ယြန္းေဘဂၽြန္း-၁၆
ေဘဂၽြန္း ရင္ဘတ္ေတြက ျပည့္ႏွက္ တင္းက်ပ္ေနသည္။ ဆို႔နစ္ျခင္း က်ပ္စည္းခံထားရျခင္းတို႔ျဖင့္ အသားအေရကလည္း စိုစိုစြတ္စြတ္ႏွင့္ ေျခာက္ကပ္ေနသည့္ ေနရာက ေျခာက္ကပ္ေနျပန္သည္။ အသိတရားတို႔က ဝင္တစ္လွည့္ မဝင္တစ္လွည့္၊ အသက္ရႈမဝတဝတြင္ ပါးစပ္ျဖင့္ ရႈဖုိ႔ ၾကိဳးစားလုိက္ေတာ့ အရည္ေတြက အလိပ္လိုက္ ပါးစပ္အတြင္းဝယ္ ျပည့္က်ပ္သြားျပန္သည္။
အရည္ေတြ၊ ဆုိတာကို အာရံုရလုိက္သည္ႏွင့္ ေရနစ္ေနတာလားဟု ပထမဆံုး အေတြးဝင္မိသည္။ ေရႏွစ္ေနရင္လည္း တစ္ကိုယ္လံုး စိုရမည္။ အခုက် ထိုသို႔မဟုတ္၊
ေဘဂၽြန္း အေလ်ာ့အတင္း နည္းပါးလွေသာ အသိတရားကို ကိုယ္ဆီကို အေရာက္ မနည္းျပန္ကပ္ရသည္။ ပါးစပ္ထဲမွာ မြန္းေနတဲ့ အရည္ေတြက ေရေတြေတာ့ မဟုတ္၊ ေစးပ်စ္ပ်စ္ႏွင့္ ေသြးေတြ၊ အသိဝင္လာသည္ႏွင့္ အနားတြင္ ခပ္တိုးတိုး ေခၚေနေသာ အသံကို စတင္ ၾကားရသည္။
"ေဘဂၽြန္း.. ယြန္းေဘဂၽြန္း မင္း ဒီလုိနဲ႔ သြားလုိက္လို႔ မရဘူးေလ၊ ေဘဂၽြန္း"
ငိုေတာ့မလို ရယ္ေတာ့မလို အသံက တကယ့္ကို ငွက္ဆိုးထိုးသံအလား၊ ေဆာ့ဂ်ီဝူး။ ဒီေကာင္ ငိုမွာလား ရယ္မွာလား၊
"အဟြတ္ အဟြတ္ အ အြတ္ ဖူး"
ေဘဂၽြန္း လဲအိပ္ေနရာက လူးလဲ ထရပ္လုိက္ေတာ့ ေခ်ာင္းထဆုိုးကာ ပါးစပ္အတြင္းမွ ေသြးတို႔က အျပင္ဖက္သို႔ ကန္ထြက္လာသည္။ အသိတရားတို႔ လံုးလံုး ျပန္ကပ္သြားျပီ ျဖစ္သည္။ ႏွလံုးႏွင့္ နီးေသာ ရင္ဘတ္အေပၚပိုင္းတြင္ ျမွားႏွစ္စင္းက ရင္ဘတ္မွာ တန္းလန္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။
"ေဆာ့ဂ်ီဝူး"
"အင္း ငါ ရွိတယ္၊ ငါရွိတယ္"
"မင္း ေသာက္ပါးစပ္ပိတ္ထား!"
ေဘဂၽြန္းက ေခၚလိုက္လို႔ အားရဝမ္းသာ ျဖစ္သြားေသာ ဂ်ီဝူးက ေဘဂၽြန္း၏ စကားေၾကာင့္ အတန္ငယ္ ျငိမ္သက္သြားျပီး စိတ္ေအးသြားဟန္ တူသည္။ အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မည္သူမွ် ရွိမေနပါပဲႏွင့္ ေဘဂၽြန္းတစ္ကိုယ္လံုး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေသြးတို႔ကလည္း ဟိုတစ္စ ဒီတစ္စ စိမ့္ထြက္ေနခဲ့ျပီး ေျခာက္ေသြ႕သြားေသာ ေနရာတခ်ိဳ႕က တင္းတင္းကပ္ကပ္ႏွင့္၊
JE LEEST
ယွန်းဘေဂျွန်း
Historische fictieယွန်းဘေဂျွန်းဆိုတဲ့ စစ်သူကြီးက ရုပ်လေးလှသလောက် ဆိုးသွမ်းတယ် ဆိုပြီး နာမည်ကျော်တယ်။ သူ ဆိုးတဲ့ပုံစံက တစ်မျိုး.. သူ သေပေးချင်တဲ့သူအတွက်ဆိုရင် အသက်ပါပေးရဲပြီးတော့ သူ ဖျက်ဆီးပစ်ချင်တဲ့သူ ဆိုရင် အမှုန်အမွှားဖြစ်တဲ့အထိ ဖျက်ဆီးပစ်ချင်ပါတယ်တဲ့။ ဒါနဲ့ သူက င...
