စစ္​သခင္​ရဲ႕ခ်စ္​ဘုရင္​ (completed)စစ်​သခင်​ရဲ့ချစ်​ဘုရင်​

အမုန္​းမာန္​တိုင္​(part 8)

*စစ္​သခင္​ရဲ႕ခ်စ္​ဘုရင္​*

အပိုင္​း ၁၄

"ညီ......"

"ဗ်ာ...?.​ေအာ...ဟုတ္​အစ္ကို"

"ဘာ​ေတြအဲ့​ေလာက္​စဥ္​းစား​ေနတာလဲ...ကို​ယ္ေျပာတာ
​ေရာၾကားရဲ႕လား"

"ဟုတ္​...ၾကားပါတယ္​..."

တကယ္ေတာ့ စိုင္းမွာၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္။
အေတြးက ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပးႏွင့္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုလွစ္ခနဲေမ့
သြားေသးသလားမေျပာတတ္။

"အာ့ဆို ကိုယ္လိုက္​ပို႔မယ္​​ေလလို႔ ​ေနာ္​..."

သေကၤတကလည္း လက္ေပါက္ကပ္လွသလို အေရးထဲ
​ေဘးတြင္​ထိုင္​​ေနသည္​့ ႐ွင္​းသန္​႔​ေမာင္​ က စားပြဲကို
တဒုန္​းဒုန္​းထုလိုက္​၊​​​ေဘာပန္​ ​တို႔ကို ပစ္​ခ်လိုက္​၊
တကြၽတ္​ကြၽတ္​ နဲ႔အသံ​ေတထြက္​လိုက္​နဲ႔ ဘာ​ေတြအလိုမက်ျဖစ္​​ေနသည္​မသိ။

ျပာလဲ့ခ်ိဳ တို႔ကလဲ ႐ွင္​းသန္​႔​ေမာင္​ ကိုနားမလည္​သလို
ၾကည္​့​ေနၾကသည္​။
စိုင္းတို႔ စကားဝိုင္းကိုေတာ့အလိုက္သိသေယာင္ဝင္၍မစြက္ၾက။

"ဟို...ကြၽန္ေတာ္ အိမ္​ကကားနဲ႔ပဲျပန္​လိုက္​​ပါ့မယ္​...
တျခား သြားစရာ​ေလးလည္​း႐ွိ​ေသးလို႔ "

စိုင္​းက ျငင္​းလိုက္​​ေတာ့ သ​ေကၤတ မ်က္​ႏွာခ်က္​ခ်င္​း
ညိွဳးက်သြားသည္​။
ႏႈတ္​ခမ္းပါဆ​​​​ူထြက္​လာသည္​့ပံုစံကလိုခ်င္​တာမရလို႔ စိတ္​​ေကာက္​သြားသည္​့ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို။

"အင္​းပါ...​ညီ့​သ​ေဘာ...​ေနာက္​တစ္​ခါဆိုရင္​​ေတာ့ မျငင္​း​ေၾကး.....ကိုယ္သြား​ေတာ့မယ္​"

လြယ္​အိတ္​ထလြယ္​ကာ ​ေျပာလိုက္​ သ​ေကၤတ ကို
စိုင္​းျပံဳးကာ ​ေခါင္​းညိမ္​့ျပလိုက္​သည္​။

"သြားၿပီ​ေနာ္​"

က်န္​သံုး​ေယာက္​ကိုပါ ႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​သည္​​ေၾကာင္​့
ျပာလဲ့ ႏွင္​့ ​ေနသူလိႈင္​ တို႔ကျပံဳးျပလိုက္​ၾကေသာ္လည္း
႐ွင္​းသန္​႔​ေမာင္​ က​ေတာ့ မ်က္​ႏွာႀကီးဆူပုတ္​လ်က္​။
သ​ေကၤတ ထြက္​သြား​ေတာ့မွ ဆူပုတ္​​ေနသည္​့မ်က္​ႏွာ
ႀကီးျဖင္​့ ​ေလပူတို႔ကို မႈတ္​ထုတ္​လိုက္​သည္​့ ႐ွင္​းသန္​႔​ေမာင္​ ကို အားလံုးကတထူးတဆန္​း။