***EJ's POV***
I really don't know why I feel this much frustration...
Knowing that she's the same woman I met years ago...
Dahil ba sa may anak na siya?
Dahil ba sa may asawa na siya?
O dahil iyon ang trabaho niya at ganoong klaseng babae siya?
I don't know.
I don't know anymore.
A part of me was hoping then na magkikita pa kami ng babaeng ito someday... Lalo na noong bumalik ako doon sa island resort para magpagaling.
But now... upon knowing everything....
... and to think that she's connected with my cousin...
I feel that one way or another... she might ruin my plans... She could mess everything...
I'm staring at her from the other side of the living room.
Umiiyak pa rin siya.
Pero paano pa ako magtitiwala sa kanya?
"Please... nakikiusap ako... Kailangan na ako ng anak ko... Kailangan ko ng umuwi..."
I looked at her.
She seemed so vulnerable and innocent.
Pero hindi... I shouldn't be blinded by her looks...
Kaya niya nga magdisguise di ba?
"Please...."
Nagmamakaawa na siya.
Somehow I could feel her.
Nakita kong may kinuha siya sa bag.
She's trying to call someone.
"Sinong tatawagan mo?"
I silently panicked.
"Please.... tatawagan ko lang si Judy... Baka hindi pa kasi nakaka-kain ang anak ko... Gabing-gabi na..."
Her tears are rolling down her face.
I could sense her sincerity... and pure love for her son.
"Wala ba doon ang asawa mo?"
She didn't answer.
"Don't you dare make a wrong move, Dana... Iba akong magalit..."
Then I heard her speaking to someone...
"Hello.... Hello.... Judy! Oo... Pauwi na ako! Nakakain na ba kayo ni baby? Oo... Oo sige... Oo pauwi na ako........... Hello baby? Opo... Opo... Pauwi na si Mama ha! Opo... Wag na cry ang baby ko... Opo.... I love you.... O sige na... Pauwi na si Mama... Wait mo si Mama.... Babye..."
She then disconnected the call.
She's still full of tears.
"Ano ba talagang balak mo sa akin? Kidnapin ako? Itago ako dito? Patayin? Ano? Sabihin mo na! Wala kang awa! Nararamdaman mo ba ang nararamdaman ko ngayon? Ha? May anak ka ba? May anak ka rin bang naghihintay saiyo!?" she's becoming hysterical.
"Shut up!"
"Wala di ba? Kaya wala kang pakiramdam! Kaya hindi mo ko maintindihan... Kita naman eh! Nabubuhay kang mag-isa dito! Miserable di ba?!"
"I said SHUT UP!"
And she stopped.
She really hit me on the core with those words...
