စစ္​သခင္​ရဲ႕ခ်စ္​ဘုရင္​ (completed)စစ်​သခင်​ရဲ့ချစ်​ဘုရင်​

အမုန္းမာန္တိုင္ (final)

*စစ္သခင္ရဲ႕ ခ်စ္ဘုရင္*

အပိုင္း ၃၃

သူျပန္​မလာတာေလးရက္​။
အိမ္​ကိုလည္​း အဆက္​အသြယ္​လံုးဝမလုပ္​သလို
ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္​ရက္​ကသာ ညဥ္​့နက္​မွဖုန္းေခၚလာသည္​။

ထံုးစံအတိုင္​း ကြၽန္ေတာ့္ အား ​ေန​ေကာင္​းရဲ႕လား
အစားပံုမွန္​စားရဲ႕လား။
အဆင္​​ေျပရဲ႕လားဆိုတာသာ​ေမးသြားၿပီး က​ေလးကို လြမ္​းတယ္​လို႔ တစ္​ခြန္​းမွမ​ေျပာ။

သူဘာ​ေတြသြားလုပ္​​ေနတာလဲ။
အဆင္​​ေရာ​ေျပရဲ႕လား။
အလုပ္​ကိစၥမအားဘူး ဆိုရင္​လည္းဖုန္းေလးေတာ့ပံုမွန္ဆက္​
သင္​့တယ္​မဟုတ္​ဘူးလား။

ခမ်ားကြၽန္ေတာ့္ကို နည္​းနည္​း​ေလး​ေတာင္​မလြမ္​းဘူးလား။

"ဟိတ္ေကာင္.....တိမ္​ယံ...ဘာ​ေတြစဥ္​းစား​ေနတာလဲ
အသက္​​ေကာ႐ွိ​ေသးရဲ႕လား"

"........."

ရွင္းသန္႔အေမးကိုမျကားျခင္းမဟုတ္ေသာ္ျငား ဘာမွ ျပန္​မ​ေျဖျဖစ္​။

"ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ...ငါၾကည္​့​ေနတာ
စာသင္​ခ်ိန္​တစ္​ခ်ိန္​လံုးလဲအဲ့တိုင္​းပဲ..."

"ဟူး....."

သက္​ျပင္​း႐ွည္​တစ္​ခ်က္​ကိုသာ ​ေလး​ေမာ စြာခ်လိုက္​ၿပီး ​ေျပာစရာစကားတို႔က ထြက္​မလာ။
စိတ္​​ေနာက္​စြာ အခန္​းထဲက ထထြက္​လာသည္​​ေၾကာင္​့
​ေနာက္​မွ ႐ွင္​းသန္​႔​၏ေအာ္​သံထြက္​လာသည္။

"ဟိတ္ေကာင္....အတန္​းမတက္​​ေတာ့ဘူးလား"

သူ႔အားလွည္​့မၾကည္​့ပဲ လက္​သာခါျပလိုက္​ၿပီး အခန္​းအျပင္​သို႔
ထြက္ခဲ့ျပန္သည္။ စိတ္မၾကည္ဘူး။
အတိအက်တြက္ရရင္ေလးရက္႐ွိခဲ့ၿပီ။

"တိမ္​ယံ....ညီ"

စိတ္​ညစ္​ပါတယ္​ ဆိုမွ မ​ေတြ႔ခ်င္​ခ်င္​ဆံုးလူသားက
မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕တြင္​​ေပၚလာၿပန္​သည္​။
ၾကံဳလည္းၾကံဳတတ္ပါေပ့။

"ညီ...ကိုယ္နဲ႔ခဏလိုက္​ခဲ့...ညီ့ကို​ေျပာစရာ႐ွိတယ္​"

"မလိုက္​ခ်င္​ဘူး"

အရင္​တစ္​ခါ က​ေတာက္​ကဆျဖစ္​ထားသည္​​ေၾကာင္​့ သူႏွင္​့ကြၽန္ေတာ္ သိပ္​မပက္​သက္​ျဖစ္​​ေတာ့။
စကားကိုလဲ ခတ္​ျပတ္​ျပတ္​သာ​ေျပာျဖစ္​လာသည္​။