One Last Time

Kabanata 49

Months later...

"Mama! Last chemo na ngayon!" Sabik kong sabi kay mama. Nakangiti naman siya sakin.

"Salamat anak sa pag aalaga... Ikaw Philip alagaan mo ito anak ko ha?" Lingon ni mama kay Philip. Tumawa naman si Philip. Dito na kasi tumutuloy samin si Philip sa guest room kaya palagi kami magkasama na.

"Mama talaga! Hindi na ako bata no" sabi ko.

"Osiya sige na kailangan ko na mag pachemo ito na ang huli kaya gugustuhin ko na matapos na iyon at makauwi na" sabi ni Mama. Tumango naman kami ni Philip at hinatid si mama sa ospital kung saan ito mag papachemo.

At nang babalik na kami ay nakasalubong naman namin sina Axel at Ash.

"Ash!" Sigaw ko.

Kumaway naman sakin si Ash kaya lumapit kami sa kanila. Nakita ko naman na magkakislop ang kamay nilang dalawa.

Im happy for them...

"Congrats!" Sabi ko. Nagtaka naman silang tumingin sakin. Tinuro ko naman ang kamay nila kaya mukhang nagets naman nila.

"Ah oo, eto kasing isang to edi sana matagal ng kami kung sinabi niya lang na gusto niya ako. Pakipot pa kasi." Tukso naman ni Axel kay Ash. Mabuti naman at sila din ang nagkatuluyan, masaya ako para sakanila.

"Dinner tonight?" Sabi ni Philip. Um-oo naman kaming tatlo sakaniya. Hapon naman na kaya baka paguwi sa bahay ay maligo na ako at magbihis na agad.

"Kita nalang tayo ha?" Sabi ko at hinila na si Philip pauwi.

Habang nag dradrive naman siya ay hindi na ako mapakali. "Excited?" Sabi ni Philip.

I chuckled. "Hmm, Kinda."

Kilala niya talaga ako...

Nang makauwi sa bahay ay naligo na agad ako at nagbihis. At suot ay Light blue laced knee length dress na talagang hapit sa katawan ko. Nilagyan ko naman ng onting make up ang mukha ko. Paglabas ko naman ay andon si Philip na nakasuot ng polo at slacks mukhang presentable talaga.

"Let's go?" Sabi niya atsaka inalay ang braso niya na malugod ko namang tinanggap.

Nagdrive naman patungo doon si Philip at halos 30 mins din ang layo ng nasabing restaurant at ng makadating na kami ay gabi na.

Pagbaba ay pinauna na ako doon sa loob ni Philip.

"Sigurado ka?" Sabi ko sakanya.

Tumango naman siya dahilan niya ay cr daw muna siya.

Pag pasok ko sa loob ay dim ang lights at talagang mukhang elegante ang lugar may mga nagvaviolin din.

"Reservation from Mr. Philip?" Sabi nung waiter.

Tumango naman ako sa iginiya niya ako sa labas. Pagtapak ko palang sa labas ay nagsimula na agad iba ang tugtog. At ang daanan ay puno ng Rosas saka ko lang napagtanto na kami lang ang tao doon.

My love by Westlife.

An empty street
An empty house
A hole inside my heart
I'm all alone
The rooms are getting smaller

Sinundan ko naman daan kung saan patungo ang rosas at Napatingin naman ako sa taong kumakanta.

Philip...

I wonder how
I wonder why
I wonder where they are
The days we had
The songs we sang together
Oh yeah
And all my love
I'm holding on forever
Reaching for the love that seems so far

Tuloy niya sa pagkanta ako naman ay naiiyak na sa nangyayari.

Sumabay naman ako pag dating ng Chorus. Pagka lapit ko sakanya.

"So I say a little prayer, And hope my dreams will take me there
Where the skies are blue
To see you once again, my love
Over seas from coast to coast
To find the place I love the most
Where the fields are green
To see you once again, my love" sabay ko sakanya.

Tumigil naman ang tugtog at ang pagkanta niya.

"Mahal na mahal kita Amanda. When i saw you 18 years ago alam ko na ikaw ang taong makakasama ko, palagi kita sinusundan noon at naging kaibigan kita... Natakot ako na baka hanggang dun lang ang pagtingin mo sakin kaya umalis ako, pero bumalik ako ulit after 10 years. Kasi alam ko sa sarili ko na mahal padin kita, Amanda" bigla naman siya Lumuhod at may dinukot sa bulsa.

"Will you marry me and live happily with me?" Sabi niya atsaka inilabas ang isang singsing na may diamond.

Ako naman ay naluha dahil hindi ako makapaniwala.

"Yes, Philip. Of course i'll marry you" sabi ko atsaka nilahad ang kamay ko. Isinuot naman niya ang singsing sa kamay ko atsaka ako hinalikan. Hinalikan ko din naman siya pabalik bigla naman ako nakarinig ng mga palakpak sa gilid. Pag lingon ko ay andon silang lahat. Si mama, Ash, Axel, at Parents ni Philip, kita ko naman na masaya sila habang pumapalakpak.

"I love you" atsaka ako hinalikan sa sentido.

"I love you too, Philip... Mahal na mahal kita" sabi ko. Atsaka sumandal sakanya.

"Plinano mo lahat ng ito?" Sabi ko sakanya.

"Hmm, nagulat nga ako dahil hindi napansin last month pa tapos ang chemo ni Tita." Napaamang naman ako. Hindi ko na napansin.

"Im so happy for the both of you" sabi nina Tita Lani at niyakap kaming dalawa.

"Welcome to the Family, Amanda" sabi ni Tita.

Ngumiti naman ako saknya. Sunod naman lumapit si Mama samin. "Pasayahin mo ang anak ko Philip... Wag mo paiyakin ang prinsesa ko ha?" Sabi ni Mama na maiyak iyak.

"Don't worry tita i'll treat her as my Queen..." saka niyakap ni Philip si Mama.

Niyakap ko naman si Mama. "Thank you Mama... Maraming maraming salamat." Sabi ko habang umiiyak.

"Ano kaba, tama na ang iyak. Masaya ako para sayo anak." Sabi niya atsaka pinunasan ang nga luha ko. At ngumiti.

Sunod naman na lumapit sina Ash at Axel. "Congratulations Amanda at Philip" sabi ni Ash at mukhang pinipigilan ding umiyak kaya niyakap ko siya.

Sunod ko namang niyakap ay si Axel. "Alagaan mo ang bestfriend ko ha?" Sabi ko sakanya. Tumango naman sakin si Axel.

Niyakap ko naman si Philip after non.

"Maraming salamat Philip, for loving me..." sabi ko. Hinalikan naman na niya ang noo ko.

"As always. Let's Celebrate?" Sabi niya atsaka kami pumasok na sa loob.

At nag dinner kasama ang mga taong mahalaga sa buhay ko.

Im Engaged...