Not allowed -VOLTOOID-

Hoofdstuk 5

Ik ga met mijn ogen elke jongen in de groep langs. Tot mijn teleurstelling loopt hij er niet tussen. Abby ziet blijkbaar wel een bekende en is druk aan het zwaaien. Een jongen uit de groep komt onze kant op gelopen en Abby schuift opzij op de bank zodat de jongen plaats kan nemen naast haar. Ik bekijk de jongen stiekem en ik merk op dat hij er wel goed uitziet. Hij draagt een donker spijkerjasje en ik kan tot nu toe geen tattoos ontdekken. Ik weet niet waarom ik daar eigenlijk ineens naar kijk, of een jongen tatoeages heeft. 'Ja betrapt!' Zegt Abby ineens en ik wend snel mijn blik af. Heeft ze me zien kijken naar de jongen? Is dit misschien haar vriendje? 'Je zou toch zogenaamd gezond gaan eten, en nu ben je gewoon bij de McDonald's.' Zegt Abby lachend en ze geeft de jongen een por. Ik haal opgelucht adem. Het ging gelukkig niet over mij en ik lach met ze mee. 'Ja dat is waar, maar dan was ik jullie knappe dames nooit tegen gekomen.' Zegt de jongen en zijn ogen gaan van Abby naar mij. 'Oh ja, dit is Esmee, Esmee dit is James.' Vertelt Abby en ik steek automatisch mijn hand naar hem uit. Hij kijkt diep in mijn ogen en schud tenslotte mijn hand. Ik word er een beetje ongemakkelijk van en wend snel mijn blik af. James lijkt het door te hebben en zegt snel :' Nou dames, ik ga ook maar eens wat eten bestellen.' Hij staat op en loopt terug naar de groep. Ik kijk hem na en tot mijn schrik kijkt hij snel nog even om en onze blikken kruisen elkaar. Shit, straks geef ik hem nog de verkeerde indruk. Ik sla snel mijn ogen neer en stop wat frietjes in mijn mond. 'James is knap hé?' Fluistert Abby en ik stik bijna in mijn frietjes. Ik neem snel een slok van mijn Fanta om het weg te spoelen. 'J-ja, op zich wel. Is hij je vriendje?' Vraag ik nieuwsgierig. Abby neemt net een slok van haar milkshake maar spuugt het bijna uit als ze mijn vraag hoort. 'Nee joh, ik ken James al vanaf de middelbare school. We zijn hele goede vrienden. Hij woont ook bij ons in het studentenhuis!' Dat had ik nooit verwacht. ik staar Abby met open mond aan en het enigste wat ze doet is lachen.

Als we al ons eten op hebben lopen we met onze dienbladen naar de prullenbak. Voordat ik met mijn hand naar de hendel van de prullenbak kan reiken komt James ineens aangerend en houd de prullenbak voor me open. Ik gooi ongemakkelijk het afval in de bak en leg het dienblad boven op. Abby doet hetzelfde en dan lopen we naar de schuif deuren. Ik voel James' ogen in mijn rug branden. Stomme schuifdeur ga alsjeblieft open. De deur gaat open en we lopen snel naar buiten. 'Doei dames.' Roept James ons na. Abby zwaait net zo overdreven als een kwartier geleden. Ik houd mijn mond dicht tot dat we het terrein af zijn. 'Wow, hij is best wel opdringerig.' Geeft ik aan Abby toe. 'Kom op Esmee, ik denk dat James je leuk vind. Ik ga jullie koppelen!' Zegt Abby en ze klapt enthousiast in haar handen. Ik lach haar belachelijke idee weg en geef haar zacht een duwtje. Abby kan natuurlijk niet weten dat ik nog bijna elke minuut van de dag aan de jongen in de metro denk. Hij is totaal niet mijn type, James is meer mijn type. Maar om de één of andere reden krijg ik de mysterieuze metro jongen maar niet uit mijn hoofd.