He Saw Me

33⭐

Shawn pov:

Nu Ivy weg is zal ik in de spotlight staan." Sophie pauzeerde even.

"Als de vriendin van Shawn Mendes."

"Watblieft?!" Ik keek haar ongelovig en geschokt aan. "Heb je een hoorapparaat nodig of zo?" Ze lachte. "Jij bent single, ik ben single. Dus wat gaat er nu gebeuren?" Zei ze kinderachtig. "Nu worden we een koppel!" Ze klapte enthousiast in haar handen. Ik kon het nog steeds niet bevatten. Hoe kon ze? En wat gaat Ivy nu niet denken? Ik kon zo beginnen huilen maar ik hield me sterk. Niet huilen Shawn, doe het voor Ivy. "En wat als ik 'nee' zeg?" Ze keek me onderzoekend aan. "Geloof me," Ze legde haar hand op mijn been. Haar toon klonk dreigend en spottend tegelijk. "Dat wil je niet weten."

"Dat wil ik wel." Zei ik vastbesloten. "Goed dan." Ze keek recht voor haar met haar kin ik de lucht. "Allereerst zorg ik ervoor dat al haar vrienden haar laten vallen als bakstenen. Uiteindelijk zet Tory haar dan het huis uit en gaat ze bij haar ouders aankloppen. Maar daar is ze ook niet welkom. Dus dan wordt ze dakloos en zijn we voorgoed van haar verlost." Bij iedere zin werd zij enthousiaster en ik depressiever. Er zat niets anders op dan akkoord gaan met haar 'voorstel'. "Oké, ik doe het. Enkel en alleen voor Ivy." Zei ik. Bij de eerste zin leek ze tevreden maar bij mijn laatste werd haar blik donker. "Regel één in onze relatie: spreek de naam van dat kind nooit meer uit. Ik wil haar naam niet meer horen." Ik knikte vlug.

Ze keek me grijnzend aan en leunde dichter naar me toe. Shit, ze wil me kussen. Schoot door mijn hoofd. Ze kwam nog dichter tot haar lippen op de mijne zaten. Ik ging maar mee in de kus. Ik wou niet weten wat ze me anders ging aandoen. Na een kleine minuut kwam ze los van me. "Wanneer kan ik bij je komen intrekken?" Ze overviel me met die vraag. Ze zag mijn verwarring en legde het weer op haar kinderachtige manier uit. "Ik hier in Parijs, jij hier in Parijs, samen in Parijs. Wij koppel. Koppels wonen samen. Dus wij ook." Ik walgde gewoon van haar. Eerst dwingt ze me om het uit te maken met Ivy, daarna dwingt ze me om een relatie met haar te nemen en nu wil ze ook al bij mij blijven slapen!? "Wat je dus wil zeggen is dat je in mijn hotel wil verblijven?" Ze knikte enthousiast. "Je hebt het door! Slimme jongen!" Ze kneep nog net niet in mijn wangen. Hallo? Ik ben geen kleuter hoor!?

"Moet dat echt?" Nu knikte ze heel overtuigend. "Tuurlijk! Als we een koppel zijn moeten we wel zo doen hè Shawn." Ik stemde schoorvoetend in. "Goed dan. Morgen kan j-." "Tutut. Vanavond." Ik knikte dan maar. "Oké dan. Zeven uur vanavond. Ik stuur je het adres wel." Ik stond op, mompelde iets dat op een doei leek en stapte naar John.

Als er mij nu iemand van een brug afduwt of me aanrijdt met de auto zou ik die persoon zelfs bedanken. Zó rot voel ik mij op deze moment. "Gaat het?" Vroeg John. "Nee niet echt." Gaf ik eerlijk toe. "Dat snap ik volledig. Wil je erover praten?" "Ja, eigenlijk wel. Maar niet te lang. Want dingske komt." Hij knikte begrijpend. "Komt goed. Je bent sterk Shawn. Je slaat je er wel door. Vroeg of laat kruist Ivy of een ander meisje je pad en dan wordt je gelukkig met haar en ben je blij dat je nog leeft."

____________________
Wie had verwacht dat het me ging lukken om deze week een hoofdstuk op papier te zetten? Ik alleszins niet.😂 Maar het is er toch! Misschien niet zo heel lang maar ik was er wel blij mee. Ik hoop dat jullie het ook leuk vonden! Laat dat dan zeker even weten!😉

X Lieze