Als de jongens de kantine uit zijn haal ik opgelucht adem. 'Ik snap niet wat Julia in die gast ziet. Hij is ook veel te aardig voor haar. Ze heeft het ook nooit over hem, ik heb ook maar via via gehoord dat ze een relatie heeft. Ze vertelt zelf helemaal niks aan me. Zulke goede vriendinnen zijn we nou ook weer niet maar je kan toch wel zeggen dat je een relatie hebt? Ik begrijp Julia soms echt niet.' Abby blijft maar doorpraten over Julia en dat vriendje van der, maar ik luister al niet meer. Ik moet alleen maar denken aan Ethan. Hij reageert wel erg overdreven, ik werd net gewoon bang van hem. Als ik aan de blik die hij me net gaf terug denk, krijg ik een steek in mijn buik. Ik wil niet samen zijn met zo iemand. Nou ja samen zijn? Wat zijn we eigenlijk? Vriendje en vriendinnetje? Op school - buiten de Marketing lessen om - gedraagt hij zich altijd alsof we niet meer dan vage kennissen van elkaar zijn. Hij zegt op normale dagen als hij niet rondloopt als een woeste leeuw, altijd alleen maar 'hoi' tegen me. Ik krijg geen kusje of knuffel, niks. Misschien schaamt hij zich voor me, omdat ik pas een eerstejaars leerling ben. Hij heeft ook niet eens het lef om het fatsoenlijk uit te praten, nee, hij rent als een kleuter het lokaal uit om vervolgens daarna de halve school te slopen. Bij die gedachten denk ik weer aan wat Ethan heeft aangericht en mijn ogen schieten naar de deur. Ondertussen is de onderdirecteur bij het gat in de muur komen kijken. Hij voelt zachtjes aan het gat, waardoor er nog meer stukken van de kapotte muur afbrokkelen. Hij staat druk te praten met de kantine juffrouw. Ze wijst naar de andere deuren in de kantine waar Jorik en Ethan net door zijn verdwenen.
Shit, die bitch uit de kantine gaat Ethan zeker verlinken en dan word hij van school getrapt. Ik voel een lichte paniek in me opwellen maar bedenk dan weer hoe hij vanochtend tekeer tegen me ging en voel ik me weer rustig worden.
Wat kan het mijn eigenlijk nog schelen, als hij zo tegen me blijft doen hoeft het van mij sowieso niet meer. Hij zoekt het maar uit, zonder mij. Die gedachte doet pijn, ik ben nog steeds verliefd op hem. Ik voel een lichte steek in mijn borst opkomen maar ik negeer het.
JE LEEST
Not allowed -VOLTOOID-
Teen Fiction(LET OP! Seksuele content + groftaalgebruik + drugs gebruik, wees gewaarschuwd) 16+ Als Esmee onderweg is naar het nieuwe studentenhuis waar ze tijdens haar studie aan de Cambridge University zal verblijven, komt ze in de metro toevallig in gesprek...
