He's Like Him [Part 2]

48.2

POV Indy

Samen lopen we de woonkamer binnen en daar kom ik oog in oog te staan met Danny. "Indy, wat doe jij hier?" Hij staat op en weet duidelijk niet wat hij moet doen. "Lang verhaal. Hoe gaat het met je?" Vraag ik maar om het onderwerp 'mijn moeder' een beetje te vermijden. "Ja goed, ik had niet verwacht dat je hierheen zou komen."

"Nee, ik ook niet." Lach ik maar.

"Dit zijn Gunnar en Brett." Stelt Danny de twee onbekende jongens aan mij voor. "Hoi, Indy." Ik geef ze allebei een hand en lach naar ze. "Ik zal je je kamer laten zien." Zegt Don wanneer er een ongemakkelijke stilte valt. "Ja is goed."

We lopen de gang in en ik hoor de drie jongens nog lachen. "Je zus is lekker." Zegt één van de jongens. Ik loop zo snel mogelijk achter Don aan de trap op, de lange gang uit waar een kamer is met alleen een bed en een kast. "Sorry er staat niet veel in." Ik schudt mijn hoofd en leg mijn enige tas met drie setjes kleding op het bed. "Geeft niet."

"Heb je iets nodig? We gaan zo sushi eten, lust je dat?" Vraagt hij me. "Ik mag geen sushi." Zeg ik iets wat aarzelend. Ik ben super blij met zijn gastvrijheid en wil dat niet in twijfel trekken. Ik zie dat hij raar naar me kijkt en het niet begrijpt. "Ik ben zwanger, dus ik mag geen rauwe vis." Ik zweer dat zijn ogen er bijna uitvielen.

"Je bent zwanger? Dat wist ik niet, sorry." Ik zeg dat het niet geeft. "Ik had je nooit achterop mogen nemen op mijn motor." Hij slaat zichzelf voor zijn hoofd. "Het is oké, ik wist wat ik deed."

"Lust je pizza?" Vraagt hij dan. "Ja, lekker." Dan verlaat hij de kamer. Dat is zo vreemd. Als mijn ouders contact hadden gehouden vroeger, was dit misschien wel mijn kamer geweest. Ik ga op het bed zitten en kijk naar buiten. Ze hebben een grote tuin met achterin een overdekt zwembad. Ik sluit mijn ogen voor een paar minuutjes, gewoon om na te denken over deze situatie.

"Indy, wil je misschien mee zwemmen?" Vraagt Danny als hij om het hoekje kijkt. Dit is mijn kans om een band op te bouwen met mijn broertje. "Ja, lijkt me leuk. Ik heb alleen geen zwemkleding."

"Ja, mijn moeder had deze nog in de kast liggen, misschien dat je hem past." Hij geeft mij een bruine bikini die vol zit met pareltjes. "Dank je."

Tot mijn verbazimg past de bikini perfect. Ik trek mijn kleding er weer overheen en loop naar beneden waar ik een onbekende vrouw aantref. "Hallo, Indy toch?" Vraagt ze me. Ik knik en schud haar hand. "Jolanda, de moeder van Danny en Kiki." Haar blauwe ogen kijken mij aan en ze heeft een lieve glimlach, ze is vast heel aardig. "Aangenaam kennis te maken."

"Paste de bikini?" Ik knik en bedank haar dat ik het mag lenen. "Indy zullen we gaan?!" Roept Danny al vanuit de tuin. "Ik kom eraan!" Roep ik naar hem. "Sorry ik moet gaan." Zeg ik lachend naar de drie jongens die naar het zwembad rennen. "Veel plezier."

Eerst laat ik voorzichtig mijn voeten in het water zakken en daarna ga ik er helemaal inzitten. Het water is heerlijk warm en de drie jongens hebben een bal waarmee ze overgooien. "Indy vangen!" Roept de jongen die Brett heet, geloof ik dan. Ik vang de bal op en gooi hem weer door naar Danny.

"Mag ik meedoen?" Vraagt een kinderstem van achter me. Ik draai me om en zie op de kant een meisje staan. Blond, blauwe ogen, dezelfde neus als ik. "Ja natuurlijk." Zeg ik terwijl ik naar het meisje blijf kijken. Ze springt in het water waardoor er allemaal spetters over me heen komen.

"Danny kijk!" Roept ze als ze een handstand in het water maakt. "Dat kunnen wij ook!" De drie jongens doen tevergeefs een poging tot ewn handstand en eindigen met hun neus vol met water. "Oke, jij wint." Geeft Danny aan Kiki toe.

Een uur later zitten we aan tafel, iedereen eet pizza. Mijn telefoon gaat over en ik wil hem uitzetten, maar Don zegt dat ik gewoon moet opnemen. Dan zie ik op het beeldscherm dat Shawn wil Facetimen.

"Hey, beautiful. Look what we're doing right now." Shawn draait zijn telefoon om waardoor ik zie dat ze in het vliegtuig zitten, ze komen eindelijk hierheen. "Where's Nathan?" Vraag ik om zo veel mogelijk afgeleidt te worden van het feit dat ze nu in een vliegtuig zitten. Ik blijf het eng vinden om te vliegen, vooral met die kleine.

"Well we'll be there in four hours." Zegt Shawn terwijl hij me het schermpje op de stoel voor hem laat zien. "I'll be there to pick you up." Ik blaas een kus door de telefoon en hang ze dan op.

-

ShawnMendes: Mommy we're almost there (@JaceKees)
-

Met trots laat ik de foto aan de mensen die bij mij aan tafel zien. "Zo lief." Zegt Jolanda als ze de foto vol bewondering bekijkt.

"Dus dat is je zoon?" Vraagt ze nogmaals. "Ja."

"Waar slapen ze vannacht?" Vraagt Don terwijl hij nog een hap van zijn pizza neemt. "Denk in een hotel in Rotterdam. Of in ons appartement."

"Ze kunnen ook hier blijven. We hebben meer dan genoeg plek." Stelt Jolanda voor. "Als je dat wil natuurlijk."

"Als jullie het niet erg vinden, lijkt het me erg leuk." Zeg ik met een kleine glimlach. Heel mijn leven dacht ik dat ik enig kind was, maar ik heb mijn familie gevonden. Nu kan ik mijn broertje, zusje, vader en blijkbaar ook stiefmoeder eindelijk leren kennen.