He Saw Me

31⭐

Shawn pov:

In één keer kwam alles eruit. De tranen en het hele verhaal. Over onze date, onze kus en dan ook onze laatste ochtend. John luisterde aandachtig en onderbrak geen enkele keer. Hij hield alleen de doos zakdoekjes vast.

Toen ik klaar was met mijn verhaal en nog een zakdoek pakte om mijn neus te snuiten deed John zijn mond open. "Wow Shawn. Je houd echt wel van haar." Ik keek verbaasd op. Nee, ik nam haar voor de lol mee naar Parijs. "Tuurlijk John, wat denk je zelf?" Ik zag hem even bedenkelijk kijken maar dan knikken. "Wat ga je nu doen?" Vroeg hij. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin waardoor hij op een puppie leek. Bijna had ik gelachen, bijna. Ik haalde mijn schouders op. "Ik heb geen idee. Straks naar de Eiffeltoren gaan zeker?" Ik twijfelde nog maar John trok me over de streep. "Dat zou ik wel doen ja. Dan krijg je misschien uitleg." Ik knikte. "Trouwens, hoe laat is het eigenlijk?" John keek op zijn horloge. "Half twaalf. Hoezo?" Ik sprong meteen op. "Die afspraak was om half één en ik moet me nog klaarmaken en ontbijten." Ik zag John knikken. Ik liep naar de deur en hoorde hem nog zeggen. "Ik ga met je mee straks. Dan ben je tenminste niet alleen." Ik draaide mijn hoofd en knikte bedankend. 

Ik liep vlug naar mijn kamer en nam een vlugge douche. Ik nam m'n spullen en liep de kamer uit naar beneden waar John in de auto zat te wachten. Ik nam plaats naast hem en hij overhandigde me een zakje. Ik opende het en een heerlijke geur kwam me tegemoet. Croissants. "Dankje." Ik nam een grote hap en toen pas merkte ik hoeveel honger ik eigenlijk had. Met een volle mond zei ik: "Jij denkt ook aan alles." John lachte. Hij startte de motor en we reden weg. Op weg naar de Eiffeltoren. We kwamen aan en stapten uit. In de auto hadden we een plan bedacht. Ik ging op een bankje zitten wachten tot die persoon kwam maar ondertussen was ik ook aan het bellen met John. Zo kan hij het hele gesprek toch meeluisteren zonder dat die persoon het door heeft. 

Ik liep naar een bankje en liet me erop zakken. "Ik sta tien meter van je Shawn." hoorde ik John zeggen via mijn gsm. Ik keek rond maar zag hem nergens. "Schuin voor je." Ik keek nog eens en toen zag ik hem zitten. Ik gaf hem een subtiel knikje. Daarna keek ik weer om me heen. De laatste keer dat ik hier was was met Ivy. Op mijn verjaardag. Het lijkt een eeuwigheid geleden maar is nog maar twee dagen geleden. In de verte zag ik een meisje mijn richting uitlopen. Oh nee fans kan ik nu wel missen. Ze kwam iets dichterbij en ze kwam me bekend voor. Toen ze tien meter van me verwijderd was wist ik het zeker. Ik kende haar. Als ik me niet vergis is het zelfs een vriendin van Ivy. Ze was nu bijna bij me.

"Hey Shawn, ik ben Sophie. Maar dat wist je waarschijnlijk al. We hebben dan ook al eens kennis gemaakt."

Ik had gelijk. Het ís een vriendin van Ivy...

Hey iedereen!

Ik weet het. Het is een kort hoofdstukje. Maar ik heb speciaal voor mijn lieve lezers... jullie dus =) mijn boeken even aan de geschoven (ik heb examen namelijk) en dit hoofdstukje voor jullie geschreven! Ik hoop dat jullie het leuk vonden. 

X Lieze