de supermarkt. De autorit is erg leuk. Ethan heeft de muziek erg hard aangezet en we zingen mee. "I love this!" Roep ik boven de muziek uit. Ethan lacht naar me en zingt dan verder.

We lopen de supermarkt binnen en ik check even mijn telefoon. Shawn en Grayson zijn op Nathan aan het passen en ik wil bereikbaar blijven voor hem. Je weet maar nooit wat er gebeurd.

-
Eef: Lieverd, ik zag je moeder vanmiddag
Eef: Is alles oké tussen jullie?
Eef: Of heb ik iets fout gedaan?
Eef: Ze negeerde me en probeerde me te ontlopen 😟
-

"You're being silent, what's on your mind sweetheart?" Vraagt Ethan me als we door de winkel lopen. "Nothing." Antwoord ik een beetje beduusd van zijn bijnaam voor mij. Hij zet de zwarte zonnebril van zijn ogen af en kijkt me aan met zijn bruine ogen. "You can tell me."

"It's my mom." Geef ik dan maar toe. "She blocked me for no reason, well, she probably has an reason, but she didn't tell me." Zeg ik schouderophalend. Die woorden kwamen een stuk gemakkelijker mijn mond uit dan gedacht. Ondertussen heb ik er al zo veel aan kunnen denken dat ik het misschien een beetje aan het accepteren ben. "I'm so sorry to hear, Indy." Hij houdt me bij mijn schouder vast waardoor ik gedwongen word te stoppen met lopen. Wat gaat hij doen? Ik wil weg uit deze situatie en gewoon die zak met sla halen. "Nothing you can do about it." Zeg ik snel, hopend dat ik weer verder kan lopen. Dan voel ik zijn warme hand langs mijn arm naar boven glijden. "Ethan." Zucht ik terwijl ik naar zijn hand kijk.

Hij lift mijn hoofd op en drukt zijn lippen tegen die van mij. Voor een stonden ben ik verstijfd, maar daarna trek ik meteen mijn hoofd terug. Wat heeft hij gedaan? Wat heb ik gedaan? "Indy, I'm sorry I just thought that..." Hoofdschuddend onderbreek ik hem. "I'm married, Ethan." Zeg ik hem. Hij biedt zijn excuses aan en gaat met zijn handen door zijn haar, iets wat hij doet als hij gestrest is. Hij vraagt of we dit kunnen vergeten en ik loop bij hem vandaan om de sla te pakken.

"Indy, no word about this, okay?" Zegt hij als hij me weer heeft ingehaald. "Fine."

Ik ga achterin Ethan's auto zitten en sluit mijn ogen. Wat heb ik in hemelsnaam gedaan? Hoe kan ik zo stom zijn geweest? Ik had hem meteen weg moeten duwen. Ik had het hem vanmorgen al duidelijk moeten maken toen hij me een lange knuffel gaf.

"Hey. Are you okay?" Vraagt Ethan die plaatsneemt achter het stuur en de boodschappen naast hem neerzet. "Can we go home?" Vraag ik zachtjes. "Yes of course." In stilte reden we naar het huis van de DolanTwins.