GÜL.
Odama geldiğimizde tuaf bi şekilde ondan korkmuşdum. Aşağıda Boran abi Zelihayı dövdüğü halde ben kendi kocamdan neden korkmuşdum hiç kendime bir anlam verememişdim.
Beni kollarında sarmalamak istesede midem bulanıyor adıyla bi süre banyoya girip kapıyı kilitleyerek orda saklandım.
Gül iyimisin?
Gül bak güzelim, aç kapıyı aç konuşalım.
Neden öyle oldun? Gül aç kapıyı. Zelihaya üzüldüysen değmez güzelim. Aç konuşalım.
Tufan lütfen üzerime gelme midem çok kötü.
Tamam bende yardım etmek istiyorum. Aç kapıyı, bak bana kırdırtma ,..
Lütfen Tufan gidermisin.
Tamam güzelim gidicem ama neden böyle yapıyorsun?
Lütfen yalvarıyorum git sonra konuşuruz. Sen git aşağıya birazdan Berdan babamda geicek alem bir birine dericek. Ben iyi hiss edersem aşagı inerim.
Tamam gidiyorum ama Berivanı , ya da Leylayı gönderiyorum.
Tamam.
Gitdi ve ben bi süre sesiz ağladıkdan sonra kendimi yatağıma atdım.
Bi süre sonra Berivan abla odama gelmişdi ama, kendimi uykuluğa vurdum.
Kimseyle muatap olmak istemiyordum. Oda yanıma gelip bi süre gözleri kapalı halime bakıp çıkmışdı.
Garip bi şekilde kendimi bu koca konakda yalnız hiss etmiş, ve de koca aşiretin gazabının ola bildiğince gücünü üzerimde hiss etmişdim.
Hava kararınca kalkınıp, üzerime alel acele bir pijama giyerek yatağa yeniden girdim. Midem açlıkdan kazınıyordu ama boğazımda kocaman bir yumurta oturmuşdu ve eminim tek lokma yutamazdım.
Bu yüzden midemi ovalayıp aclık hissinin gecmesini bekledim.
Zaten az sonra Tufan gelmişdi ve gümbürtü yaparak ışığı açmış, hadi güzelim aşagı içicez yemeğe. Kedicik gibi erkenden ne yataöa sarılmışsın diye giyinme odasıına gitmiş ve az sonra mavi bir eşofmanla yanıma gelmişdi.
Uyumadığım halde gözlerimi kapatarak sesiz kalışıma yanımda oturup saçımı okşadı.
Hadi Gül aç gözlerini. Uyumadığını biliyorum. Noldu sana iyimisin?
Konuş benle lütfen!
Gözlerimi açmadan , iyiyim ama ben yemeğe inmicem. Ac değilim.
Nasıl ac değilisin? Hadi kalk öyle ac acına olmaz , tepemi atdırma benim diye yorğanı çekişdirince dolmuş gözlerimi ondan saklayıp lütfen dedim. Yapma ben inmek istemiyorum. Neden yapmak istemediğm bi şeyi bana zorla yaptırıyorsun? Sesim titremişdi. Her tarafımdan yaşlarım akmaya müsayet bi durumdaydım.
Bana bi tuaf bakış atıp tamam dedi.
Madem istemiyorsun inme. Ben babamı yalnız burakmayım diye iniyorum ama becere bildiğim kadar erken gelmeye çalışıcam.
Sesimi içime gömdüm. Gitdi.
Yatakda dönüp dururken saatler geçmişdi. Ne uyuya biliyor , ne de gram huzura kavuşa biliyordum. Zelihanın öylesine çaresizce kanlar içinde ayaklar altında kalması gözümün önünden bir an olsun gitmiyordu.
İçine karıncalar dolmuş gibi yatakda döndüm durdum.
Kaç saat sonra bilimiyorum ama Tufan döndüğünde halan uyanıkdım. Ama hiç farkında olsun istemiyordum ve hevesle soyunup yanıma geldiyinde bir taşdan farksızdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜL . ( TAMAMLANDI..)
FanfictionDügün gecemizdi. Pat diye çırpılan kapıyla içeri girdi. Sinirden ve öfkeden alevlenen gözlerle bana yaklaşdı ve kolumu kavradıgı gibi sırtımı duvara yapışdırıp hışımla konuşmaya başladı. Sannma ki benimle evlenip karım olucaksın. Hayatım Seyhanın...