KALBİMİN SESİ

1.Bölüm/Yeni komşular

Evett yeni kitabım eylül ve fatihin hikayesine hoşgeldiniz. Uzun süredir üzerinde durduğum ve beğeneceğinizi düşündüğüm hikayem sizlerle umarım beğenirsiniz. Bu hikayede zor bir aşk anlatılacaktır.

Kuzenim gncirem' e kitap kapağı için teşekkür ederim. Kuzenimi de takip edebilirsiniz.

Multide ki şarkı kitabın şarkısı olsun mu?

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum:):):)

İyi okumalarr:):):)

Eylülün ağzından

Kalbimin sesini duyuyordum. Hayal kurarken bile heyecanlanır mı insan?
Pencereden uzattım kafamı ve şenşakrak mahalleyi görünce daha da çok hayal kurasım geliyordu. Kırmızı kapaklı defterimi aldım ve masaya oturdum. Elime kalemimide almıştım. Hayallerimi kurup, yazdığım defteri açtım. Bir gün gerçekleştireceğim hayallerimin yazdığı defter.
Kalemimi oynatmaya başlamıştım.

Kırmızı uzun bir elbise, saçlarım dalgalı dalgalı. Yanımda çoğu hayalimde yazdığım orta boylu sarışın çocuk. Kalbimin güm güm atan sesinin sahibi hayalim.
Üstünde smokin. Vapurdayız o bana şiir okuyor ben dinliyorum ve onu görüyoruz. Kız kulesini, denizin ortasında yalnızlığa terk edilmiş kız kulesini. Vapurla kız kulesine giden ilk insan gibi gidiyoruz elit bir şekilde. Tam kız kulesine gireceğiz ki bir müzik çalıyor. Hayali sevgilim tutuyor ellerimden ve çılgınca dans ediyoruz kız kulesinin ortasında. Yağmur yağıyor üstümüze ıslanıyoruz ama umrumuzda değil tabi. Bize bakıyor insanlar, denizde ki balıklar bile duyuyor sesimizi ve sonra...

Kalemimi hızla odaya giren annem böldü. "Kızım kalk hadi, deden dışarı çıktı abine pastanede yardım et." Defteri kapadım ve kalkıp anneme sarıldım. "Tamam gülüm, inerim şimdi." Dedim ve üstüme ince hırkamı alıp aşağı inmiştim.
"Kız eylül, bana da biraz açma getirsene." Teyzeme baktım ve gülümsedim. Bu hayatta en çok yorulan o belki de. "Tamam teyzem sen yeter ki iste." Dedim ve çıkmıştım.

Evin yanında ki pastaneye geçtim hemen. "Kolay gelsin başkan." Abim kafasını bana çevirdi. "Oo eylül başkaan abine yardıma mı geldin?" Başımı salladım ve önlüğü geçirdim üstüme. "Tabi ki bir tane abimiz var bizim be." Dedim ve mutfak bölümüne geçip abimin hazırlamaya çalıştığı kurabiye hamurlarını yoğurmaya başladım.

"Teyzem açma istedi." Dedim ve hamurlara daldım bir an.

Hayatım hep böyle geçiyor işte ailemle beraber vakit geçirmek buydu benim için.

Çalan telefonuma bakmıştım berraydı.

-efendim

-naber kanka

-iyidir kanka senden naber

-iyi bende neredesin?

-pastanedeyim sen?

-bende okuldan çıktım şimdi sen niye gelmedin

-uyuya kaldım, kalktığımda dersin başlamasına 5 dakika vardı zaten yetişemeyecektim uyudum bende.

-iyi yapmışsın kanka, sunumu hazırladın mı?"

-evet gece son dokunuşları yapıp slaytı tamamlayacağım.

-bende aynı kanka

-neyse müşteriler geldi sonra görüşürüz öptüm

-bende öptüm

Telefonu kapattım ve müşteriye döndüm. "Buyrun"
*********************
Hava kararmıştı, sokakta kimse kalmamıştı neredeyse. Sadece bizim gibi dükkanlarını kapatanlar vardı. Abim kepenkleri indirmişti. "Hadi gidelim bakalım eylül başkan." Dedi ve eve yönelmiştik. Dikkatimi sokağın başında ki boş ev çekti.