Not allowed -VOLTOOID-

Hoofdstuk 53

Ik hoor James' stem in mijn nek hijgen. Ik krijg de rillingen over mijn rug en ik weet niet of ik het fijn vind of niet. Ik draai me snel om en kijk hem aan in zijn blauwe ogen. Ik ben gestopt met dansen en kijk hem vragend aan. 'Wil je nu zelfs met me dansen James?' Zeg ik plagerig, of misschien zelfs wel flirterig. Ik weet niet wat me bezield, en ik kan de drank niet de schuld geven, want ik drink nog steeds water. 'Ja je bent zo mooi Esmee, ik wil één dans van je meer vraag ik niet, dan zal ik je de rest van de avond met rust laten.' Zegt James hongerig. 'Nou vooruit dan, maar dan moet je wel beloven dat je me de rest van de avond echt met rust laat.' Zeg ik met een knipoog. Ik draai me snel weer om en begin weer met mijn heupen te bewegen.
Eén dans kan geen kwaad, en ten slotte laat hij me daarna met rust. Of deed hij dat eigenlijk al omdat we nu gewoon vrienden zijn? Mijn hoofd tolt en ik ben in de war.
Ik voel James' handen op mijn heupen en hij trekt me dichter tegen zich aan. Ik vind het eerst wat onwennig maar dan lijken onze lichamen samen één. Mijn heupen wiegen naar links en die van hem ook. Hij drukt zijn bobbel tegen mijn kont aan en ik huiver bij het gevoel.
Dit kan niet, dit moet stoppen. Als Ethan hier ook maar een glimp van zou opvangen zou hij James het licht uit zijn ogen slaan, en mij misschien ook wel. Maar aan de andere kant heb ik het echt naar mijn zin. Ethan had gewoon naar dit feest moeten komen, dan had ik nu tegen hem aan staan schuren in plaats van tegen James en z'n stijve. Eigen schuld. Oh nee, Ethan schaamt zich natuurlijk voor me dus we hadden hooguit alleen 'hoi' tegen elkaar gezegd.
Met die gedachten duw ik mijn billen nog wat meer naar achter en voel dat James nog meer opgewonden raakt. 'Pas op hoor Esmee, als je zo door gaat neem ik je mee naar mijn kamer.' Grapt James. Ik lach met hem mee.
De rest van de avond vermaak ik me uitstekend met mijn huisgenoten, en vooral met Abby en James. Ik heb Julia en Jorik al een tijdje niet meer gezien. Ik wil niet weten wat hun boven liggen te doen.
Ineens tikt Abby me op mijn schouder. 'Schat, ik ga naar mijn bed, ik heb zulke zere benen.'
'Is goed Abby, bedankt voor deze geweldige avond! Ik heb het echt naar mijn zin gehad.' Zeg ik en ik geef haar een knuffel. Als ik los kom uit haar omhelzing geeft Abby me ineens een kus op mijn mond. Dan zwaait ze en verdwijnt ze uit de woonkamer. Ik draai me om en schud even met mijn hoofd om die kus te verwerken. Dan dans ik weer lekker door.
Een paar minuten later voel ik mijn telefoon trillen in mijn zak en pak 'm eruit.

Ethan [2:33] : Hey schatje hoe is het feest, ik was er graag bij geweest. Heeft die James nog aan je gezeten? Ik wilde vragen of je zondag met mij mee wilt naar de bruiloft van mijn ouders. ☺️❤️ ik mis je. Tot morgen ik kan niet wachten om je weer te zien en ik heb zin in onze date Es. X

Ik krijg een blij gevoel in mijn hele lichaam en gil bijna van blijdschap. Ethan wilt gewoon dat ik mee ga naar de bruiloft van zijn ouders! Dan ga ik zijn hele familie ontmoeten. Als dat geen teken is dat hij serieus met me is, dan weet ik het ook niet meer. Misschien vraagt hij me dan wel of ik zijn vaste vriendin wil worden. Ik sta midden in de - ondertussen al wat minder drukke - woonkamer te springen met mijn telefoon in mijn handen en typ dan snel terug.

Esmee [2:36] : Hey Ethan, het feestje is super saai, ik lig allang in bed. Ik heb James gelukkig de hele avond al niet gezien. Ik mis jou ook! ☺️ Ja ik ga heel graag mee naar de bruiloft van je ouders! Tot morgen ik kan ook niet wachten om jou weer te zien. X

Ik stop mijn telefoon weg. Een leugentje om bestwil kan geen kwaad. Als hij zou weten van onze intieme dans vermoord hij James. Bovendien voelde ik er niks bij. James en ik zijn gewoon vrienden.
Ik heb op mijn telefoon gezien dat het al over half 3 s 'nachts is. Ik moet ook maar is gaan slapen als ik morgen een beetje fit wil zijn zodat ik niet met Ethan in de bioscoop ineens in slaap val. Ik loop richting James die in de keuken staat. 'James, ik ga slapen ik ben echt moe, welterusten alvast.' Zeg ik gapend. 'Ik loop wel even mee naar je kamer, dan weet ik zeker dat je veilig aan komt.' Zegt hij lachend. Ik geef geen antwoord maar lach met hem mee. Dan lopen we samen de woonkamer uit, de trap op.