"Therefore, it is my pleasure to now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride!"
Zijn lippen op die van haar. Ze zijn getrouwd.
Twee dagen later bevalt ze plotseling van een kind: Nathan Manuel Mendes. Het gezinsleven begint, maa...
"Can I ask you something?" Vraagt Shawn voordat we de auto uitstappen en worden belaagd door tientallen fotografen. "Yes, of course." Hij pakt mijn hand vast en staart ernaar.
"Why didn't you tell me immediately?" Hij lacht even en kijkt dan weer naar onze handen. "I thought it would be a bit early to say, maybe you don't wan another baby with me." Zeg ik schouderophalend. "Indy, I want a baby with you. With only you." Hij drukt zijn lippen op die van mij.
Op dat moment wordt de deur opengegooid en gebaard Geoff dat we eruit moeten komen. "Shawn and Indy!" De fotografen keren zich naar ons en de flitsen schieten van alle kanten. Ook de meiden beginnen te gillen en sommige proberen over de hekjes heen te klimmen. "Are you okay?" Vraagt Shawn, waarschijnlijk omdat ik hem bij zijn bovenarm vasthoudt. Dat doe ik altijd als ik bang ben. "I'll go inside, okay?" Shawn knikt. "Geoff, can you walk with her?" Hij knikt, legt zijn arm langs mijn rug en begeleidt me zo naar binnen.
Na een aantal minuutjes komen ook Shawn en Andrew naar binnen. "You okay beautiful?" Ik knik en pak zijn hand vast.
"Shawn Mendes, welcome." We worden begroet door de baas van de zaak en Shawn mag meteen een paar foto's maken voor een speciale muur. Hij gaf mij zijn telefoon en daarmee maakte ik ook een paar foto's voor in zijn Snapchat verhaal.
- 👻ShawnMendes:
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
-
"Indy, we reserved a seat for you in the front row." De man met een lange baard wijst naar de stoel met het blaadje waar mijn naam op staat.
"I'll be right back, beautiful." Shawn lacht lief naar me en dan neem ik plaats op de voor mij aangewezen stoel.
-
-
Na het interview loop ik naar Shawn. "So if you found somebody who doesn't take life too serious?" Shawn's ogen worden groot omdat hij zich nu pas beseft wat hij heeft gezegd. "I didn't mean it like that." Ik loop boos weg, dat had ik eigenlijk meteen al had moeten doen.
"Indy, please." Shawn loopt achter me aan en pakt mijn hand. "Everyone can see us, please wait untill we're home." Een gevoel van wanhoop stroomt door mijn lichaam. "You're worried about that? You're unbelievable, Shawn!" Ik loop boos weg zonder om te kijken.
Weg van hier, weg van Shawn. Normaal zou ik me hier echt niets van aantrekken, maar het is Shawn waar we het over hebben, mijn man. Vindt Shawn mij njet grappig dan? Neem ik het leven te serieus? Ik ben verdomme gestopt met mijn school, verhuisd vanuit Nederland en ik heb al mijn vrienden en familie achtergelaten om met hem over de wereld te reizen en om zijn droom na te leven. En nu zegt hij dit? Wie denkt hij wel niet wie hij is?
Boos storm ik de achteruitgang van het gebouw uit, niet kijkend waar ik loop. Zo woest ben ik hierdoor. "Indy! Please!" Ik kijk achterom en zie Shawn achter me aanrennen. "Please, Shawn. Give me some space!" Ik steek de straat half over en draai me dan weer om naar Shawn. "You know what?! I'm done for now!" Shawn staat bij de deur met zijn handen wanhopig in zijn haar. "Indy?"
Ik schud mijn hoofd en loop weg. Ik weet nog steeds niet waarheen, maar ik wil hier nu weg. Zo snel mogelijk. Nu.
"Indy! No!" Ik zie Shawn op me afrennen, maar dan zie ik niets meer. Alles wat ik zie is duisternis.
![He's Like Him [Part 2]](https://img.wattpad.com/cover/158222075-64-k205451.jpg)