MARDİN'İN GÜNEŞİ (Devam Ediyor)

Bölüm 29

Ömer Ağanın konağa erken gelmesindeki en önemli neden karısını özlemiş olmasıydı. Dün geceden sonra nasıl olduğunu, nasıl hissettiğini bilmek istiyor onu merak ediyordu. Ama konağa geldiğinde kıyamet kopmuştu bile.

-------------

Ömer Ağa Zeynep'i konağa bıraktıktan sonra işleri olduğunu söyleyip gitmiş Zeynep içeri yalnız girmişti. Önce odasına gidip kendini biraz toparlamaya çalıştı. Dilan için ne düşüneceğini, ne hissedeceğini bilemediğinden dua etmişti arkadaşı için. Kendi de karmaşık duygular içindeydi, dün gece kocasıyla birlikte olmuştu hatırlayınca bir an için ürperdi. Yaşadıklarından biraz hoşlansa da durumun tamamından pek hoşnut olmamıştı. Çok gerekmediği sürece de kocasıyla bir daha yakınlaşmayacaktı.

Daha fazla odada kalıp düşünmemek için banyoya girip elini yüzünü yıkadı. Üzerini değiştirip pembe çiçekli yazlık bir elbise giydi saçlarını da tarayıp açık bıraktı. Telefonunu da yanına alarak aşağıya indi. Benaz kadın salonda yalnız oturuyordu Zeynep'i görünce gülümsedi. Zeynep de ona gülümseyerek mutfağa indi. Kayınvalidesine kahve yaptı yanına da su koyarak yukarıya çıktı. Kocası olan bitenden kimseye bahsetmediği için ona minnettardı.

Kahve tepsisini Benaz kadının önüne koyunca kayınvalidesinin gülümsemesi daha da genişledi. Zeynep olan biteni bilmeseler de Ömer Ağa ile çiftlikte yalnız kaldıklarını konaktaki herkesin bildiğini biliyor bu da utanmasına neden oluyordu.

"Sağol kızım." dedi Benaz kadın.

"Afiyet olsun anne."

Benaz kadın kahvesinden bir yudum alıp işlediği etamine uzandı.

Zeynep hafif kızarmış yüzüyle sohbet aramaya başladığından,

"İşlediğin ne anne?" diye sordu.

"Mina'ya işliyorum salon takımı şimdikiler pek sevmiyor böyle şeyleri ama bunlar değerli geçmez modası hiç."

Zeynep öyle apar topar evlenmişti ki ne evinden gelin çıkabilmiş ne de çeyiz sandığını alabilmişti.

"Çok güzelmiş." diye mırıldandı utancına bir de hüzün eklenmişti.

Ama Benaz kadın anladı gelininin üzüldüğünü.

"Sevdiysen sana da işlerim kızım gideriz çarşıdan beğendiğin renklerden kumaşlardan alırız örneğini de sen seçersin."

Benaz kadın yapmacık değildi hiç Zeynep bu konağa geldiği ilk andan beri bu kadındaki sevgiyi hissediyordu. Gülümsedi anne dediği kadına.

"Sana zahmet olmasın anne zor mu ben de yapabilir miyim eğer öğretirsen kendim işlerim."

"Bana zahmet olmaz gelinim için seve seve yaparım. Hem hiç zor değil elbet öğrenirsin kızım."

"Model bakarım bende."

Benaz kadın gülümseyerek başını salladı gelinine.

"Mina odasında mı anne?"

"Odasındaydı sen olmayınca sıkılıyormuş, dapir de komşularına gitti gelir birazdan."

"Ben Mina'ya bakayım o zaman." Zeynep kalkmak üzereyken Benaz kadın durdurdu onu.

"Kızım sen iyisin değil mi?" diye sordu sesinde Zeynep'in anlayamadığı bir şeyler vardı.

"İyiyim anne neden sordun ki?"

Benaz kadın dikkatle gelininin yüzüne baktı. Konuşup konuşmamakta kararsız gibiydi ama sonra konuşmaya başladı.

"Bak güzel gelinim ben de senin bir annenim artık. Anne kız arasında yanlış anlama olmaz biz birbirimizi anlarsak ortada sorun da olmaz huzursuzluk da. Biliyorum sen pek alışamadın bizlere lakin tez elden alışmaya bak yavrum. Bak dapir şimdiden söylenmeye başladı torun diye."