Unexpected Love (Lacshama Series 1) |Completed|

CHAPTER 1

Andito ako ngayun sa isang resto na paborito naming puntahan inaya nya kasi akong mag date since subrang busy nya nung mga nakaraang araw. kanina pako nag aantay dito at ang tagal nyang dumating he told me na antayin ko sya dito but damn it i'm so bored. aalis na sana ko ng biglang nag vibrate yung cp ko at agad ko namang kinuha. Galing ito kay rye

Message recieve
Love: Im on my way.

Kaya inantay ko sya and after 5 minutes nandito na sya finally!
Ikaw ba naman mag antay ng mahigit dalawang oras!

Agad naman nya akong biniso at humingi ng paumanhin.

"Im really sorry love, subrang traffic talaga" wika nya habang inaayos ang pag kakaupo nya.

"No, Its okay love I understand" Sabay ngiti sa kanya at ginawaran din naman nya ito ng ngiti pabalik. At tinawag ang waiter at umorder na din.

"so hows your day? Pagod ka na naman sguro bakit di ka naman magpahinga minsan?" wika ko habang kumakain na kami ng inorder namin. Rye is very busy to his study while working to his dad company trinatrain daw siya nito upang pagdating ng araw ay meron syang experience.

"Okay lang love medyo pagod but siningit ko tong araw na to just for you wala na ko oras pag dating saten. Baka dito man lang makabawi ako sayo" ngiti lang ang iginawad ko sa kanya at hinawakan ang kamay nya na nakapatong sa lamesa Hindi okay sakin rye pero kailangan kong magtiis. Ngumiti sya and i replied.

"I understand love" ngumiti naman ito at pinagpatuloy na namin ang pagkain.

Naglakad na kami patungo sa parking lot kung saan nya ipinark yung kotse nya. After nun hinatid na nya ko sa labas ng bahay namin. Late na rin kaya naisip kong sa bahay nalang muna sya mag stay at sabay nalang kaming papasok bukas.

"Nope love. Thankyou alam mo naman si dad baka hanapin ako nun sa bahay, kita nalang tayo bukas sa cafeteria love. Iloveyou"at sabay halik sa noo ko at inantay nya kong makapasok muna sa loob bago sya umalis. Damn it i miss the old us rye can we go back?

Agad naman akong pumasok sa kwarto ko ng wala akong naabutan sa sala dinig ko pa sa kwarto ni kuya ang ingay siguro kasama na naman nya sila john at ivan naglalaro na naman palibhasa wala dito sila mom and dad nasa korea sila at inaasikaso ang mga business nila. I remember the day bago sila mom umalis i asked her "Bakit kailangan nyo pang umalis e pwede namang sila tito jim nalang ang umasikaso?"nakangusong pag tatanong ko. "But chel this is for you and for your kuya. Soon maiintindihan mo din" yakap sakin ni mom at nagpaalam na din, di na kami sumama sa airport. I was 12 years old nung itinanong ko kay mom ang bagay na yun. Umuuwi naman sila mom dito before Christmas. Dito sila nag babagong taon medyo sanay na din naman ako since nandyan naman ang mga kaibigan ko and si rye. Mag tatatlong taon na din pala kami dame na ding nagbago since naging fourth year college na kami.

I receive rye messages
Love: I home love. Can i call you?

Sabagay di pa naman ako antok so nag reply ako sa kanya na

Sent
Me:Yes love tawag kana.

Tumawag na si rye and ayun gaya ng dati kwentuhan magkasama naman kami kanina pero sabe nya kulang padin.

"You know what love, lagi kitang namimiss minsan iniisip ko na baka dika na masaya sakin kasi wala na kong oras dahil busy ako sa mga pinapagawa ni dad" Malungkot nyang sabe Yes rye im not happy, but iloveyou mahal pa din kita kasi nakikita kunaman na you always did your best para makapag-laan ng oras for me so i understand sabe ko sa isip ko. "No love. Iloveyou and besides nagkikita naman tayo minsan sa cafeteria so thats enough for me" sagot ko sa kanya, Marame din kaming napag usapan hanggang sa nagpaalam na sya dahil maaga din kami bukas pareho.