Hoofdstuk 83

2K 39 0
                                    

Als ik me door het feestgedruis heb gewurmd terug naar mijn kamer ben ik ineens helemaal uitgeput. Zowel lichamelijk als emotioneel. Ik trek mijn kleding uit en loop naar mijn kast om een pyjama te pakken. Ik trek mijn linkse kast deur open, maar daar zie ik er geen liggen. Ik wil mijn andere kast deur opentrekken maar dat lukt niet. Abby's matras staat op zijn kant en staat tegen de rechter kast deur geleund. Ik zucht hard en besluit dan maar iets anders aan te trekken. Ik voel op de bovenste plank en pak het eerste wat ik voel. Ik trek het grote zwarte shirt over mijn hoofd en besef me pas als ik langs de spiegel loop om mijn tanden te poetsen, dat ik zonder dat ik het door had Ethans shirt aan getrokken heb. Het shirt wat hij had laten hangen aan de deurklink toen we elkaar in de douche tegen het lijf liepen. Het shirt wat ik nog steeds terug had moeten geven. Zal ik het uittrekken? Ik bekijk mezelf nogmaals in de spiegel en haal dan mijn schouders op. Wat kan het ook schelen, morgen zal ik het shirt samen met Abby ritueel verbranden.
Als ik uiteindelijk in mijn bed lig, spookt er van alles door mijn hoofd. Ik dacht dat ik er oké mee was dat het over was tussen mij en Ethan, maar toen ik hem net buiten zag, kreeg ik toch weer vlinders in mijn buik. Ook al zat hij te blowen. Hij is nog steeds zó knap. Hij keek me zo broeierig aan, wat waarschijnlijk niet eens zijn bedoeling was. Er is altijd een bepaalt soort seksuele spanning tussen ons. Ik voelde het net buiten ook. Ik voel het eigenlijk altijd als ik hem zie, hoe erg ik hem ook haat of boos op hem ben, dat gevoel blijft altijd tussen ons.
Ik trek mijn dekens wat meer over mijn lichaam en pak mijn telefoon om te kijken of Ethan me toevallig een berichtje heeft gestuurd.
Teleurgesteld leg ik mijn telefoon weg als ik zie dat ik alleen een berichtje van mijn moeder heb ontvangen, drie dagen geleden. Op haar reageer ik morgen wel.

Als ik na vijf keer omdraaien tot de conclusie kom dat ik niet kan slapen, denk ik zonder dat ik het wil ineens terug aan alle leuke momenten met Ethan. Ik zie hem voor me, zijn naakte lichaam in de douche, de tweede keer dat we elkaar praktisch tegen het lijf liepen. Ik houd mijn ogen stijf op elkaar omdat ik bang ben dat als ik mijn ogen nu open, ik hem niet meer voor me zie. Ik heb mezelf en Abby belooft hem te laten gaan, maar even over hem fantaseren kan toch geen kwaad?
Ik trek mijn inmiddels al natte slipje langzaam uit en gooi het ergens in de hoek van de kamer. Ik blijf over Ethans natte lijf nadenken en merk dat ik nog meer opgewonden raak. Ik ga langzaam met mijn hand richting het plekje tussen mijn benen en als ik voel hoe nat het daar daadwerkelijk al is, vlamt het gevoel in mijn onderbuik nog meer op. Ik denk aan zijn grote stijve lul die ik heb mogen bewonderen in een wc-hokje. Bij die gedachte giechel ik even. Ik vraag me echt af hoe het zou voelen als hij met zijn grote lul mijn natte poort tussen mijn benen zou binnenstormen. Als een stormramp die een mooi klein kasteeltje zou openbreken. Maar dan wel met een grote natte gracht ervoor natuurlijk.
Ik wrijf langzaam over mijn clit en blijf aan Ethan denken met zijn prachtige lijf vol tattoos, zijn perfecte gezicht en mooie haar.
Mijn fantasie word ruw verstoord als er ineens op mijn deur word geklopt. Ik schrik en mijn ogen speren wijd open. Ik trek snel mijn hand bij mijn lekkerste plekje vandaan en voel dat ik rood word. Het voelt alsof ik betrapt ben, terwijl diegene achter de deur mij onmogelijk kan zien.
Wie heeft het gore lef om mij in mijn Ethan fantasie te storen, dat is verdomme het enigste wat ik nog heb. Want Ethan zelf ben ik kwijt. Bij die gedachte krijg ik het koud en wil de dekens nog hoger optrekken, maar dan word er nog een keer op de deur geklopt. Snel sla ik de dekens van me af en spring op uit mijn bed. Ik tast in het donker op zoek naar mijn slipje. Waarom heb ik die nou weer ergens achter in mijn kamer gesmeten? Dan kijk ik naar beneden en zie ik dat het shirt van Ethan lang genoeg is en tot mijn knieën komt. Als ik de deur op een kiertje hou en het shirt op zijn plaats blijft, ziet niemand dat ik geen slipje draag. Ik trek wat aan de zoom van het shirt en dan haast ik me snel naar de deur als er voor de vierde keer word geklopt.

Not allowed -VOLTOOID-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu