[Zakończone]
"- Szukasz kogoś, przystojniaku? - spytał nagle głos za jego plecami.
Jungkook odwrócił się za siebie i dostrzegł ładną dziewczynę, średniego wzrostu. Jej sięgające ramion włosy pofarbowane były na rudo. Otworzył usta, by coś powiedz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
***
Jungkook zgasił silnik motocykla i zsunął kask z głowy. Roztrzepał dłonią włosy, wsuwając długie palce w kruczoczarne loki. Jego długa grzywka opadła miękko na ciemne oczy. Wciąż czuł od siebie zapach szamponu i żelu pod prysznic. Jego włosy nadal były lekko wilgotne. Chcąc mieć pewność, że wygląda dobrze, zerknął szybko w małe boczne lusterko. Musiał przyznać, że dawno nie wyglądał tak dobrze jak dziś.
Zgodnie z radą przyjaciół, wrócił do domu, wyspał się i ogarnął. Mimo tego, że wrócił do domu dopiero rano, nie spał długo, nie mogąc się doczekać, by znowu zobaczyć V i wszystko mu wyjaśnić, ale na szczęście nie było tego po nim widać.
Denerwował się. Chyba już dawno nie był tak zdenerwowany. Wciąż analizował całe poranne zajście, układał w głowie różne wersje swojego przemówienia. Czuł potrzebę, żeby porozmawiać z V, ale nie chciał go napadać z samego rana. Chciał mu dać czas, żeby i on wszystko przemyślał i trochę ochłonął, dlatego też po ogarnięciu się, poszedł do warsztatu. Przyjął kilka zleceń, ale mimo, że jego ciało było w pracy, jego myśli wciąż uciekały do V. Nie potrafił się skupić na naprawie aut, kiedy wciąż wracał wspomnieniami do wydarzeń z poranka. W głowie wciąż słyszał głos V, który kazał mu się wynosić i czuł się z tym wręcz okropnie. Gdy tylko jego zmiana w pracy się skończyła, wskoczył pod długi prysznic, ogolił się i umył dokładnie, chcąc wyglądać świeżo i pachnąco. Po wyjściu spod prysznica wtarł w skórę balsam, by mieć pewność, że będzie gładka i zadbana. Nie wiedział nawet, czemu mu na tym zależało, skoro nawet nie był pewien, czy V w ogóle zechce z nim porozmawiać, a co dopiero go dotykać, ale chciał wyglądać najlepiej jak to możliwe. Potem przekopał się przez całą stertę ubrań, co zajęło mu chyba z dobrą godzinę, żeby w końcu wybrać odpowiednie ubranie. Po co mu milion czarnych i białych koszulek? W ostateczności wybór padł na czarne, skórzane spodnie, które V tak uwielbiał i które opinały jego uda oraz pośladki jak druga skóra. Do tego założył jedną ze swoich ulubionych czarnych koszulek i czerwoną, skórzaną kurtkę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
A teraz stał przed wejściem do magazynu, z wściekle bijącym sercem. Miał wrażenie, że jego serce zaraz wyskoczy mu z piersi. W głowie powtarzał to, co chciał mu powiedzieć. Chyba już tysięczny raz przerabiał to samo przemówienie, mimo, że dobrze zdawał sobie sprawę, iż wystarczy, że jego oczy chociaż raz napotkają te V i jego poukładana mowa, zmieni się w totalny chaos. Nikt nigdy wcześniej nie miał na niego takiego wpływu jak ten wampir. Przy nim czuł się jak zakochana nastolatka, ale w pewnym sensie, uwielbiał to. Przy nim czuł rzeczy, których nigdy wcześniej nie doświadczył.
