Doğaüstü Serisi {Miraslar}Karanlığın Mirasları

Girdap'ın Esareti -3.1 [Y - S]

" Öncelikle yeni sezonumuz hayırlı uğurlu olsun. 😂😅 Sonra kuzucuklarım, bol bol yorum istiyorum. Geçen bölüm de neredeyse hiç yorum yoktu ve beni üzdünüz. Ama ben yine de yeni sezonu sizin için en hızlı bugün hazırlayabildim. 🥰😍😘"

Caroline Forbes - Salvatore

2 Ay Sonra

Koridor da öğrencilerin arasından topuklu botlarımdan çıkan sesin ritmiyle adım adım ilerlemeye devam ettim. İlerideki kapının üzerindeki adımı görünce hızımı yavaşlattım.
Hiç beklemeden içeriye girdiğim anda, içeride birisi olduğunu hissetmiştim. Hızlı bir şekilde arkamı döndüğümde; boğazımdan tiz bir çığlık yükselirken, birisi eliyle ağzımı kapattı. Eliyle ağzımı kapatan ve bana gülerken eğlendiği bariz bir şekilde ortada olan kişi hayatımın aşkı Klaus Mikaelson'dan başkası değildi. Klaus elini yavaşça indirirken, ona kötü kötü baktım. Ama yine fazlasıyla hoşuma giden aksanıyla beni yumuşatmayı başarmıştı.

Klaus : Merhaba, Aşkım...

Gülerek Klaus'dan uzaklaştım ve masama doğru ilerledim.

Caroline : Bir Hanımefendi'nin odasına bu şekilde girmemelisin...

Sandalyem'e oturduğum anda, Klaus da sırıtarak bana doğru yaklaşmaya başladı.

Klaus : Neden bir hanımefendi'nin odasına bu şekilde giremiyor muşum?

Klaus bana doğru ilerlemeye devam ederken, kollarına iki yana açarak, konuşmaya devam etti.

Klaus : Şu Hanımefendi, olağanüstü ilişkim de katkısı olan ve geceleri eşsiz dakikalar geçirmeme sebep olan Hanımefendi değil mi, Aşkım?

Klaus masanın üzerine ellerini koymuş bir şekilde, sırıtıyordu. Ona imalı bir bakış attım. Sert görünmeye çalışıyordum, ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Aksini söyleyen varsa, kesin yalan söylüyordur.

Caroline : Konumuz olağanüstü ilişkimiz ve geceleri geçirdiğimiz eşsiz dakikalar değil, Klaus!!

Usulca ayağa kalktım. Klaus yüzüme sırıtarak bakmaya devam edince, kendimi tutamadım ve gülmeye başladım. Güldüğümü gizlemek için yüzümü çevirdim ama pek başarılı bir girişim olmamıştı. Klaus bu halimi gördükçe, keyif alıyordu. Bir süre gülmeye devam ettikten sonra, ciddi bir hal almak için çabaladım. En azından birinde başarılı olmuştum. Hayır, dalga geçiyorum. Tabiki de, ciddi bir hal alamadım. Yüzüme ciddi bir ifade takındıktan sonra, işaret parmağımı tehdit edercesine salladım.

Caroline : Ayrıca sakın bu konuyu kızların yanında açayım deme!!

Cümlelerime mimiklerimle imalar ekleyerek olabildiğince sert olmaya çalıştım.

Caroline : Aksi bir durumda neler olacağını, sen benden daha iyi biliyorsun!!

Klaus'un yüzündeki keyiften dört köşe dönen kalıntılar, tüm bu mimikler ve imalarla harcadığım çabanın bir hiç uğruna olduğunun kanıtıydı. Klaus bana doğru birkaç adım attı. Bir anda belimden tuttuğu gibi, kendisine çekti. Sanki vampir hızıyla yapmıştı, farketmiştim bile.

Klaus : Sanırım aksi bir durumda neler olabileceğine dair birkaç tahminim var, duymak ister misin?

Gülerek göz devirdim.

Caroline : Reddetme lüksüne
sahip miyim?

Klaus onun omzunda duran ellerimden tuttu ve belimin olduğu kısma doğru indirdi. Ardından ellerimi birbirine kenetleyerek, bana biraz daha yaklaştı. Çoktan bana yüz hatlarıyla öyle bir lüksün olmadığı cevabını vermişti bile.