#SIY

~~~~*~~~~

Yunah's POV


"Awit"

I sighed.

New day, new sermon.

Feeling ko sobrang special ng araw ko ngayon, grabe kasi umaga pa lang sermon na agad. Ang saya lang nung part na tatawagan lang nila ako para mag-utos, magbilin at sermonan.

Sobrang sweet naman.

"Ate kasi nasaan na ba?" Isa pa 'to. "Dun nga sa kwarto mo nilagay ko"

Grabe naman, ang solid ng umaga ko.

"Wala nga dito! Ano ba naman yan kasi!" Sigaw sakin ni Yazzie. "Hanapin mo nga kasi! Dun ko yon nilagay!" Naiirita na ko ah ang aga aga.

"Letche naman! Kung saan saan mo kasi nilalagay!" Wow ako pa letche. Ako na nga yung nag-ayos ng gamit niya.

"Awit" Pang sampung 'awit' ko na yata 'to. "Thanks ah" Bulong ko sa sarili ko.

Shuta hindi ko na alam gagawin ko, ganito naman lagi eh. Kaya ayoko maging masaya kasi expected ko na 'to. Habang natawa ako nung isang araw dahil sa kalokohan ni Justin. Expected ko na yung ganitong scenario.

I don't want to be too much happy, cus' maybe tomorrow I'll cry alone.

Kakatapos lang ng online enrollment ko para sa 4th year, kahit hindi pa tapos ang class namin ay kailangan na namin mag-enroll agad para sa slot. 2 weeks na lang naman tapos na ang class tapos see you on next two months.

Right after ko mag-enroll tinawagan agad ako ng nanay ko, and guess what. Sermon na naman and hindi ko na naman na-explain yung side ko, why? because they didn't gave me a chance to. And why again? because anak lang ako.

If I defend myself, nangangatwiran na ako. Puro lang sila sermon without knowing our side. What a great family communication.

Tapos isa pa itong kapatid ko, kapag nasermonan din sakin din magagalit. Takte lahat na kayo galit, lahat na sila mainit yung dugo sakin.

Nice!

Grabe ang sadgirl ng utak ko, I don't have anyone na pwedeng makinig ng mga rants ko so nasa isip ko lang lahat, sometimes sinusulat ko kapag hindi ko na talaga kaya. I have my friends but ayoko na silang abalahin pa para sa walang kwentang rants ko.

Alright! That's it! Tama na, magiging okay din ako mamaya.

Wish.

Pumasok ako sa kwarto ko para maligo na, hindi ko alam kung anong gagawin ko ngayon. Wala naman kaming gala or what so sa bahay lang ako. Takte kung kelan gusto ko lumabas tsaka pa walang plano.

After ko maligo, humiga ulit ako at nag-isip ng gagawin. Natapos ko naman na kagabi yung mga pinapa-inventory saakin so wala na akong maisip na gawin.

Still Into You Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon