One Last Time

Kabanata 8

The next day.

"Nak gising na may naghahanap sayo sa labas, Boyfriend mo ba iyon? Sabi niya sakin sasamahan ka daw niya sa puntod ni papa mo death anniversary ni papa hindi ba? Pasensiya na anak hindi ako makaksama" yugyog sakin ni mama.

Boyfriend? Ayos lang ba tong si mama?

Wala ngang nanliligaw boyfriend pa kaya?

Naaalimpungatan naman ako at dumilat at tumingin sakanya.

"Sino ba yun ma? Baka hindi ako ang hinahanap baka yung kapitbahay" antok na sambit ko sabay pikit ulit.

"Gaga! Amanda daw sino ba ang Amanda dito hindi ba ikaw?!"sabay kaltok sakin at hila sa unan ko.

"Ma naman eh! Gusto ko pa matulog!"

Sabay kuha ng isa pang unan at tinaklob sa mukha.

Teka anong araw ba ngayon?

Hindi ba ngayon yung araw na susunduin ako ni Eros?!

Napabalikwas naman ako sa higaan.

"Eto na ma!!! Maliligo lang ako!"

•••

Plain black shirt at jeans lang ang sinuot ko
at bumaba na ako at tama nga ako si Eros nga.

"Goodmorning miss beautiful"

namula naman ang pisngi ko sa sinabi niya syempre isang Eros Philip Rodriguez ba naman ang nagsabi sakin?

"Goodmorning din! Ang aga mo ata?" siglang bati ko sa kanya.

"Balak kasi kita yayain lumabas after natin pumunta sa puntod ni papa mo"

"Eh hindi pa ako nakakapagpaalam" sabay kamot.

Date naba ituuuuu?!

"Actually napaalam na kita kay tita kaya wala ka nang dapat ipagaalala"
sabay ngiti sakin.

Sabay tingin kay mama. Nakangiti naman si mama sakin na parang may pinapahiwatig.

"Anong ngiti yan ma?" Natatawa kong sabi.

"What? I'm happy lang for you baby" pinandilatan ko naman siya ng mata.

Nakakahiya huhu.

"Tita alis na po kami ni Amanda! Ibalik ko po siya senyo ng buong buo at walang galos" sabay umakto ng saludo.

"Aba dapat lang! Ayan lang ang nag iisa kong anak" sabi ni mama habang natawa.

"Yes ma'am!" napatawa naman kami sa ginawa ni Eros.

at lumabas na ng gate.

"San ba nakalibing ang papa mo?"-Eros

"Sa Memorial nakalibing si papa" tumango naman siya sakin at sumakay na kami ng tricycle papuntang cemetery dahil malapit lang kami doon.

•••

"Andito na tayo Eros bumili muna tayo ng bulaklak" sabay turo sa tindahan ng mga bulaklak bago sa entrance ng memorial.

tumango naman siya sakin.

nandito kami sa harap ng flower shop.

"Ate yung basket nga po ng lilies" sabay turo sa bulaklak.

"magkano po?"

"180 lang ho"

Tumango naman ako at inabot sakanya ang bayad at abot sakin ng bulaklak.

Biglang sumingit si eros kaya napalingon ako sakanya.

"Alam mo ba na ang ibig sabihin ng bulaklak na iyan?" Sabi niya habang nakatingin sa bulaklak.

Umiling naman ako.

"Ano?"

"It means sadness, Hindi na ako magtatanong tungkol sa past ng papa mo"

Nandito na kami sa harap ng puntod ni papa. Ang ganda ng lapida na nakalagay halatang binabantayan at inaayos.

Naiyak nanaman ako ng maalala ang nangyari kay papa. Nagulat nalang ako ng punasan ni Eros ang mata ko. May luha na palang nakakawala.

"Amanda huwag ka ng umiyak, Panigurado hindi din gugustuhin ng papa mo na naiyak ka"

"Alam ko." sabay punas ng luha.

"Alam mo Amanda? Ang ganda ng pangalan mo, Wag mo sana iisipin na hindi ka worth it mahalin okay?" Alo niya sakin.

"Bakit naman?"

"Cause your name says it all" nagtataka naman akong tumingin sakanya.

"It means worthy of love" sabay halik sa noo ko na nagpatigil sakin at ramdam ko ang pagbilis ng puso ko.

"The meaning of my name is love."

"And I think we need to accept the love we think we deserve, Amanda"

Tama nga naman siya.

They say only fools fall inlove and i guess im one of them.

Maybe I was made for you, and only you.