Sonun Sonsuzluğu -2.9

163 18 71
                                    

Caroline Forbes-Salvatore

Derin bir iç çektim. Başımı cam'a yasladım. Dışarıyı izlemeye devam ettim. Etrafımızdaki o muhteşem güzellikleri. Orman, ağaçlar, yeşillikler, çiçekler, dallardan sarkan meyveler, hayvanlar ve daha ne güzel şeyler. Gözümden bir damla yaş aktı. Başımı çevirdim ve Alaric'e göz ucuyla baktım.

Caroline : Sence şuanda ne yapıyorlardır?

Alaric elleri direksiyon da gözünü yoldan ayırmadan bana cevap verdi.

Alaric : Eminim ki, çok iyi durumdalardır...

Alaric kısa bir anlığına bana baktı.

Alaric : Endişelenecek birşey yok...

Başımı arkaya doğru yasladım. Gözlerimi yola diktim. Derin bir nefes aldım.

Caroline : Sence onlara nasıl davranıyorlar?
Hope? İkizler? Jacques? Öğrenciler?

Alaric yine elleri direksiyon da gözlerini yoldan ayırmadan bana cevap verdi.

Alaric : Eminim ki, yokluğumuzu hissetmemişlerdir bile...

Alaric'e inanmadığını belli eden bir bakış attım. Bana hiç bakmadı. Kafasını iki yana olumsuz bir şekilde salladı. Beni rahatlatmak için söylediği bu yalan'a kendisi bile inanmıyordu. Gözlerimi Alaric'e diktim.

Caroline : Sence Lizzie
üzülmüş müdür?
Ya da Josie çok kızmış mıdır?
Onları terk ettiğimiz için...

Alaric bir süre yola baktı. Yol bomboştu. Ardından arabayı durdurdu ve elimi tuttu.

Alaric : Caroline bizim kızlarımız çok zeki, onların iyiliği için bunu yaptığımızı biliyorlar...

Yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirdim. Alaric de gülümseyerek önüne döndü. Arabayı yeniden çalıştırdı ve yola devam etti. Kollarım ile bağdaş kurdum. Gözlerimi yola diktim.

Caroline : Sence Hope ne durumdadır?

Alaric ile birbirimize baktık. Alaric önüne döndüğünde ben ona bakmaya devam ettim.

Caroline : Declan çoktan bütün okula Hope Mikaelson gerçeğini yaymıştır...
Jacques'a da kesin eziyet ediyorlardır...

Önüme döndüm. Gözlerimden yaşlar süzülmeye devam ediyordu.

Caroline : Diğerleri ona nasıl davranıyordur, Alaric?
Üzülüyor mudur? Kızıyor mudur?
Jacques şuanda bizim hakkımızda ne düşünüyordur?

Alaric arabayı sürmeye devam ederken elimi tuttu.

Alaric : Bak, Caroline...
Bugüne kadar bu çocuklar hakkında öğrendiğim birşey varsa...
Çocuklar çok akıllı, zeki ve güçlüler...

Başımı yan çevirmiş bir şekilde Alaric'i izliyordum.

Alaric : Evet, sabahtan beri yalanlar uyduruyorum ama bu sefer yalan değil...
Özellikle de aralarında Hope varken, Declan asla istediğini elde edemeyecek...
Declan'nın saltanatı uzun sürmeyecek...

Dudaklarımı birbirine bastırdım. Derin bir nefes aldım.

Caroline: Nereden biliyorsun?

Alaric bana bir bakış attı ve gülümsedi.

Alaric : Çünkü biz de Declan'nın bilmediği birşey var...

Ne? Bundan niye benim haberim yok? Neden herşeyi en son Caroline Salvatore öğrenmek zorunda ki? Kaşlarımı çattım. Ters ters Alaric'e bakmaya başladım. Cevap bekliyormuşcasıma bakıyordum. Sonunda Alaric konuşmaya başladı.

Doğaüstü Serisi {Miraslar}Karanlığın MiraslarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin