POV Indy
"Tiff, I can't wear this." Ik bekijk mezelf in de grote spiegel. Het zwarte jurkje komt tot net onder mijn kont, het heeft een groot gevaarte van rusches voorop mijn borst en het hele jurkje glittert. "This is not me."
"Dolly Parton would love it." Ik roo met mijn ogen en bekijk mezelf nog een keer goed. "Are you sure this is not too extreme?" Ze knikt en glijdt met haar handen over mijn lichaam. "We can see your baby belly and You've got an cute ass in it."
De deur van mijn kamer opent en Shawn komt binnengelopen. "She's damn right." Zijn ogen lijken wel op mijn lichaam geplakt te zijn. "You have to wear this tonight." Maakt Shawn me duidelijk. Hij knijpt me in mijn kont en bijt even kort op zijn lip.
"Okay, I'll wear it." Zeg ik nu overtuigd van mijn keuze. Het staat ook eigenlijk best leuk.
"The boys will be here in ten minutes." Gehaast ren ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen en de laatste hand aan mijn make-up te leggen. "Oh mijn God." Fluister ik als ik naar mezelf in de spiegel kijk. Tiffany heeft mijn ogen prachtig opgemaakt met paarse oogschaduw, een grote wing eyeliner en meer dan genoeg mascara.
"Indy? Where are you?" Voor ik het weet staat Mike in de deuropening van de badkamer met open mond naar me te kijken. "It's awful, I know," zucht ik, "just tell me." Lachend loopt hij op me af en schudt met zijn hoofd. "You're beautiful, Indy. Come Shawn's waiting for his wife." Ik pak Mike's hand vast en loop achter hem aan naar beneden.
"Indy, you look amazing." Zegt ook Andrew als hij me ziet. "Exactly what Dolly Parton would like to see." Licht blozend neem ik afscheid van Nathan en Tiffany, want ze heette eet aangeboden op Nathan te passen.
Er klinkt een luid getoeter wat betekend dat de taxi wilt vertrekken en dat wij dus moeten opschieten.
Eenmaal aangekomen bij het concert gebouw moeten we nog wachten op de ouders van Shawn. Shawn en ik trekken allebei de jackets aan terwijl Josiah een aantal foto's van ons neemt als we staan te wachten.
-
ShawnMendes: 🖤 @Indy @dollyparton
-De foto's zijn echt enorm tof geworden, maar ik ben eigenlijk veel te zenuwachtig hiervoor. Ik ben niet smaakt om op te treden, wat nou als ik op mijn bek ga? Wat als iedereen me uitlacht omdat ik vals zing?
"Hey everything okay?" Vraagt Shawn die doorheeft hoe zenuwachtig ik ben. "No, this is killing me."
"I know. I'm still nervous dor every concert, even though I did this a hunderd times." Hij trekt me in een knuffel en kust me bovenop mijn hoofd. "I know we didn't practise, but I've heard you singing a thousand times. We can practise a little more id you want to." Knikkend pak ik zijn hand vast. "I would love that."
Aangezien we toch te vroeg zijn, gaan Shawn en ik op een stoeprand zitten ergens in de garage en nemen we de tekst nogmaals door. Langzamerhand krijg ik iets meer vertrouwen in mezelf, misschien kan dit nog wat worden.
"Mom, dad!" Shawn staat op en knuffelt zijn ouders. Ook ik geef ze een knuffel en Karen wrijft over mijn schouder. "How do you feel?"
"Nervous."
"You'll do great."
En door die woorden liep ik iets verzekerder door de deur naar de rode loper.
JE LEEST
He's Like Him [Part 2]
Hayran Kurgu"Therefore, it is my pleasure to now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride!" Zijn lippen op die van haar. Ze zijn getrouwd. Twee dagen later bevalt ze plotseling van een kind: Nathan Manuel Mendes. Het gezinsleven begint, maa...