Μαμά λείπεις 2: Η απουσία σου

5

Σταθμεύω το audi στο απέναντι πεζοδρόμιο από το συγκεκριμένο μαγαζί καθώς είναι η μοναδική θέση που έχει απομείνει. Όλος ο χώρος έχει πλημμυρίσει με τα αναρίθμητα πανάκριβα αμάξια των θαμώνων, οι οποίοι ξεγλιστράν από τα οχήματα τους με μεγάλη ευθυμία έτοιμοι για την επικείμενη νύχτα τους. Έχω να βγω σε τέτοιο μαγαζί εδώ και δυο χρόνια. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτού του είδους η διασκέδαση. Όλα τα κορμιά να σε πνίγουν αφήνοντας σε ανήμπορη να κουνηθείς περαιτέρω. Εγώ από μικρή χρειαζόμουν την άνεση μου και πάντα αυτό αναζητούσα. Πλέον όμως δεν ξέρω τι είναι αυτό που θέλω. 

Σπρώχνω την πόρτα προς τα έξω απελευθερώνοντας με από την ασφάλεια του αυτοκινήτου μου. Σφίγγω τις μικροκαμωμένες μου γροθιές καθώς στέκομαι με το ένα χέρι ακουμπισμένο στο πάνω μέρος του καπό πασχίζοντας να ρυθμίσω την νευρικότητα μου. Δεν ξέρω πως ακριβώς να τον βρω, ούτε τι να του πω. Το μόνο που με παρακινεί είναι η θέληση μου για εκδίκηση. Μια εκδίκηση που αργεί, όμως θα έρθει σύντομα. 
Ανοίγω τα βλέφαρα μου και παρατηρώ τον κόσμο που διασχίζει τον δρόμο κατευθυνόμενοι προς το μπαρ. Όλες οι γυναίκες φοράνε κοντά φορέματα με τις πλάτες τους εκτεθειμένες και τα μπούστα τους πιο στητά από οποιαδήποτε άλλη φορά. Τα μαλλιά τους κυματίζουν ελεύθερα σε κάθε ριπή του ανέμου κάνοντας τες να φαίνονται πιο προκλητικές. Τα αγόρια είναι μαζεμένα σε μεγάλες παρέες με μοναδικό στόχο να αποπλανήσουν άλλες κοπέλες για την πάρτη τους. Όχι ότι τα κορίτσια σκέφτονται διαφορετικά, ούτως ή άλλως όλες επιλέξανε τα συγκεκριμένα στενά υφάσματα για να τους προκαλέσουν. Όλες εκτός από μένα. Δεν ντύθηκα έτσι από επιλογή και αν είχα την δυνατότητα να γυρίσω για να φορέσω τα άνετα παντελόνια μου θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Κάνω το πρώτο μου διστακτικό βήμα και κατεβαίνω από το πεζοδρόμιο, έτοιμη να περάσω τον δρόμο, ο οποίος εκτείνεται μπροστά μου. Ένα από τα εμπόδια προκειμένου να συναντήσω εκείνον τον άντρα. 
Τρέχω ευθύς αμέσως στο αυτοκίνητο αρπάζοντας το κινητό μου από την θέση του συνοδηγού. Ξέχασα να ειδοποιήσω τον Μανώλη. Μου είχε πει πως εάν αποφάσιζα να βρω εκείνον τον άντρα να τον ενημέρωνα δίχως σκέψη. Το ακουμπάω στο αυτί περιμένοντας να χτυπήσει κάμποσες φορές προτού ο κολλητός μου το σηκώσει με αγουροξυπνημένη φωνή. 

"Ποιος;" ρωτάει εφόσον δεν πρόκειται να κοίταξε την αναγνώριση προτού το σηκώσει.

"Εγώ. Η Λήδα."

"Έπαθες κάτι; Γιατί με παίρνεις τέτοια ώρα;"

"Ηρέμησε. Απλά ήθελα να σε ενημερώσω πως βρίσκομαι έξω από το μπαρ. Ήρθα να τον βρω Μανώλη."