Her şey çok saçma. Ben de biliyorum. Uzay gelmek, sihirli güçlerimizin olması, Dünya'yı kurtarmak. Ve ben bunlara neden şaşırmıyorum. Odamın kapısı çalındı. "Gel" dedim. İçeri girenler kardeşlerimdi. Onlara sarıldım. Ağlıyorlardı. Arkada Açelya'yı gördüm.
- Biraz konuşabilir miyiz? Tek başımıza.
- Tamam. Kızlar bizi biraz yalnız bırakırmısınız.
Gözlerimin içine baktılar. Sonra çıktılar.
- Evet, ne' oldu.
- Her şeyin çok saçma olduğunu biliyorum. Ama ev sizi seçti. Özellikle seni. Neden bilmiyoruz ama lütfen bize yardım et.
- Çoktan kabullendim. Kafanı yorma. Zaten hepsini biliyorum.
- Naa....nasıl.
- Beni saf mı sandınız. Kardeşlerim benim öz kardeşim değil. Hatta onlarla alakam yok. Beni kullanmanıza izin vereceğimi sandınız. Baştan tanışalım. Ben Ahsen Rana Yılmaz. Takımım Ben ve iki arkadaşım. Eylül Aydıner ve Ece Coşgun.
- Sen bizi kandırdın mı...
- Ben kandırmasaydım siz kandıracaktınız. Dünyayı kurtarcakmışsınız. Siz dünyayı yok etmeye çalışıyorsunuz. En büyük düşmanınızla tanışın. Bizi yeneceğinizi sanıyorsanız. Hayalini kurun ama gerçek olması imkansız.
Size İyi Şanslar Çünkü Bu Yolda Şansa
İhtiyacınız Olacak.
