Hoofdstuk 45

2.3K 49 2
                                    

Ik wilde Ethan eigenlijk al langer over James vertellen, maar ik was bang dat hij James dan wat aan zou doen. Niet dat ik dat erg voor James zou vinden. Het liefst schop ik hem zelf tot moes. Maar goed, dit is het juiste moment.
'Er is een jongen in mijn studentenhuis, en al vanaf het begin dat ik hem ontmoette werkt hij me op mijn zenuwen. Ik geef hem echt totaal geen aandacht maar hij blijft maar doorgaan en ik word er gek van.' Ik voel dat ik boos word en bal mijn vuist. Ik kijk naar Ethan en hij kijkt ook niet meer vrolijk.
'Wat doet hij dan?' Zegt Ethan nors. 'Nou, hij wilde dat ik op zijn schoot kwam zitten, versperd deuropeningen zodat ik er niet langs kan en hij maakt schunnige opmerkingen. Vanochtend kwam hij ineens heel dichtbij me staan, ik voelde zijn vieze adem in mijn gezicht. Hij pakte een lok haar vast die in mijn gezicht hing. Toen heb ik hem een klap gegeven en heftig van me afgebeten.' Zeg ik trots.
Als ik naar Ethan kijk staat zijn gezicht ondertussen op standje onweer. Mijn trotse gezichtsuitdrukking valt meteen weg. Ik wil zijn hand pakken maar die trekt hij snel terug. Nu balt hij zijn vuisten en slaat ermee op tafel. De rest van de klas schrikt en kijkt om. Ethan geeft wat boze blikken aan sommige studenten, die vervolgens verder gaan met waar ze mee bezig waren.
'Verdomme Es, je had al veel eerder van je af moeten bijten, dan was het nooit zo ver gekomen. Je loopt het gewoon uit te lokken. En waarom ga je in godsnaam bij iemand op schoot zitten?!' Slis hij boos tussen zijn tanden door. Ik kijk hem fronsend aan. Meent hij dit nou?
'What the fuck, ik lok het helemaal niet uit, en ik ben verdomme helemaal niet op zijn schoot gaan zitten. En dan ga je nu boos worden op mij? Je kan beter boos worden op James in plaats van op mij, ik heb niks verkeerds gedaan.' Fluister ik woedend. Bij het horen van de naam James spuwen Ethans ogen vuur. 'Verdomme, die fucking James. Ik had het kunnen weten. Als ik hem zie maak ik hem dood.' Schreeuwt Ethan nu keihard door de klas zodat iedereen het hoort. Weer word er omgekeken. Ethan grist zijn spullen bij elkaar en loopt dan stampvoetend de klas uit, zonder nog maar een woord te zeggen. De leraar loopt snel achter Ethan aan. 'Jullie mogen gaan.' Zegt de leraar nog net voordat hij het lokaal uit loopt gevolgd door mijn mede studenten die blij zijn dat ze weg mogen. Maar ik blijf stomverbaasd zitten. Ethan heeft me achtergelaten met een mix van woede en een licht schuldgevoel. Hoe durft hij te denken dat ik op James' schoot ben gaan zitten. En ook nog zeggen dat ik het uitlok. Wat denkt hij wel niet. 'Lul.' Fluister ik en loop dan ook langzaam het lokaal uit.

Not allowed -VOLTOOID-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu