Elzazyn Hermogenes or Sabrina Andrea Velasquez.
Yung wala ka tiwala sa lahat ng kasama mo pero mababago ka nila at mapupunta kapa sa room na puro lalaki na ina-kala mo masama pero mabait naman pala sila. Dahil ayaw mo sa mga lalaki.
Iisa kang babae...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter seven
"Crush kita"
ELZAZYN POV
" Ano ang gusto mo sabihin?" Sabi ko
"Crush kita" sabi niya pa. Parang hirap na hirap sabihin.
"So?" Sabi ko na parang walang pake. Di naman kasi ako sanay na may nagcoconfess sa akin.
Dahil hindi pa ito nangyayare sa akin. Nangyare na yung ganto pero bata pa ako. Wala akong pake dati.
"Pwedeng pa crush back" sabi niya habang tumitingin sa lalaki na katabi niya kanina. Mukhang kaibigan niya.
"Ano naman mangyayare kung icrush back kita"Sabi ko. Wala siyang masabi. Napabuntong hininga lamang ako.
"Kung icrush back kita. Magiging MU kita tapos puro kilig wala namang label. Ano yun. Anong nagyayari yun lang. Ganun ba dapat? " Sabi ko.'hayss bakit ba ganto ang panahon ngayon?'
Napa ohhh na lamang ang mga tsimoso kong classmate.
Bigla siyang tumakbo lumabas ng room dala ang kanyang bag na malaki.
Hayss. Nakakabadtrip yon ah. Ang lagkit pa ng tingin. Crush lang pala ako.
Nakatingin lamang sila sa akin. Ang iba ay namangha sa ginawa ko.
Biglang may pumalakpak. Si janob at kheneth. Kumunot ang aking noo sa ginawa nila.
"Baket?" Tanong ko sa dalawang tsimoso.
Ngumiti lamang ito sa akin.
Biglang lumapit si gyean sa akin.
"Kung gawin ko kaya sayo yun gaganunin mo din ba ako?" bulong niya sa tenga ko.
Pagkatapos niya sabihin ang katagang iyon lumabas na siya ng room kasama ang alalay niya este si trayne pala.
Bigla namn nagsalita ang mga tsimoso kong classmate ng yiee.
Pagkatapos nila mag yiee lumabas na ako. Dahil iingay lang sila. Umuwi na lamang ako sa amin. Ang hirap na walang pang libang. Mas lalo na wala pa akong kalaro o kaya kaibigan.
Hay buhay...
____
Nakauwi ako ng walang nagyayari.
Nanood na lang ako ng TV sa sala. Nakaramdam ako ng antok.
Hanggang sa napapikit na ako.
_
Nagising ako dahil sa ingay ng pagsara ng pinto.
Napatingin ako doon andun si kuya dave. Parang siyang lasing kung maglakad dahil pa gewang gewang siya maglakad.
Madilim na rin ang paligid.
Hanggang sa nahulog na ang kanyang cellphone sa sahig. Kinuha ko ang phone niya sa sahig.
Siya naman ay umupo kung saan ako natutulog kanina.
Ano bayan.
Biglang nagring ang cp niya.
Sasagutin o hindi.
Hindi nalang. Baka jowa niya pa yun. Magalit pa sa akin yon. Hindi ko nga kilala si kuya dave.
Basta kaibigan siya ni kuya.
Pumunta na lamang ako ng kusina. Nauuhaw na ako eh. Uminom muna ako.
Nagugutom ako.
Binuksan ko ulit ang ref at nag hanap ng makakain. Buti nalang may natira pang ulam.
Ininit ko iyon sa microwave. Habang hinihintay kong uminit yung ulam, nung tumunog na yung microwave kinuha ko na yung ulam,kumain na ko.
Bigla naman dumating si kuya dave.
"Timplahan mo nga ako ng kape" sabi niya. Habang umuupo sa upuan.
Nakakuha ng katulong ahh. Bayad mo asan?
Nagtimpla na ako.
Pagkatapos ko mag timpla. Bingay ko sa kanya ang kape.
Bigla siyang tumalikod at nag simula na maglakad.
Aba hindi man lang magpasalamat ang lalaking yun ahh.
Bahala ma dyan.
Kumain na lang ako. Pagkatapos kong kumain hinugasan ko na ang pinagkainan ko.
Papunta na ako sa kwarto ko. Nang may narinig akong tumatawa.
Sino yun?
Bahala na nga baka guni guni ko lang yon.
Pumasok na ako sa room ko. Humiga ako sa kwarto ko.
Hindi ako makatulog.
Iyak kaya ako para maka tulog. Kasi pag umiiyak ako dun ako nakakatulog.
