180519
310121
Park Jimin'e göre hayatı berbattı. Ve annesini kaybetmesi ile hayata tutunması için bir sebep kalmamıştı.
Şans eseri geldikleri kasabada hayatları bütünüyle değişti.
Jeon için ise hayat motorlar, kadınlar ve içkiden ibaretti. Tabi bu J...
Tuhaf bir şekilde oylamalar gelse bile okunma sayısında bir değişiklik olmuyor. Neden olduğunu bilen var mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece seni
"Gerçekten o doğum gününe gitmek zorunda mıyız?"
Kendime kıyafet bulmaya çalışırken ağlamaklı çıkan sesimle birlikte mızmızlanmaya başladım. Keşke gideceğimizi söylemeseydim. Jungkook beni buraya getirirken hiçbir hazırlık yapmadığı için eskiden burada kalmış olan kıyafetlerinden başka bir seçeneğim yoktu. Ne giyeceğimi bilemezken dolabın altını üstüne getirmiştim.
Yoongi hyungu giyinme bahanesi ile başımızdan def ettiğimiz için Jungkook dibimden ayrılmıyor ve bulduğu her fırsatta beni öpüyordu. Tekrar beni öpmek için bir hamle yaptığında elimdeki pantonu suratına fırlattım.
"Beni duymuyor musun sen?"
"Bebeğim kasmana gerek yok. Böyle gelsen bile olur alt tarafı bir doğum günü."
"Hah! Kızın sana olan ilgisini fark etmedim mi sanıyorsun?"
Bıkarak kendisini yatağa altmış ve ellerini bağlarken kafasını beni rahatça görebileceği bir yere koymuştu.
"Gereksiz kıskançlık yapıyorsun. O daha küçük bir kız, hem ben senin peşinden boşuna mı koştum?"
Dediklerinin içimi rahatlatması gerekirken daha çok gerilmiş ve el atmadığım kazakları dağıtmaya başlamıştım.
"Ayrıca bilmem farkında mısın ama ben erkeklerden hoşlanıyorum!" diyerek bağırdığında ona göz ucuyla bakıp umursamadan önüme döndüm.
"Şimdi sen sadece benden hoşlandığını söylemen gereken yerde erkeklerden hoşlandığını söyleyerek büyük bir hataya düştün zaten." Diyerek karar verdiğim kıyafetlerimi alıp kendimi banyoya kilitledim.
Aptal Jeon! Asla nerede ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu.
Hazırlanmam bittiğinde boynumdaki izleri kapatmaya gerek duymadan gözüme ince bir eyeliner çektim. Kırmızı dudak nemlendiricisini sürdüğümde banyodan çıktım.
Jungkook odada yoktu. Üzerinden çıkardığı kıyafetler yatağın üzerinde durduğu için çoktan hazırlandığını anladım. Aşağı indiğimde Yoongi hyung koltukta somurtarak oturuyordu.
"Hyung?"
Benimle birkaç cümle kuracak kadar konuşmasını istiyordum. Onu özlemiştim. Yaptığımın ağırlığını biliyordum ama o bana sırt çevirmezdi. Yani umarım çevirmemiştir.
Yanını pat patladığında sevinerek yanına sokuldum. Beni sarmalayıp iç çektiğinde yaşadığı üzüntüyü hissedebiliyordum.
"Seni özledim." Diyerek mırıldandığında sıkıca sarıldım.
