Academia: Hidden Powers

HP 67

Genesis.

"Genesis, ang anak ninyo ni Levinas nando'n na sa lugar kung saan kayo nakatira no'n. Hawak na ng lola niyo ang mga bata, ibinigay sa akin kanina ni Azania no'ng makapasok ako sa palasiyo." Agad akong napalingon kay Athena dahil sa sinabi niya, sa wakas!

"Salamat Athena, akala ko nasali na sa pagguho ang mga bata. Ni hindi man lang nag-iisip si Menesis kung ano ang magiging resulta sa ginagawa niya." Turan ko at kaagad tinignan si Menesis na ngayo'y tinatahan si Specter, kanina pa siya iyak ng iyak pati si Satanina.

Wala na si Wenessa at si Spencer, wala na ang mga magagaling kong kasama at isinakripisyo nila ang mga buhay nila para lang matulungan kami. Wala ng mga Eastherians, lahat sila ay ubos pero may nararamdaman parin kaming kakaiba. May mga presensiya paring nasa paligid namin, may mga naiwan pa at handa na namang lumaban pero at least kaunti nalang sila. Lalaban kami!

"Intindihin nalang natin si Menesis, Genesis. Gusto niya nalang talagang tapusin ang lahat, gusto niyang maghiganti dahil sa mga napagdaanan niyo no'n sa kamay ng mga Eastherians." Turan nito sa akin kaya napatango nalang ako, hayst. I can't imagine myself talking with Athena na ganito kaseryoso, hindi kami ganito at magkalaban kami noon. Inis na inis kami sa isa't-isa, magkagalitan pero sadiyang ang tadhana ay gumagawa ng paraan para magkaayos ang lahat at labanan ang tunay na kasamaan.

"May paparating." Agad kaming napatingin sa mga paparating, lima silang naka-blue coat at pamilyar ang kani-kanilang mga presensiya.

"Sila ang mga Eastherians na sumakop sa Westheria, ang mga tindig nila, ang mga presensiya ay hindi ako nagkakamali. Isa din sa kanila ang kayang gawin ang bato ang isang nilalang." Dinig kong turan ni Devonna, napatango ang iba kong kasama pero ang iba naman ay nagtataka dahil hindi nila maintindihan. Hindi kasi sila kasama sa mga naging bato no'n kaya hindi nila naranasan kung paano kapait ang makulong sa isang kulungan na pinapatay ang buo mong pagkatao.

"Wow! Reunion! Pero, wala na ang isa sa inyo kaya kaunti nalang kayo." Agad akong napatingin sa boses lalaki, siya ang nasa pinakagitna.

"Wallerd, huwag ka ngang pahalatang natutuwa ka kasi nakakarindi boses mo." Agad nalipat ang tingin namin sa isa, her voice is very familiar.

"Kilalang-kilala ko ang boses na 'yan, hindi ako nagkakamali. Walang-hiya, isa din ka pala talagang kalaban babae ka." Napalingon kami kay Igneous dahil sa sinabi niya at ensaktong itinaas ng babae ang hood niya at bumungad sa amin ang mukha niyang nakakainis, ngisi niyang nakakainit ng ulo. Buhay pa pala siya, akala ko wala na siya.

"Igneous, I didn't expect you here! Akala ko matagal ka ng nabaon sa Natharia, well I miss Natharia! Kamusta na ba ang Natharia, Prince Igneous?" Turan niya at akmang magsasalita na sana si Igneous nang maunahan na siya ni Menesis.

"Huwag ka ngang feeling close at kung nami-miss mo ang Natharia, sorry hindi ka nami-miss ng Natharia. Ni hindi nga nagsabing 'kamusta' ang Natharia dahil napakabaho daw ng presensiya mo, bagay ka sa lugar na'tong madilim, masama, mabaho at demonyo na bagay sa'yo." Ngising turan ni Menesis na ikinawala ng ngisi ng babaeng nasa harapan namin.

"Hindi ka parin nagbabago Menesis, madaldal ka paring bruha ka. Dapat sa'yo hindi na nakaligtas sa pagiging rebulto mo! Sinasamba ka na dapat ng mga demonyo!" Sigaw ng babae kaya agad naman napangisi ulit si Menesis.

"Nhelina, huwag ka ng mainggit dahil kahit demonyo pa ang sumamba sa akin ay sinasamba parin ako. Hindi katulad mo, gagawin ang lahat para lang sambahin. Desperada, bruhilda, demonya ka. Demonyo ka din diba? Kaya sa huli, sasambahin mo rin ako." Natawa naman ako sa sinabi ni Menesis kaya halos napatingin sa akin dahil sa lakas ng tawa ko.