This Gotta Be Love

Chapter 37

•••***•••

" NO."  My answer. Everyone gasped at what they heard.

" I can't marry you" . i tried my hardest to look tough and strong infront of Matteo. Infront of our families,. .

Infront of our friends.

Infront of the people who are witnessing our wedding.

Yes, our wedding day.

" Sarah. " Obviously, the priest isnt expecting my answer. . " ahm- do - do you, Sarah - " i cut him off. Alam ko na ang karugton ng sasabihin nya, at ito pa din ang sagot ko.

" No. Im not marrying him today. Not ever" diretsong sagot ko sa pari. Naguguluhan ito sa nagyayari. Wala naman ang mag aakalang  aatras ako. This day was supposed to be the happiest day of our lives, but fate has its own way of turning things around..

" Bes . Ano ba to? Umayos ka nga! Di kami nakikipagbiruan!! " Si Basil. Hindi na din ito mapakali sa kinatatayuan nya. I could hear people murmuring. I could even feel their outrage emotions toward my act . .

I inhaled deeply and wear my 'mask' again. I have to end this game now! Dahil pag pinatagal ko pa ito, baka di ko mapanindigan.

" ayokong magpakasal. " madiin kong sabi. I even emphasized each word! Gusto kong marinig ito ni Matteo. Gusto kong maramdaman nya ang bawat katagang binitawan ko.

Muli akong nagtaas ng tingin at sinalubong ang mga titig ni Matteo. He's staring at me. Tahimik pa din ito. Hindi ko mawari kung ano ang nasa isip nito, but one thing's for sure..

His eyes are blank. His face isnt moving..

He's Emotionless. .

Kabaligtaran sa iniisip ko! I was expecting him to get mad at me. To shout at me. To scream, or to even curse me to death! Ipinapahiya ko ito sa  lahat. This is what i want anyway! Ang masaktan sya! Ang makita syang magdusa. Ang makita ang buo nyang angkan na napahiya!

But , he's not doing anything!!

" Sarah!! ano bang nangyayari??!!" Nilapitan ako ni Ofel at hinawakan ako sa braso. Tiningnan ko lang ito. "Anong kalokohan to?? Are you bluffing? Dahil kung oo, tigilan mo na! Hindi na nakakatuwa!"

" bingi ka ba? Sabi ko Ayokong magpakasal." . Sagot ko dito. Nakita ko kung paanong namutla ito sa narinig. Ang masayang aura nito ay napalitan ng kalungkutan at ang mga mata nito ay puno ng katanungan..

Then i felt her tightened her grip on me, kaya agad ko itong iwinaksi.

" shut up!! " Ofel shouted! "Stop this drama, Sarah!!"

Hindi ko ito pinansin. Itinuon kong  muli ang tingin sa singsing na nasa daliri ko. Nilingon ko si Matteo, At gaya kanina, nakatingin lang ito sa akin at walang kaemo-emosyon ang kanyang mga mata. .

" i want this wedding off!" I told him. Tinanggal ko ang engagement ring ko sabay na kinuha ang kamay nya. Doon ko lang napansin kung gaano ito kalamig. .kung gaano katindi ang panginginig ng kamay nito..

But i refused to feel anything, i have to do this. Kailangang panindigan ko ito . .

And the ring fell, dahil hindi naman nito tinanggap iyon. .Sumunod ang mga mata ko sa singsing na gumulong sa sahig. At nang magtaas ako ng tingin, dun ko lang nakita ang tahimik nitong pagtangis. .

Tears keep falling from his eyes. .His eyes are once my favorite, but now they are as cold as ice. . Nakatingin ito sa akin, ngunit wala mang lang buhay. . And this is what ive been waiting for. .

His pain. .

His agony.

" we can re-sched our wedding" . Basag ang boses nito. Finally He's breaking. . Garalgal na ang boses nito . Muli itong nagsalita." Gusto mo bang next month? Next year?" . Tinaas nito ang nanginginig na kamay upang hawakan ako, ngunit mabilis kong iniwas ang mukha ko.

" Ayoko na-

" or if you like, sa ibang simbahan? Sarah, please" . He's smiling the saddest smile. His eyes are jolting in pain. His voices' cracked. His tears are'nt stopping from falling...

Para itong batang iniwan ng nanay at hindi na nito alam ang gagawin. .Nagsisilapitan na ang mga kapamilya nito. I could even feel the tensions inside the church.

Sunod sunod na tanong ang naririnig ko. .People are starting to worry. My heart is starting to cheer while seeing him cry for me. .I want him shattered.

" Sarah. . Please " he fell on his knees. . " i - i cant live without you. Please. .baby. .. wag naman ganito" he hugged my knees! Ang higpit ng yakap nito sa akin. Nakaluhod ito at umiiyak. Patuloy ito sa pagmamakaawa. Patuloy ito sa pagsasabi kung gaano ako nito kamahal.

..." gagawin ko ang lahat ng gusto mo, wag lang ganito , nagmamakaawa ako Sarah.. " patuloy ni Matteo.

" Bitaw-

" No!!! No baby. Please .. Please , tell me , anong ginawa ko na ayaw mo?? Ano ang gagawin ko para lang - para - para wag mo akong hiwalayan.. Nagmamakaawa ako.. Wag mo akong iwan.. "

Right infront of his family, he's begging for me to stay!

Right infront of his family, he's breaking into pieces. . Lahat ng kapatid nito nagmamakaawa para sa kapatid nila. They are all crying.

At ito ang pinakahihintay kong mangyari sa araw na ito . .

Ang wasakin sya sa harap ng kanyang pamilya. .

I could hear people talking, and They are all asking me to end this 'joke'!!!

But i aint joking. This is reality.

This is what im here for. .

Not to get married, but to be his nightmare. .

To be their biggest misery.