Μαμά λείπεις 2: Η απουσία σου

33

Πεταρίζω μανιωδώς τα βλέφαρα μου μην θέλοντας να πιστέψω το θέαμα που διαδραματίζεται μπρος στα μάτια μου. Δεν μπορεί να συμβαίνει όντως αυτό. Δεν μπορεί εκείνη να έχει σχέσεις με τον χειρότερο εχθρό μου. Είναι η μητέρα μου. Πως είναι δυνατόν;

"Δεν τον γνωρίζει γι'αυτό τον φιλάει. Θεέ μου πρέπει να την προειδοποιήσω." αναφωνώ και επιχειρώ να κουνηθώ προς την αυλή μας έτοιμη να σώσω την μητέρα μου από τον δολοφόνο, ο οποίος υποδύεται μια χαρά τον ρόλο του ερωτευμένου, μα το σώμα μου μένει ακίνητο στην προηγούμενη θέση μου. Τα δάχτυλα του Νίκου αιχμαλωτίζουν τον καρπό μου κι εγώ πασχίζω να απελευθερωθώ δίχως αποτέλεσμα. Στρέφομαι στην μεριά του φανερά οργισμένη κι εκείνος κολλάει το βλέμμα του πάνω τους. Δεν κάνει κίνηση να μου εξηγήσει μονάχα με αιχμαλωτίζει. Θέλω να τον χτυπήσω αυτή τη στιγμή, κι έπειτα να τρέξω αλαφιασμένα στο πλευρό της. Να την γλιτώσω από εκείνον τον άντρα, εντούτοις καμία σκέψη μου δεν πραγματοποιείται.

"Άφησε με." ψιθυροφωνάζω αλλά εκείνος στέκει βράχος μην επιθυμώντας να ακούσει τις διαμαρτυρίες μου. 

"Ρόζα αυτή η γυναίκα γνωρίζει πολύ καλά τον Σταμάτη. Γνωρίζει ποιος ακριβώς είναι."

"Όχι δεν μπορεί. Μου λες ψέμματα. Δεν είναι δυνατόν να τον ξέρει και να έχει επαφές μαζί του. Δεν θα το έκανε ποτέ αυτό." τα χέρια μου αρχίζουν να τρέμουν και να συσσωρεύουν υγρασία αυξάνοντας τα επίπεδα άγχους στον οργανισμό μου. Δεν γίνεται να είναι αλήθεια. Δεν μπορώ να το δεχτώ. Αν αποφασίσω να το πιστέψω, θα καταρρεύσω. 

"Ξέρω πως σου είναι επώδυνο μα είναι η αλήθεια. Η Ευτυχία μάλλον ήθελε το θάνατο του αδερφού μου και σκηνοθέτησε μαζί με τον Σταμάτη την υποτιθέμενη δολοφονία της. Όμως για καλή τους τύχη τον δολοφόνησε ένας εχθρός από την πραγματική μητέρα σου."

"Δεν καταλαβαίνω. Όλα αυτά με έχουν φρικάρει. Θέλω να εξαφανιστώ." μουρμουρίζω και τα μπράτσα του Νίκου αγκαλιάζουν στοργικά όλο μου το κορμί. Ευτυχώς υπάρχει στην ζωή μου. Ευτυχώς τον έχω συνεχώς δίπλα μου. 

"Λήδα ηρέμησε. Όλα θα πάνε καλά."

"Νίκο τίποτα δεν θα πάει καλά. Δεν το βλέπεις; Τόσα χρόνια ζούσα σε ένα ψέμα."

"Όχι ακριβώς." λέει εκείνος μα εγώ απομακρύνομαι από το σώμα του θέλοντας να φύγω απ'εδώ όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Δεν μπορώ να την βλέπω να φιλιέται μ'αυτόν τον δολοφόνο. Δεν μπορώ να σκέφτομαι διαρκώς την προδοσία της. Ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που λάτρευα με όλη μου την ζωή. Για εκείνη κόντεψα αρκετές φορές να δώσω τέλος στην ζωή μου. Αποπειράθηκα άπειρες φορές να τερματίσω κάθε είδος ζωντάνιας μέσα μου, ενώ αυτή ήθελε απλά να δολοφονήσει τον άντρα της.