16⭐

1.2K 54 9
                                    

Shawn pov:

Het was begin augustus. 3 augustus om precies te zijn. Dat wou dus zeggen dat mijn verjaardag in ons weekje Parijs viel. Ik had die dag al helemaal gepland ik mijn hoofd.

We zaten naast elkaar op de achterbank, John achter het stuur. Ivy had de brede man al begroet en was nu een gesprek met hem aangegaan. Ikzelf volgde hun gesprek totaal niet, ik was te druk bezig met naar Ivy te kijken. Haar prachtige bruine haren zaten verwikkeld in een vlecht. Er hingen een paar plukjes voor haar gezicht en wat had ik zin om die plukjes achter haar oor te steken. Maar ik moest me inhouden. Haar ogen die zo blauw zijn dat je erin kan verdrinken. En haar mooie, volle lippen die ik maar al te graag zou willen voelen. Ik zag haar lippen bewegen maar ik was te gefocust op haar schoonheid dat ik haar niet hoorde.

"Shawn, luister je wel?" haar zachte warme stem deed me opschrikken uit mijn gedachtes. "Euh, nee niet echt." antwoorde ik eerlijk. Ze zuchtte: "Ik vroeg je iets."

"Oh sorry, vraag dan maar."

Ze werd stil en keek uit het raam. Ze opende haar mond en sloot hem weer. Het leek alsof ze twijfelde. Ik legde mijn hand geruststellend op haar been. Ze keek er vluchtig naar maar wende haar blik weer af.

"Waarom koos je mij?" vroeg ze nauwelijks hoorbaar. Daar moest ik even over nadenken. Waarom eigenlijk? Is het haar lach? Haar stem? Haar schoonheid? Haar karakter? Ik denk alles, ze is gewoon perfect. Maar dat kan ik haar niet zeggen. Hoe zou dat dan overkomen?

"Het is al goed, vergeet wat ik vroeg."

Teleurgesteld keek ze weer uit het raam. Ik zag een traan langzaam haar ooghoek verlaten. Ik draaide haar gezicht naar me toe en veegde haar traan weg. Ze keek me gebroken aan. Ik wou haar helemaal niet verdrietig maken. Nu heb ik het zeker verpest bij haar. "Waarom Ivy, dat weet ik zelf niet. Maar je hebt iets. Ik kan niet zeggen wat. Maar weet dat je heel veel voor mij betekent.
Je bent mijn beste vriendin."

Ik had meteen spijt toen die woorden mijn mond uit waren. "Oh ok." zei ze nog, voor ze haar blik afwende en uit het raam begon te staren.

He Saw MeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu