ယွန်းဘေဂျွန်း

ယြန္းေဘဂၽြန္း-၂၂

ယြန္းေဘဂၽြန္း-၂၂

ညနက္နက္တြင္ ျဖစ္သည္။ စစ္သည္ေတာ္မ်ား၏ တဲမ်ားက ဟိုမွဒီ ဒီမွဟို အသံစစ ထြက္ေနျပီး ပိုးပုရစ္ေကာင္မ်ား၏ ေအာ္သံကလည္း တစ္စီစီ ၾကားေနရသည္။ အနားယူေသာ တဲမ်ားက မီးမ်ား မိွတ္သြားျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္ မအိပ္ေသးေသာ တဲမ်ားက ဟိုဟိုဒီဒီ မီးဖိုမီးျပျပက ရွိေနေသး၏။

ကင္းတဲမ်ားႏွင့္ ကင္းတာဝန္က်ေသာ စစ္သည္ေတာ္မ်ား၏ ေျခသံညံညံကေတာ့ လႈပ္ရွားသြားလာေနမႈေၾကာင့္ ညီညီညာညာ အသံထြက္ေနၾကသည္။ ေျမာက္ပိုင္းတပ္မဟာ၏ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ လမြန္းမတည့္မီွ တစ္စိတ္အလိုမွာ တဲမ်ားအတြင္းမွ အလင္းျမင္ရေသာ မီးအိမ္မ်ားအားလံုးကို မွိတ္ရမည္။ အိပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။

SwaeNyoe's Note: (လမြန္းမတည့္မွီ တစ္စိတ္ အလို ဆိုတာက ညဆယ္နာရီနဲ႔ ဆယ့္တစ္နာရီၾကားလို႔ သိရပါတယ္၊ ဒီအသံုးအႏႈန္းေတြကို စြဲက ၾကိဳက္လို႔ ယူသံုးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္၊ မသိလိုက္မွာ စိုးလို႔ ျပန္ျပီးေတာ့ ရွင္းလင္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။)

တပ္ခြဲကိုးျဖစ္ေသာ တဲအတြင္းမွာ မီးအိမ္ငယ္က တလက္လက္ျဖင့္ ေပ်ာင္းေပ်ာင္းႏြဲ႔ႏြဲ႔ျဖင့္ ေလယူရာကို ယိမ္းေနေလသည္။ သိပ္မၾကာခင္အခ်ိန္မွာ စည္းမ်ဥ္းအရ မီးအိမ္ကို ျငိမ္းရေတာ့မည္။ တပ္ခြဲတစ္ခု၏တဲ တစ္ခု ျဖစ္သည့္အားေလွ်ာ္စြာျဖင့္ လူဦးေရက တပ္ခြဲမႈးအပါ အေယာက္သံုးဆယ္ ရွိသည္။

တပ္ခြဲႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္က ဖ်က္သိမ္းလုိက္ျပီမို႔ ယူဒိုက တပ္ခြဲမႈး ဂန္ဆူ၏ လက္ေအာက္ ဘတ္ေယာႏွင့္ တပ္ခြဲတစ္ခုတည္းတြင္ ေနထုိင္ခြင့္ ရသည္။ ေျမာက္ပိုင္းတပ္မဟာ၏ ထံုးစံအတုိင္းသာ တပ္သားမ်ားက ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ သူ႔တာဝန္သူ တာဝန္ကိုယ္စီျဖင့္ အစီအစဥ္ တက်ပင္ ျဖစ္၏။

ယူဒိုကေတာ့ ေန႔လည္က နာက်င္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ျဖင့္ စစ္ေရးအၾကိဳေလ့က်င့္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသျဖင့္ တစ္ကိုယ္လံုး ႏြမ္းလ်ေနျပီး ထမင္းစားေရခ်ိဳးျပီးသည္ႏွင့္ ေနရာရထားေသာ ေထာင့္အတြင္း လွဲေလ်ာင္းလုိက္သည္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီ ျဖစ္သည္။

"မီးပိတ္မယ္"

တပ္ခြဲမႈးဂန္ဆူ၏ အမိန္႔သံေၾကာင့္ ဘတ္ေယာက သြက္လက္စြာျဖင့္ မီးပိတ္ရန္ လက္ျပင္လုိက္သည္တြင္ တဲတံခါးလွပ္သံကို ၾကားလုိက္ရသည္။ ဂန္ဆူ၏စကားသံ က်ယ္က်ယ္က ထြက္ေပၚလာသည္။