Μαμά λείπεις 2: Η απουσία σου

37

ΝΙΚΟΣ

Με σιχαίνομαι. Με σιχαίνομαι γι'αυτό που επρόκειτο να της αποκαλύψω μα δεν έχω άλλη επιλογή. Προτιμώ να μην μου ξανά μιλήσει ποτέ της παρά να την δω νεκρή μπροστά στα μάτια μου. Θα την σώσω κι αυτή και το παιδάκι μας. Οφείλω να κάνω τα πάντα για τα δυο σημαντικότερα πρόσωπα της ζωής μου.
Στρέφω την προσοχή μου στα σμαραγδένια θλιμμένα μάτια της και σφίγγω τις γροθιές μου πίσω από την πλάτη μου οδηγώντας τον άντρα από δίπλα μου να πιέσει με δύναμη τους ώμους μου στο μέρος του πατώματος. Μαλάκα...

"Δεν σ'ακούμε." χλευάζει ο Ηλίας και πραγματικά όταν ελευθερωθούμε από εδώ θα τον σκοτώσω απευθείας. Πως τόλμησε να μου το κάνει αυτό;
Με μισούσε από πάντα. Ήταν κι εκείνος ερωτευμένος μαζί της, όμως είναι δικιά μου και θα είναι για πάντα δική μου ακόμη κι αν χωριστούμε. Η καρδιά της θα χτυπάει συνεχώς για μένα. Όπως και η δική μου εξάλλου. 

"Εγώ.." κατεβάζω το κεφάλι μου μην  θέλοντας να αντικρίσω περαιτέρω τα σμαραγδένια μάτια της, αυτά τα μάτια που έχουν κάψει κάθε κύτταρο του οργανισμού μου. Μακάρι να είχα προλάβει και να είχα φύγει μακριά απ'αυτό το μέρος. Μακάρι να είχα καταφέρει να μας σώσω όμως απέτυχα και τώρα πληρώνω τις συνέπειες. Πρέπει να φανώ δυνατός. Πρέπει να βρω το κουράγιο και να της το πω επιτέλους. Δεν έχει νόημα να το καθυστερώ. 

"Ήμουν πληρωμένος για να σε παρακολουθώ." λέω κάτι που εκείνη γνωρίζει ήδη θέλοντας να το γλιτώσω μα ο ηλίθιος ξέρει αρκετά για την ζωή μας και δεν μ'αρέσει καθόλου. 

"Αυτό το ξέρει Μαρκόπουλε. Κόψε τα ψόφια και πες το επιτέλους. Εκτός κι αν θέλεις να δεις το μωρό σου να πεθαίνει. Εμένα πάντως θα με βόλευε διότι αν γεννηθεί θα είναι το ίδιο βλαμμένο με τον πατέρα του." 

"Σκάσε μαλάκα!" ουρλιάζει εξοργισμένη η Λήδα κάτι που με κάνει να θέλω να τον σκοτώσω στο ξύλο. Εμένα μπορεί να με προκαλεί, να με εξοργίζει αλλά δεν το επιτρέπω για εκείνη. Δεν θα την κάνει να υποφέρει με τα ηλίθια λόγια του. 

"Συγγνώμη γλύκα. Δεν είχα σκοπό να προσβάλλω το αγγελούδι σου." χαμογελάει και τοποθετεί μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της πλησιάζοντας την υπερβολικά πολύ.

"Μην την αγγίζεις." γρυλίζω κι εκείνος χαμογελάει πειραχτικά γνωρίζοντας πως είμαι αδύναμος αυτή τη στιγμή. Δεν μπορώ να του κάνω τίποτε απολύτως.