180519
310121
Park Jimin'e göre hayatı berbattı. Ve annesini kaybetmesi ile hayata tutunması için bir sebep kalmamıştı.
Şans eseri geldikleri kasabada hayatları bütünüyle değişti.
Jeon için ise hayat motorlar, kadınlar ve içkiden ibaretti. Tabi bu J...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Felaket
"Açıklayacağım diyor Jungkook. Senin o aptal aşkın yüzünden işimi tehlikeye atamam ben!"
Namjoon eline aldığı sandalyeyi büyük bir hızla duvara fırlattığında Jungkook ne yapabileceğini düşünüyordu. Kolay olmamıştı Jimin ile birlikte olması, şimdi bir kız yüzünden bunu tehlikeye atmak istemiyordu.
"Mesele Jin olsaydı yine aynı böyle konuşur muydun Kim Namjoon?"
Jungkook yaslandığı duvardan ayrılarak yavaş adımlarla Namjoon'un yanına ilerlediğinde hala aklında mantıklı bir şeyler yoktu fakat bunu bir şekilde aşacağına inancı tamdı.
"Jimin'e olan aşkımı küçük görecek en son insan sensin. Nasıl bir çıkmazda olduğumu en iyi sen ve Tae biliyorsunuz. Şimdi nasıl olurda bana bunu söyleyebiliyorsun?"
Namjoon verdiği ani tepkiye çoktan pişman olmuştu fakat mesele işleri olduğu için geri adım atmaya meraklı değildi. Konu kazanacak olduğu üç beş kuruş değildi elbette, işlerinin altında yatan derin anlam onu bu tepkiyi vermeye zorluyordu. Bir kişiye karşılık yüzlercesini heba edemezdi.
"Verdiğim tepkinin neden olduğunu biliyorsun Jk. Şimdi karşıma geçip aptal aşık rolüne bürünme. Mesele Jin olsaydı yine aynı tepkiyi verirdim!"
Jungkook karşısındaki sinirli bedene söyleyecek bir şey bulamıyordu. Her dediğinin ne anlama geldiğinin elbette farkındaydı fakat burada söz konusu olan kişi alelade birisi değildi. Annesinden sonra, canını tereddüt etmeden tek bir kişi için verebilirdi. O da Park Jimin'di.
Küçüğünün zor şeyler atlattığının farkındaydı. Şimdi hiç yoktan yere bir kız yüzünden onu tekrar üzmek istemiyordu. Emin değildi fakat bir darbe daha yerse Jimin yerle bir olurdu.
"Bir çözüm bulmamız lazım."
Sinirle yüzünü sıvazladığında aklına gelen bir şeyler vardı fakat bunu tek başına yapmasının imkanı yoktu.
"Bu işi sen başlattın ve şimdide sen temizle. Ben yokum Jeon."
Namjoon küçüğünün içinde bulunduğu durumu umursamadan depoyu terk ettiğinde, Jungkook kendini yere bırakmıştı. Başından beri MiCha'ya güvenmemesi gerektiğinin farkındaydı fakat işler onun umduğu gibi gitmemişti. Düştüğü durumdan onu çıkaracak kimse yoktu.
♣️
Jungkook, Jimin'in evine geldiğinde titreyen parmakları ile zile bastı. Bugün miniği ile ilgilenmek ve başka hiçbir şeyi düşünmek istemiyordu.
Kapı hızla açıldığında saçları birbirine girmiş, gözlerini ovusturan bir Jimin görmeyi beklemiyordu. İçinde kırılan parçalar kalbine teker teker battığında, onu nasıl bırakabileceği düşüncesi ile boğuşmaya başlamıştı.
