This Gotta Be Love

Chapter 38

•••***•••

How can we live today without the fear of our past being brought up again? They say, what we are today is the product of how we live yesterday.

Parang ngayon lang ulit ako mabubuhay. Ngayon lang ulit ako magsisimula. Napakabagal ng takbo ng oras sa panahon ko.

Everyday, i see people wearing different hats just to survive this life! Some want themselves buried 6 feet under, others want to extend their almost-expiring life!

At ako, im living for the sake of the word 'live' . Im living because i still get to wake up every morning hoping my night sleep will be my last.

Ayaw ata talaga akong sunduin pa ng mga magulang ko! Eh ready naman na ako. Ganito pala yun, yung tipong nabubuhay ngunit walang saysay. Walang paglalaanan ng bawat saya o tagumpay.. Walang inspirasyon.

" Sarah . " . Pukaw sa naglalakbay kong diwa. Bumuga ako mg marahas ng hangin saka isang tango ang iginawad sa papasok na ale.

" yes po? " isang pilit na ngiti ang binigay ko sa regular customer namin na magpi-pick up ng kanyang mga damit.

May maliit kaming negosyo na laundry shop! Sina Lolo at Lola ang nagmamanage sa umaga, habang ako naman ang sa gabi. May walong units kami ng washing machines, at apat na empleyadong nag sasalit salitan ng shift. We're open from 10 am to 12 midnight!

" eto na ba ang gamit ko?"

" yes ma'am!"

" oy eto bayad ko, salamat ah"

" walang anuman po! Salamat din po"

" kunin ko na din po ang mga pinalaba ko" . Kapapasok lang ng isang studyante. Nginitian ko ito sabay na kinuhaang resibo nito.

" thank you. " sabi ko nang iabot ko ang lagayan ng mga damit nito.

" thank you din po ma'am. And goodnight. "

Sunod-sunod na din ang mga kumukuha ng mga pinalabhan nila. . Madami kaming customers, yung iba , mga nagtatrabaho at wala nang oras pa na maglaba, kaya bago sila magtungo ng trabaho, iiwan nila dito ang labahin saka naman kukunin kinagabihan pagkatapos ng shift nila. Yung mga estudyante, dito din nagpapalaba. Mukhang di matatapos ang taon na to, mag eextend na kami.. dumarami na ang mga customers namin!

At ang maganda pa sa nakuha naming lugar, katapat lang ng pribadong unibersidad kung san ako nagtuturo ang shop na to.

Visiting lecturer ako sabay na tinatapos ang doctorate degree in education. Buti na lang at nakapasok at nakapagtrabaho ako. Di bale nang di ako maregular, ang importante , hindi ako tambay.

Two years. Ang bilis lang ng panahon. Parang kailan lang.. Two years na pala akong bangag!

" oh hello.. " Sagot ko sa tawag ni Basil.

" birthday ko na sa makalawa!"

" so? "

" ah ganon. So lang ang sagot??"

" eh di happy birthday in advance"

" Sarah!! "

" bes, yun lang ang sasabihin mo?"