He Saw Me

60⭐

Ivy pov:

Shawn helpt me recht en samen lopen we naar de auto. Moe leun ik tegen hem aan. "Papa, we gaan naar mijn huis. Ivy is moe." Ik zie Manuel knikken. "Gaat het nog?" Vraagt Shawn bezorgt. Ik knik. Met moeite hou ik m'n ogen open. Shawn ziet het en tilt me op. Ik sla mijn armen om zijn hals en hou hem stevig vast. Hij brengt me naar de auto. "Sluit je ogen maar." Zegt hij lief. Van pure vermoeidheid antwoord ik niet en val al snel in slaap.

Ik word wakker. Ik kijk om me heen. Het is donker in de kamer. Shawns arm ligt om me heen. Ik glimlach even. Wat voel ik me toch gelukkig. Ik sluit m'n ogen en probeer weer in slaap te vallen. Vijf minuten later open ik ze weer. Dit gaat niet lukken, denk ik bij mezelf. Voorzichtig ga ik uit het bed en probeer Shawn niet wakker te maken. Ik loop naar de keuken en schenk een glas water in. Ik ga voor het raam staan en drink het op. Ik laat m'n ogen over de stad gaan. De straatlantaarns branden en de huizen zijn donker. Het heeft iets, zo'n slapende stad. Hier en daar lopen nog wat mensen rond. Ik ga zitten en neem een gitaar van Shawn. Zacht laat ik mijn vingers over de snaren gaan. Als vanzelf vinden mijn vingers de akkoorden en zacht begin ik te spelen. Het is zomaar een deuntje dat ik vroeger verzonnen had. In m'n hoofd begint zich een tekst te vormen. Ik neem pen en papier en begin te schrijven.

Lyin' isn't better than silence
Floatin', but I feel like I'm dyin'

Still, no matter where I go
At the end of every road
You were good to me
You were good to me, yeah
I know it's easier to run
After everything I've done
You were good to me
You were good to me

Ik weet niet van waar de inspiratie plots kwam maar ik vind het leuk. Ik had nooit gedacht dat een liedje schrijven zo leuk zou zijn. Hoewel de tekst niet vrolijk is, lucht het me wel op. Het is alsof er iets naar boven komt dat lang onderdrukt heeft gezeten.

You were good to me
You were good to me

Leavin' isn't better than tryin'
Growin', but I'm just growin' tired

Now I'm worried for my soul
And I'm still scared of growin' old
You were good to me
You were good to me, yeah
And I'm so used to lettin' go
But I don't wanna be alone
You were good to me
You were good to me, yeah, oh

God only knows where our fears go
Hearts I've broke, now my tears flow
You'll see that I'm sorry
'Cause you were good to me
You were good to me

And now I'm closin' every door
'Cause I'm sick of wantin' more
You were good to me
You were good to me, yeah
Swear I'm different than before
I won't hurt you anymore
'Cause you were good to me

Zachtjes speel ik het liedje nog eens opnieuw. Na een tijdje ben ik tevreden. Ik leg de gitaar weg en ga verder met naar buiten kijken. Ik voel me nu toch moe worden en besluit terug naar bed te gaan. Ik kruip dicht tegen Shawn aan en sluit mijn ogen, niet lang daarna val ik in slaap.

De volgende ochtend word ik gewekt door Shawn die zachtjes een kusje op m'n haar geeft. Ik kreun zachtjes en draai me om. "Goeiemorgen schoonheid." Ik glimlach. "Goeiemorgen slijmbal." Zeg ik terug. Ik hoor Shawn lachen. Zijn lach maakt me ook aan het lachen. De volgende tien minuten lagen we naast elkaar, starend naar het plafond en genietend van elkaars aanwezigheid.

Plots lig ik op de grond. "Shawn! Voor wat was dat nodig?!" Ik hoor hem hard lachen. Ik kan niet lang boos blijven en bij het horen van zijn mooie lach begin ik ook te lachen. Ik krabbel recht aan kijk hem -nog steeds lachend- aan. "Maar even serieus, voor wat was dat nodig?" Hij draait zijn hoofd en glimlacht. "Ik heb honger en wil graag ontbijt." Hij draait zijn hoofd weer terug en staart naar het plafond. Twee seconden later is het bed leeg. Ik kijk naar Shawn die verontwaardigd op de grond ligt. "Als je ontbijt wil dan zal je het zelf moeten maken, of op z'n minst toch meehelpen." Triomfantelijk draai ik me om en loop naar de keuken.

Niet veel later hoor ik Shawn komen. Ik sta aan het aanrecht, met mijn rug naar hem fruit te snijden. Hij stopt even met stappen en daarna hoor ik hem dichter en dichter komen tot hij vlak achter me staat. "Lyin' isn't better than silence. Floatin', but I feel like I'm dyin'", fluistert hij in m'n oor. Met een ruk draai ik me om. Ik zie hoe Shawn het blad vasthoudt met de tekst die ik die nacht had geschreven. "Wanneer heb je dat geschreven Ivy?" Vraagt hij. "Vannacht", stamel ik, "het is niet goed ik weet het." Ik probeerde het blad terug te nemen. Shawn hield het stevig vast. "Waarom zeg je dat Ivy? Het is echt mooi, je moet wat doen met je talent. Wil je het eens voor me zingen?" Verbaasd knik ik. "Tuurlijk." 

______________________________________

Hey iedereen!

Na een hele lange pauze ben ik terug en ik hoop om nu "He Saw Me" te kunnen voltooien. Er is heel veel gebeurt de laatste maanden waardoor ik heel veel slechte maar ook goeie momenten heb meegemaakt. Ik hoop dat er toch nog wat lezers zijn overgebleven die maar wat graag dit boek tot de laatste bladzijde willen lezen. 

Een paar weken geleden besloot ik om wattpad weer te openen, 2 maanden had ik de app niet meer aangeraakt. Een week geleden ben ik terug begonnen met schrijven, en toen besefte ik dat schrijven één van de dingen is die ik het liefste doe en waar ik echt veel plezier aan kan beleven. 

Dus ik hoop met heel mijn hart dat ik wattpad niet meer zo ga verwaarlozen als ik de laatste tijd heb gedaan. 

X Lieze