He's Like Him [Part 2]

22.2

POV Indy

"Indy?" Ik begin te huilen. "Yes." De tranen rollen nog sneller over mijn wangen bij het zien van mijn kleine mannetje. "I saw your interview."

Het is stil aan de andere kant van de lijn. "Are you still there?" Ik zucht diep uit. "Yes. How's Nathan doing?" De kleine jongen begint te lachen als hij zijn vaders stem hoort. "He's doing just fine, but I think he misses you." Shawn lacht zachtjes en vertelt me dat hij mij ook mist. "I miss you, Indy." Er valt een lange stilte. Ik mis hem ook, enorm veel zelfs.

"My lawyer is going to draw up a contract with the conditions for the divorce." Zeg ik maar snel. Ik neem een korte pauze om het volgende zinnetje tot me te laten bezinken. "And how we are going to do as far as Nathan is concerned."

"Indy, is this how you want to end it? Over the phone?" Shawn's stem klinkt gebroken en verwoest. Hij is schor, maar toch heel duidelijk. "I suggest that Nathan and the baby stay with me and that you may visit him on the weekends."

"Fine, don't talk to me." Zegt Shawn geïrriteerd. "You know what? I'm furious right now, Indy! You wanna divorce out of nothing, you keep my kids away from me and now you're not talking to me?" Nadat hij dat heeft geschreeuwd, hoor ik drie piepjes. Hij heeft opgehangen.

Mijn hart breekt in miljarden stukjes. Sorry Shawn, maar ik doe dit niet voor ons. Ik doe dit voor onze kinderen.