Ivy pov:
Het eten was heerlijk! Ik kon hier elke dag wel van eten! Toen iedereen klaar was vertrokken we naar het hotel. John haalde de sleutels van de kamer. "Vind je het erg om met mij een kamer te delen?" Vroeg Shawn hij wende zijn blik af. "Nee hoor." Ik zag hoe zijn blik opklaarde. Hij glimlachte vriendelijk naar me. Ik besloot eens gek te doen. Normale mensen nemen de lift naar de tiende verdieping. Maar wat doet Ivy Miller, juist ja. Die neemt de trap en gaat een race houden met de lift. Buiten adem kwam ik boven aan. Shawn en John waren me lachend aan het opwachten. "Made it!" Riep ik luid.
We gingen onze kamer binnen en er stond een gigantisch tweepersoonsbed! "Zo raar. Ik had normaal twee aparte bedden gevraagd. Ik zal anders aan de receptie vragen of we een andere kamer krijgen." Zei hij. "Nee joh, moet je niet doen. Laat het maar zo erg vind ik het niet. En als je niet dicht bij mij wil liggen dan kan je nog altijd opschuiven. Het bed is toch groot genoeg." Lachte ik. Hij glimlachte. "Gaan we vanavond nog iets doen?" Vroeg ik hem. Hij schudde zijn hoofd. "Vanavond niet meer. We kunnen gewoon wat chillen. Kies maar wat je wil doen." Ik dacht even na. "Gewoon een film kijken anders? Maar ik wil me wel eerst douchen." Hij stemde in. "Prima idee! Ik ga mij ook douchen, denk ik." "Mag ik eerst?" smekend keek ik hem aan. "Ja hoor. Is goed."
Ik vertrok naar de badkamer. Ik keek mijn ogen uit. De badkamer was misschien even groot als de woonkamer van ons appartement. Er stond een bubbelbad, inloopdouche en een gigantische spiegel! Ik kleedde me uit en legde mijn kleren op de badrand. Toen ik onder de douche stond viel mijn frank. Ik was mijn pyjama vergeten, die zat nog in mijn koffer. "Shawn!" riep ik. "Ja?" hoorde ik vanuit onze kamer. "Ik ben mijn pyjama vergeten. Kan je hem even halen alsjeblieft?" vroeg ik. Ik hoorde hem lachen. "Sukkeltje. Tuurlijk,wacht even!" Even later klopte hij op de deur. Ik nam een handdoek en deed die om mijn lichaam. Ik stak mijn hoofd om de hoek. Hij kwam binnen met een shirt en joggingbroek van hem. Ik keek hem raar aan. "Ben je nu serieus mijn pyjama vergeten?" verontwaardigd keek ik hem aan. "Nee hoor." hij legde het stapeltje kleren op de badrand. "Dit is je pyjama." hij haalde zijn schouders op en liep terug naar onze kamer. Mij verbaasd achterlatend. Toen ik klaar was met douchen deed ik zijn kleren aan en borstelde ik mijn haar. Ik ging terug de kamer in. Hij keek me aan. "Je ziet er schattig uit in mijn kleren." zei hij. Ik begon te blozen. "Jouw beurt." zei ik en ik duwde hem de badkamer in. Hij lachte nog steeds.
Nu zat ik alleen in de reuze kamer die was groter dan ons hele appartement. Ik keek mijn ogen uit. De helft van de kamer bestond uit ramen. We hadden dan ook een prachtig uitzicht over Parijs. (Zie foto) Voor de ramen stonden bankjes met veel kussens. Iets wat ik thuis ook wou. Boven het bed hing er een grote poster met een foto van Parijs. Er stond ook nog een grote bank en een flatscreen televisie. Ik wou zelfs niet weten hoeveel deze kamer zou kosten. Zoiets zou ik nooit kunnen betalen. Maar ik kon wel aan de luxe wennen. Ik zag Shawn zijn gitaar staan. Ik nam ze vast en zette me op de bank aan het raam. Ik liet mijn vingers voorzichtig over de snaren gaan. Mijn vingers vonden vanzelf de juiste akkoorden. Ik begon het liedje te spelen waar ik heel lang op geoefend had. 'Stitches'
"I thought that I've been hurt before
But no one's ever left me quite this sore
Your words cut deeper than a knife
Now I need someone to breathe me back to life."
Ik begon er zachtjes bij te zingen. Ik hield van dit lied!"Got a feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
Move onYou watch me bleed until I can't breathe
I'm shaking falling onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
I'm tripping over myself
Aching begging you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches"Ik merkte niet dat het water van de douche gestopt was met lopen.
"Just like a moth drawn to a flame
Oh you lured me in I couldn't sense the pain
Your bitter heart cold to the touch
Now I'm gonna reap what I sow
I'm left seeing red on my ownGot a feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
Move on"Ik had niet door dat Shawn achter mij stond.
"You watch me bleed until I can't breathe
I'm shaking falling onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
I'm tripping over myself
Aching begging you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches"Plots hoorde ik dat Shawn mee begon te zingen. (Zie video) Hij kwam naast me zitten. Ik wou stoppen met zingen maar Shawn gebaarde dat ik moest verder doen. Zo zongen we samen het hele liedje af. Toen we klaren waren aplaudiseerde hij. Ik begon te blozen. "Ik wist niet dat je gitaar kon spelen." zei hij. "Je hebt er nooit naar gevraagd." antwoorde ik simpel. Hij lachte. "Je kan echt prachtig zingen!" compelimenteerde hij me. Ik voelde mijn wangen weer rood worden. Waarom bloosde ik zoveel? Ik haatte het. "Je bent schattig als je bloost!" zei hij en hij kneep in mijn wangen. Ik gaf hem lachend een stoot. "Ik meen het!" zei hij. "Ok ok. Dankje dan maar." zei ik.
"Zullen we die film dan maar kijken?" Ik knikte. We namen plaats in het bed en Shawn haalde een kom popcorn boven. "Popcorn!" gilde ik blij. We begonnen allebei te lachen. We kozen een romantische komedie. Ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Zo kon ik wel blijven liggen.
_____________
Hey iedereen!
Eens een wat langer hoofdstukje! Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Ik heb wel een spijtige mededeling: volgende week kan ik niet uploaden. Het zit zo morgen beginnen de examens en volgende week zit ik er middenin. En ik wil mij niet laten afleiden door het schrijven. Maar de week daarachter komt er zeker weer ééntje!X Lieze
JE LEEST
He Saw Me
FanfictionStel je voor: Shawn Mendes komt naar België. Jij en je vriendinnen hebben tickets. Maar zij gaan als VIP en jij niet. Je hebt alleen niet door dat je eigen vrienden je zo hard laten vallen. Maar dan volgt er een ontmoeting. En gebeurt er iets wat j...