[Zakończone]
"- Szukasz kogoś, przystojniaku? - spytał nagle głos za jego plecami.
Jungkook odwrócił się za siebie i dostrzegł ładną dziewczynę, średniego wzrostu. Jej sięgające ramion włosy pofarbowane były na rudo. Otworzył usta, by coś powiedz...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kiedy dotarli na miejsce dzień schylał się ku końcowi. V zaparkował motocykl i zsunął kask. Czuł, że jego puls przyśpiesza, odruchowo zacisnął dłonie na kierownicy, by opanować ich drżenie. Zamknął oczy i postarał się skupić na rytmicznym biciu serca Jungkooka i na cieple jego ciała wciąż przyciśniętego do jego pleców. Po chwili brunet wysunął dłonie spod jego skórzanej kurtki i zsiadł z motocykla, tym samym zmuszając go, by ponownie otworzył oczy. Wstał szybko z siodełka i wsunął dłonie do kieszeni swoich czarnych jeansów, by przypadkiem nikt nie dostrzegł, jak drżą. Spojrzał na Jungkooka, który ściągnął kask i trzymając go w prawej dłoni, rozglądał się z zaciekawieniem dookoła. Znajdowali się na wzgórzu, z którego rozciągał się piękny widok na miasto.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Jak tu pięknie... - rzucił brunet, patrząc na słońce chylące się ku zachodowi. Ostatnie promienie barwiły niebo różem i pomarańczem sprawiając, że miejsce zdawało się być jeszcze bardziej magiczne. Chłopak spojrzał ukradkiem na V, który przyglądał się widokowi w milczeniu. Jego usta były zaciśnięte w wąska linię, jakby był czymś spięty. Jungkook z zaciekawieniem przyjrzał się jego twarzy i ze zdziwieniem dostrzegł, że wampir zdaje się być bardziej blady niż zazwyczaj. Poczuł, jak rośnie w nim irracjonalny niepokój. Otworzył usta, by coś powiedzieć, ale zrezygnował, gdy nagle na wzgórze podjechał wóz Yoongiego. Wampir zaparkował auto i po chwili dołączył do nich wraz z Jiminem i Hobim.
- Dzwoniłem do Namjoona, żeby dać mu znać, że już jesteśmy. Zaraz powinien tu przyjść. - Wyjaśnił krótko i rozejrzał się dookoła. - Trochę to dziwne miejsce na ukrywanie zwłok... - rzucił z wyraźnym grymasem na twarzy.
- Cześć chłopaki! - przywitał się nagle znajomy głos. Wszyscy spojrzeli przed siebie, a ich oczom ukazał się Namjoon. Mężczyzna był ubrany w ciemne spodnie i granatową marynarkę. Do paska jego spodni przyczepiona była odznaka policyjna. Zdjął swoje okulary przeciwsłoneczne i przywitał się kolejno z każdym z nich, podając im dłoń na przywitanie. - Cieszę się, że jesteście. Chodźcie za mną. - Polecił i ruszył przed siebie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
