MEZAR YARIŞLARI

29-

YALIN'DAN
Sabah uyandığımda gözlerimi kapamadan kollarımı sardığım sevdiğim bedeni artık kollarımın arasında değildi. Gözlerimi açar açmaz aklıma gelen ilk şey güzel yüzüyken, daha sonrasında bu yatakta yaşadığımız mükemmel anlardı. Kesinlike hayatımın en güzel gecesini yaşamıştım ve sadece bu yatakta değildi. Yatakta, duvarda, mutfakta ve merdivende çokça güzel şeyler yaşamış, bir kere tadına baktıktan sonra kolay kolay bırakamamıştık. İlk defa bi kadınla bu kadar uzun süre ilişkiye girmiştim ve Demet kesinlikle bir erkeği nasıl zevke getirebileceğini çok iyi biliyordu. İyi olmadığı hiçbir şey yokken, bu konuda bu kadar iyi olması hem güzelken hem de sinir bozucuydu.

Kollarımın boş olması nedeniyle beklemeden kalktığımda, gitmiş olabilme düşüncesini anında kafamdan attım. Dün bana 'seni seviyorum' demişti.
Beni seviyordu.
Kendime bile zorla itiraf ettirdiğim o hissi Demet'e söylediğimde büyük bir yükten kurtulmuş gibiydim. Birbirimizi karşılıklı seviyor oluşumuzu düşündükçe dudaklarımda anlamlı bir gülümseme beliriyor, gece boyu o kollarımdayken sadece bunu düşünüyordum.
Birbirimizi seviyorduk. Deli gibi.

Doğrulduğum yataktan kalktığımda, yerde hala kendini belli eden iç çamaşırları ve kıyafetleri varken gülümsedim. Gece onları büyük bir zevkle çıkarmıştım ve giymesini izlemek acı verici olabilirdi. Bana göre biz sürekli çıplak kalarak karşılık konuşmalı, film izlemeli, yemek yemeli ve ya sadece oturmalıydık. Kıyafetlerle güzeldi ama kıyafetsiz, muazzamdı. Çıplak teni karanlığa inat parlarken gözlerim onun teninde gezinirken parlıyordu. Muazzamdı.
İçimden 'Dün gece gibi' dediğimde gülümsedim.

Ayağa kalktığımda altıma dolaptan bir şort geçirdiğimde, odadan çıkıp onu kollarımın arasına almak için kapıya doğru ilerledim. Birbirimize karşılıklı itiraftan sonra Demet'i daha çok seviyor gibi hissediyordum. Sanki asıl ona söylememle her şey daha da netleşmiş, aslında günlerdir ve ya aylardır onun için bir şeyler besliyordum. Odadan çıkıp uzun koridora girdiğimde hala aklımda bir tek o vardı. O ve güzel teni.

Gece kucağımda o varken çıktığım ve ilerleyen saatlerde daha güzel anlar yaşadığımızı merdivenleri şimdi tek başıma inmek üzüyorken, her bir basamak indiğimde mutfakta sesler daha belirginleşiyordu. Bana kahvaltı hazırlıyor oluşu aklıma geldiğinde o ihtimali sildim. Kendisi zaten her sabah mısır gevreklerinden başka bir şey yemezken bir de benim için zahmete girmezdi. Zaten ben de kahvaltılardan fazla haz etmezdim. Genelde sürekli öğün kaçırır, gözlerimi açtığımda saat akşama doğru olurdu.
Aniden aklıma düşen 'iş' düşüncesi karnımı ağrıtırken, son basamaktan da indiğimde bu düşünceyi sildim.
Ancak kendime hatırlatmalıydım ki; bu gece iş vardı. Kafeste kan vardı.

Mutfak ve içindeki Demet artık görüş açıma girdiğinde kendimi gülümsemekten alı koyamadım. Salondaki minik hoparlörü mutfaktaki masaya yerleştirmiş, güzel bir görüntü oluşturmuştu. Hem şarkıyı söylüyor hem de dans ederken buzdolabının kapağını açmış kapağındaki vişne suyunu kafasına dikiyordu. Vişneli içecekleri çok sevdiğini biliyorken, artık evin her tarafına vişneler koyacaktım.
Aslında evin her tarafına yerleşsin istiyordum. Her tarafta ondan izler olsun, her tarafına güzel elleri değsin. Güzel teni duvarlarımda yankılansın ve sesi her günü güzelleştirsin.

Mutfağa girdiğimde, ona doğru ilerlemeye başladım. Yaklaştıkça artan güzelliği tam karşımda kırmızı meyve suyunu dudaklarıyla buluşturuyordu. Canım istemsizce vişne suyu çektiğinde, kesinlikle şişeden içme niyetim yoktu.
Duyduğu ayak sesimle bana döndüğünde, dudaklarına götürdüğü vişne suyunu indirdi. Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşmiş, bedeni bana doğru dönmüştü. Gelişi güzel koyduğu vişne suyundan sonra elleriyle ağzındaki kırmızılığı sileceği sırada durdurup onu kendime çektim. Hiçbir şey demeden kırmızılaşmış dudaklarını dudaklarımla kapadığında, dudaklarıma bulaşan kendi tadıyla vişne tadı birbirleriyle ahenk ve uyum içersinde kalbime dokundu. Sıcak dudakları öpülesiyken, bedeni kollarımda küçüktü.