Unexpected Love (Lacshama Series 1) |Completed|

CHAPTER 23

GUILL SANTOS POV

Nakakakalahati na kami at mukhang si chel ang sunod-sunod na natatalo. Lasing na din ng kunti ang iba may mga tama na din naman sila. Ako din naman ay may tama na. Tahimik lang malasing si chel nakaka turn on naman pareho sila ni lyka. Si lyn naman ay tuloy ang pakikipag-asaran kila bryan at leo.

"sus. Nandadaya lang kayo jan eh!" inis na sabi ni lyn na lasing na din.

"Baka nga gusto mo ikaw pa. Mag abot samin isa-isa eh!" wika ni bryan.

"Sige. Akin na akala niyo huh!" inabot naman ni leo ang baraha at kinuha ni lyn yun.

"Okay game!" nagsimula ng magbigay si lyn na halatang lasing na. Si chel naman ay lasing na lasing na din nakadalawang bote na din kasi kami.

Tinitignan ko naman si chel na medyo patulog na nga. Di na nya ginagalaw ang baraha nya.

"Chel are you okay" lyka asked her.

"Yup" she said. Pero di naman nag abalang tumingin kay lyka.

"Tara. Ihahatid kita sa kwarto ni lyka doon kana muna." i said. Tinulungan naman ako ni lyka, para maihatid si chel sa kwarto nya.

Nandito na kami sa kwarto ni lyka.
Dahan dahan naman naming ipinahiga si chel

"I'm sorry." she said. Umiiyak ba sya?

"Shhhh chel. Matulog kana muna para mamaya ay mawala ang lasing mo kahit papano" sabi ni lyka na hinawi naman ang buhok ni chel.

"I'm sorry" ulit ni chel.

"Guill? Ikaw na muna dito. Naiwan kasi si lyn dun baka magsapakan nayun hahaha" sabi ni lyka.

"Wait ako nalang doon. Dito kana" sabi ko. Ayokong maiwan dito no!

"No. Gawin mo yung ginagawa mo sa buhok ko para mas makatulog sya agad" sabi ni lyka na lumabas na bigla. Lyka naman eh!

"I'm sorry" ulit nya. Bakit ba sya nag sosorry?

Lumapit naman ako sa kanya at hinawi ang buhok nya tumabi ako sa gilid ng kama malapit sa ulo nya. Sinimulan ko nang kamutin ang ulo niya.

"Bakit ka nag sosorry?" i asked her. Dala na din ng kuryosidad.

"Because.. I can't live without rye. I still love him." she said. Nagpatuloy lang ako sa pag kamot ng buhok nya.

"It's okay. Mapapagod ka din naman" i said.

"When? I'm already tired.. But i still love him!" she said na lumuluha na. Diko kayang makakita ng babae na umiiyak.

"don't cry" i said. Pinunasan ko naman agad ang luha niya.

"Sorry" she said. Di na ko nagsalita para makatulog na din sya.

Maya-maya ay tulog na sya. Nilagyan ko naman sya ng kumot at lumabas na.

Someday. You will find a person who really appreciate you. Mas mamahalin ka.

Lumabas na ko tahimik na din ang iba at tulog na pala. Nakahiga si lyn kay bryan sa hita sa balikat naman ni bryan si leo natutulog.

"Kawawang bryan. Unan ng dalawa hahaha" bulong ko.

Pero nasaan si lyka? Tinignan ko sa kusina wala naman siya? Baka lumabas lang sandali.

Nakaupo naman ako sa sofa at nanonood ng tv. Niligpit na din ni lyka ang mga kalat dahil pag labas ko ay maayos na ang sala.

Maya-maya ay bumalik na si lyka may bitbit syang grocery. Ano naman para saan?

"Para saan to?" lumapit ako para tulungan sya mga pinamili nya.

"Grabe ang lamig sa labas. Gagawa ako ng sopas. Di ko alam kung makakatulong to para sakanila. Pero bumili ako lulutuin ko" Sabi ni lyka na dumertso kami sa kusina.

"Kailangan kasi nila ng sabaw. Para mawala ang hilo na kahit papano. May kape din. Minsan lang natin sila makasama eh" sila chel ang tinutukoy nya.

"Dapat sinabihan moko. Sinamahan dapat kita sa labas" i said.

"Edi pagdalawa tayong wala dito? Sino ang magbabantay sa kanila lasing na sila." Sabi nya. Tama naman sya, sino nga naman.

"Tsaka kaya ko naman di naman mahirap bitbitin ang mga to" she said. Habang inaayos ang mga pinamili at inihahanda sa lamesa.

"Tulungan na kita" presenta ko.

--------

Luto na din ito. Tinikman ko naman ang luto nyang sopas.

"How is it?" she asked.

"Good" tipid kong wika.

"Yeheey" she said while clapping.

Sya lang naman taga-luto namin. Magaling talaga siya magluto.

Maya-maya ay gising na din sila bryan at leo. Nasaan si lyn? At chel?

"Grabe ang sakit ng ulo ko. Ano yan?" sabi ni bryan na lumapit sa lutong sopas.

"Sopas. Wow mukhang makakarame ako nito ah. May kape pa. The best ka talaga lyka" sabi ulit ni bryan. Nag thumbs up pa. Ngumiti naman si lyka.

"Wait. Sisilipin ko muna sila chel at lyn kong gising na" lyka said. Umalis  ito at naglakad patungo sa kwarto nya.

LYKA REYES POV

Nakita kong nakahiga si lyn sa sala at may unan at kumot na ito. Mababait talaga ang dalawang lalaki nayun.

"Lyn wake up. Kumain kana muna ng sopas at magkape ka. Para mawala ang hilo mo" bumangon naman ito at umupo muna sandali.

"Thankyou. Nasaan si chel gising na ba sya?" she asked.

"Hindi pa eh. Gigising ko palang siya." sabi ko na pupunta na sana sa kwarto.

"Ako nalang gigising sa kanya." lyn said at tumango naman ako. Kaya nag lakad na sya patungo sa kwarto ko. Umupo muna ako sa sofa at inantay silang makalabas.

LYN CORTEZA POV

Tulog pa din si chel.

"chel. Wake up, Mamaya ay uuwi na din tayo" pag gising ko naman kay chel.

Gumising naman sya at dahan-dahang umupo.

Humawak sya sa ulo nya.

"Sakit ng ulo ko" sabi nya.

"Naghanda si lyka ng sopas para satin at kape din.. Your favorite" i said.

"Really. let's go" she said.

Nakalabas na din kami. Nakita kong nag-aantay si lyka samin sa sofa.

Simple at mabait na babae.

"Nakakahiya naman. Inantay mo pa kami." i said.

"Wala yun. Tara na" ngiti naman nya samin at sumunod naman kami.

Nandito na kami sa kusina at sabay- sabay nang kumain.

"Thankyou lyka. Di na gaano masakit ang ulo ko" sabi ni chel.

"Good to know hehe" lyka said.

Nagpatuloy na kami sa pagkain.
Nag kwekwento naman si bryan at nakikinig kami. Minsan ay nagbibiro kaya tumatawa kami.